„Ty zaś, synu człowieczy, weźmiesz sobie miecz ostry, - jako brzytwę balwierską weźmiesz go sobie, — i pociągniesz nim po włosach głowy i brody .swojej; poczem weźmiesz sobie szalki do ważenia i rozdzielisz je . Trzecią cześć spalisz w ogniu, we wnętrzu miasta, gdy skończą, się dni oblężenia; a trzecią część weźmiesz i rozetniesz mieczem dokoła niego, a trzecia część rozrzucisz z wiatrem, bo miecz obnażę za nimi! I weźmiesz z nich drobną liczbę i zawiniesz je w krajach szaty twojej. A z tych weźmiesz znowu i wrzucisz je w środek ognia, i spalisz je w ogniu. Ztąd wyjdzie ogień na cały dom Israela. Tak rzecze Pan Wiekuisty: Ta Jerozolima, w pośród narodów osadziłem ją, a naokoło niej ziemie. Ale oparła się prawom Moim niecniej niż narody, a ustawom Moim bardziej niż ziemie wokoło niej; albowiem prawa Moje porzucili, a ustawy Moje — nie postępowali wedle nich. Przeto rzecze tak Pan, Wiekuisty: Iżeście szaleli bardziej niż narody, które wokoło was, wedle ustaw Moich nie postępowali, a praw Moich nie spełniali, i praw nawet narodów, które wokoło was, nie spełniali, — Przeto rzecze tak Pan, Wiekuisty: Oto i Ja przeciw tobie i spełnię sądy w pośród ciebie przed oczyma narodów. I uczynię na tobie czegom nie uczynił i czego podobnego nie uczynię .więcej, z powodu wszystkich ohyd twoich. Przeto pożerać będą ojcowie dzieci w pośród ciebie a dzieci pożerać ojców swoich, i spełnię sądy na tobie, i rozproszę cały szczątek twój na wszystkie wiatry." (Cylkow)
Przeczytajmy jeszcze fragment z proroka Amosa; „W owym dniu, mówi Wszechmogący Pan, sprawię, że słońce zajdzie w południe, i mrokiem okryję ziemię w biały dzień, I zamienię wasze święta w żałobę i wszystkie wasze pieśni w pieśń żałobną; na wszystkie biodra włożę włosiennicę, a na każdą głowę łysinę. Przekształcę to w żałobę po jedynaku, a całą przyszłość w dzień goryczy. Oto idą dni - mówi Wszechmogący Pan - że ześlę głód na ziemię, nie głód chleba ani pragnienie wody, lecz słuchania słów Pana. I wlec się będą od morza do morza, i tułać się z północy na wschód, szukając słowa Pana, lecz nie znajdą. W owym dniu mdleć będą z pragnienia piękne panny i młodzieńcy,” Amos. 8:9-13
Weź z nich nieco, i zawiąż je w połach swojej szaty!
Minął blisko rok i dwa miesiące i oto coś zmienia się w małym miasteczku gdzieś w Babilonie. Pan Bóg mówi do proroka; Synu człowieczy, weź ostry miecz i ogół sobie głowę i brodę. Po scenie oblężenia, jedzeniu głodowych racji chleba, przychodzi czas na kolejny znak, który symbolizuje rozproszenie i hańbę. Wokół proroka zbiera się kilku gapiów, może dzisiaj wreszcie do nas przemówi, myślą. Tymczasem prorok nadal milczy. Zamiast leżeć na boku, obcina sobie włosy, dzieli je na trzy części. Czyni to na głównej ulicy miasta, aby wszyscy widzieli i rozpowiadali. Jedną część pali w ogniu, jedną trzecią tnie na drobne kawałki i rozrzuca wokół siebie i ogniska, a ostatnią trzecią część rzuca na wiatr.
