Ezechiela 4: 1-8

„Ty, synu człowieczy, weź tabliczkę glinianą, połóż ją przed sobą i wyryj na niej miasto Jeruzalem.  przedstaw jego oblężenie. Zbuduj przeciw niemu maszyny oblężnicze, usyp szaniec, wytycz obozy i ustaw wokoło tarany.  potem ty weź blachę żelazną, połóż ją [niby] mur żelazny między sobą a miastem i zwróć swoją twarz na nie. [Ono] będzie oblężone, a ty będziesz je oblegał. To jest znak dla Domu Izraela.  Połóż się [też] na swym lewym boku i złóż na nim winę Domu Izraela. Przez tyle dni będziesz dźwigał ich winę, ile będziesz na nim leżał.  Ja wyznaczam ci lata, [które odpowiadają] ich winie. Masz dźwigać winę Domu Izraela w liczbie trzystu dziewięćdziesięciu dni.  A gdy tego dokonasz, położysz się powtórnie na swym prawym boku i będziesz dźwigał winę Domu Judy przez czterdzieści dni. Za każdy rok wyznaczam ci jeden dzień.  Zwrócisz swą twarz i swe obnażone ramię na oblężoną Jerozolimę i będziesz prorokował przeciw niej.  Oto nakładam na ciebie pęta, abyś się nie mógł obrócić z boku na bok, aż dopełnisz dni twego skrępowania.” Biblia Poznańska (1974/75)

"Ty zaś synu człowieczy, weźmiesz sobie taflę ceglaną, a położywszy ją przed sobą, wyrysujesz na niej miasto, Jerozolimę. I otoczysz je narzędziem oblężniczem, i zbudujesz przeciw niemu wieże, i usypiesz przeciw niemu wały, i rozłożysz przeciw niemu obozowiska, i ustawisz przeciw niemu tarany dokoła. Potem weźmiesz sobie płytę żelazną, a ustawisz ją niby mur żelazny miedzy sobą a miedzy miastem, i zwrócisz oblicze swoje ku niemu, jak gdyby było w stanie oblężenia, a tyś je oblegał - znak to dla domu Israela! Ty tedy układź się na lewy bok twój i włóż nań winę domu Israela; wedle liczby dni, które przeleżysz na nim dźwigać będziesz winę ich. Ja zaś zamienię ci lata winy ich na liczbę dni, - na dni trzysta dziewięćdziesiąt, - przez które dźwigać będziesz winę domu Israela. A gdy te spełnisz, ułożysz się na bok twój prawy powtórnie, a będziesz dźwigał winę domu Judy przez czterdzieści dni, po dzień za rok oznaczyłem ci. A ku oblężonej Jerozolimie obróć oblicze twoje, mając rękę obnażoną, i tak zwiastuj przeciw niej. A oto kładę na cię więzy, abyś się nie odwracał z boku na bok, póki nie spełnisz dni twego oblężenia." Cylkow

Mamy kolejny ekscytujący fragment opisujące dalsze szczegóły z życia proroka Ezechiela. Poprzednio dowiedzieliśmy się, że Pan Bóg zamknął usta prorokowi, a ten otwierał je tylko wtedy, gdy Pan Bóg miał coś przez niego do powiedzenia. Żadnych jego osobistych opinii, komentarzy, interpretacji, tylko czyste nieskażone Słowo Boże. Dzisiaj czytamy, że prorok zwiastuje posłannictwo od Boga nie przez słowa ale poprzez obrazy. Prorok odgrywa na ulicy scenki pantomimy.  Bez wypowiadania słów, a mimo tego posłannictwo jest jakże bardzo wyraziste i dosadne. Obraz przemawia o wiele bardziej niż kazanie. Ezechiel staje się nie tyle kaznodzieją ale znakiem dla Izraela.

Milczenie Ezechiela jest Słowem Bożym. Prorok bierze kawałek cegły, rysuje na niej plan Jerozolimy, a następnie rozstawia wokół miasta obóz najeźdźców. Szaniec, wał, tarany. Trwa oblężenie. Jednak najważniejszym elementem w tym przedstawieniu jest żelazna owalna płyta do pieczenia chleba. Prorok stawia ją jako mur pomiędzy sobą a oblężonym miastem. Symbolizuje to stalowy mur jaki oddziela Pana Boga od oblężonej Jerozolimy i jej mieszkańców. Niebo jest zamknięte.

„Ty więc przepasz swoje biodra, wstań i mów do nich wszystko, co Ja ci każę, nie lękaj się ich, abym Ja nie napełnił cię lękiem przed nimi! Oto Ja czynię cię dziś miastem warownym i słupem żelaznym, i murem spiżowym przeciwko całemu krajowi, przeciwko królom judzkim, jego książętom, jego kapłanom i jego pospólstwu. I będą cię zwalczać, lecz cię nie przemogą, bo Ja jestem z tobą, aby cię ratować - mówi Pan.” Jer. 1:17-19

„Lecz Ja zakryję całkiem w tym dniu moje oblicze z powodu wszelkiego zła, jakie popełnił, zwracając się do innych bogów.” 5 Moj. 31:18; „Lecz wasze winy są tym, co was odłączyło od waszego Boga, a wasze grzechy zasłoniły przed wami jego oblicze, tak że nie słyszy.” Izaj. 59:2

"Niebo, które jest nad twoją głową, stanie się jak miedź, a ziemia, która jest pod twoimi nogami, jak żelazo." 5 Moj. 28:23

Przez tyle dni będziesz nosił (dźwigał) winę domu izraelskiego

Następnie czytamy, że Pan Bóg zleca Ezechielowi nietypowe zadanie, miał położyć się na lewym boku, tyłem do Jerozolimy i leżeć na nim przez ponad rok czasu. Trzysta dziewięćdziesiąt dni. W ten sposób prorok miał dźwigać na sobie winę domu izraelskiego. Tutaj Ezechiel jako Syn Człowieczy jest piękną proroczą zapowiedzią Zbawiciela, który jak wiemy, wziął na siebie winę i poniósł grzech wielu. Prorok nie może być egoistą, jest gotowy ponieść ten ciężar, to codzienne monotonne działanie, może zniewagi, prześladowania byle tylko móc zwiastować potrzebę pokuty i upamietania. 

Dzień po dniu, miesiąc za miesiącem, bez wypowiadania słowa, przez ponad rok czasu, prorok prawdopodobnie wstaje rano i wychodzi na ulicę, kładzie się na lewym boku i jest niemym, ale jak bardzo wyrazistym znakiem