Dalej Pan przemawia do proroka i mówi; „I weź nieco z tych włosów, i zawiąż je w połach swojej szaty! Także z tych weź jeszcze kilka i rzuć je w środek ognia, i spal je w ogniu! Z tego wyjdzie ogień na cały dom izraelski.” Ezech. 5:3-4
Mamy tutaj pokazana ideę resztki, jaką zresztą widzimy w innych proroctwach. Idea ta jest dobrze znana w Słowie Bożym.. Pan Bóg w każdym okresie historii ma swoją resztkę, zachowuje ją w „połach swojej szaty” i od niej wychodzi upamiętanie i duchowe ożywienie dla każdej epoki, dla każdego pokolenia. Za dni Noego tylko osiem dusz ocalało przed topielą w wodach potopu. Z wielomilionowego tłumu tylko Jozue i Kaleb weszli do Ziemi Obiecanej. Potem za Gedeona Pan powiedział „Przez tych trzystu mężów, którzy chłeptali wodę, wybawię was. To była również Boża resztka. Dalej historia Ezdrasza i jego slowa; „Panie Boże Izraela, Ty jesteś sprawiedliwy, że chociaż resztka z nas ocalała, jak to jest dzisiaj. Oto stoimy przed Twoim obliczem splamieni winą, choć nie godzi się nam z tego powodu stać przed Twoim obliczem” (Ez. 9:15) – tak modlił się Ezdrasz, a potem od tych pozostałych zaczęła się odnowa, wielkie ożywienie w Izraelu, choć i resztka nie była wolna od ognia. O RESZTCE czytamy w wielu innych miejscach w proroctwach. Podam zaledwie kilka cytatów.
„I stanie się w owym dniu: Reszta Izraela i uratowani z domu Jakuba już nie będą opierać się na tym, który ich bije, lecz wiernie opierać się będą na Panu, Świętym Izraelskim. Resztka nawróci się, resztka Jakuba, do Boga Mocarza. Bo, choćby twój lud, Izraelu, był tak liczny jak piasek morski, tylko resztka z niego się nawróci. Zagłada jest postanowiona zgodnie z pełnią sprawiedliwości.” Izaj. 10:20-22 „W owym dniu będzie Pan Zastępów ozdobną koroną i wspaniałym diademem dla resztki swojego ludu,” Izaj. 28:5; „A pozostała przy życiu resztka domu Judy znowu zapuści korzenie w głąb i wyda owoc w górze, Gdyż z Jeruzalemu wyjdzie resztka, a z góry Syjon poczet ocalonych. Dokona tego gorliwość Pana Zastępów.” Izaj. 37:31; „Gdyż tak mówi Pan: Wydajcie radosne okrzyki nad Jakubem, wykrzykujcie nad przewodnikiem narodów! Zwiastujcie, wysławiajcie i mówcie: Pan wybawił swój lud, resztkę Izraela!” Jer. 31:7
"Lecz pozostawię wam przy życiu niektórych, którzy ocaleją od miecza, pośród narodów, gdy was rozproszę po krajach. Wtedy ci z was, którzy ocaleją, będą mnie wspominać wśród narodów, do których zostali uprowadzeni, i skruszę wszeteczne ich serce, które odwróciło się ode umie, i oślepię ich oczy, które zalotnie spoglądały na ich bałwany; i poczują wstręt do samych siebie z powodu złych czynów, które popełnili przez wszystkie swoje obrzydliwości. I poznają, że Ja jestem Pan i że nie nadaremnie mówiłem, że sprowadzę na nich to nieszczęście." Ezech. 6:8-10
Ideę resztki widzimy również w Nowym Testamencie. Pan Jezus zadaje pytanie, czy gdy wróci znajdzie wiarę na ziemi, mówi o maleńkiej trzódce i o tym że niewielu znajdzie wąską drogę. Również w Księdze Objawienia mamy małe grupy "pozostałych wiernych".
Kolejne wiersze mówią o wielkim buncie Jerozolimy przeciwko prawu Bożemu oraz o odrzuceniu tego prawa. Pan Bóg mówi, że „buntowaliście się bardziej niż otaczające was narody, nie wypełnialiście moich praw ale kierowaliście się prawami narodów które są wokół Was. Następnie Pan Bóg zapowiada coś wyjątkowo tragicznego w historii tego narodu „I z powodu wszystkich twoich obrzydliwości dokonam na tobie czegoś. czego jeszcze nie uczyniłem i czego już nigdy nie uczynię,” Ezech. 5:9 Cylkow opisuje tą sytuację; "Iżeście szaleli bardziej niż narody, które wokoło was".
Z powodu wszystkich twoich obrzydliwości…
Obrzydliwość. To jest kolejne słowo klucz. Słowo to jest użyte w księdze Ezechiela 39 razy, Do tego gdy Pan Bóg chciał opisać dosadniej swój stosunek do tego co działo się wówczas w Izraelu, to oprócz słowa obrzydliwe określał ich postępowanie jako sprośne i plugawe. Co za przerażająca opinia o ludzie Bożym!
"W domu Izraela widziałem okropne rzeczy: Tam Efraim oddał się wszeteczeństwu, Izrael się splugawił. Oz. 6:10
"Jego prorocy są lekkomyślni i wiarołomni, jego kapłani plugawią to, co święte, pogwałcili zakon." Sof. 3:4
"Jak to? Kradniecie, mordujecie, cudzołożycie i krzywoprzysięgacie, składacie ofiary Baalowi i chodzicie za cudzymi bogami, których nie znacie, A potem przychodzicie i stajecie przed moim obliczem w tym domu, który jest nazwany moim imieniem, i mówicie: Jesteśmy ocaleni - aby dalej popełniać te wszystkie obrzydliwości!" Jer. 7:9-10
Pan Bóg nie stracił dobrego smaku.
Dzisiejszy fragment i słowo "obrzydliwość" jest jednym z ważniejszych miejsc, nad którymi musimy się zatrzymać i zastanowić. Czy dzisiaj pośród nas są, dzieją się rzeczy, które są dla Pana Boga równie obrzydliwe jak kiedyś. Pan Bóg nie stracił dobrego smaku. Zapatrzenie na świat, na jego zwyczaje, wlewanie się świata do kościoła, próba symbiozy prawa świeckiego z prawem Bożym, dostosowanie biblijnych zasad do kultury tego świata oraz wszelkiego typu bałwochwalstwo, odstępstwo. Cudzołóstwo, rozwody. Polityka religijna. Ilu jest idoli, na widok których ludzie, określający się jako wierzący, dostają spazmów, a nawet mdleją. Nie możemy przejść obojętnie obok tego tematu. Karą za te wszystkie obrzydliwe rzeczy w czasach Ezechiela był niesamowity głód o którym czytamy w dziesiątym wierszu. Dzisiaj karą za obrzydliwe rzeczy w wymiarze cielesnym i duchowym jest również głód, nie tyle chleba ale czystego i żywego Słowa Bożego, bez żadnej chemii, bez ulepszaczy. Pisze o tym prorok Amos.
Dzielić włos na czworo to znaczy analizować coś zbyt dokładnie, Sytuacja narodu wybranego jak najbardziej wymagała dokładnej analizy. Włosy, ich posiadanie lub ich ogolenie były w czasach Ezechiela symbolem poświęcenia się Bogu, symbolem pokuty, ale też niewoli, a nawet hańby. Pan Jezus powiedział, że nawet i wszystkie włosy na głowie naszej są policzone. Łuk. 12:7 W piątym rozdziale widzimy jak ważnym symbolem, znakiem dla wygnańców stały się włosy proroka Ezechiela.
W Ezdr. 9:1-3 czytamy o tym jak Ezdrasz rwie włosy z głowy gdy usłuszał o wielkim odstępstwie w Izraelu. „Gdy to zakończono, przystąpili do mnie naczelnicy i rzekli: Lud izraelski oraz kapłani i Lewici nie stronili od ludów tych ziem, jak też od obrzydliwości Kananejczyków, Chetejczyków, Peryzyjczyków, Jebuzejczyków, Ammonitów, Moabitów, Egipcjan i Amorejczyków. Brali bowiem ich córki za żony dla siebie i dla swoich synów, tak że święte potomstwo zmieszało się z ludami tych ziem, a w tym wiarołomstwie przodowali naczelnicy i przełożeni. Gdy usłyszałem te słowa, rozdarłem swoją szatę i płaszcz i rwałem włosy ze swojej głowy i brody, i usiadłem przybity.”
Później, prawdopodobnie już po śmierci proroka Ezechiela, widzimy jak ta zachowana resztka "włosów", wraz z Ezdraszem i Nehemiaszem wrócą by odbudować Jeruzalem i Świątynię. Panie! Boże Izraela! - Ty jesteś sprawiedliwy, że chociaż resztka z nas ocalała, jak to jest dzisiaj. Oto stoimy przed twoim obliczem splamieni winą, choć nie godzi się nam z tego powodu stać przed twoim obliczem. Ezdr. 9:15
Izajasz i Jeremiasz dodają;
„W owym dniu ogoli Pan brzytwą wynajętą za Rzeką, ręką króla asyryjskiego, głowę i włosy na nogach, a także zarost na brodzie usunie.” Izaj. 7:20
„Gdy więc będziesz mówił do nich wszystkie te słowa, oni cię nie usłuchają, gdy będziesz do nich wołał, oni ci nie odpowiedzą. Mów więc do nich: To jest ten naród, który nie usłuchał głosu Pana, swojego Boga, i nie przyjął przestrogi; zaginęła prawda, starta została z ich ust! Ostrzyż swoje włosy i odrzuć je precz! Zanuć skargę na wyżynach, gdyż Pan odrzucił i odepchnął ród, który rozpala jego gniew!” Jer. 7:27-29
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz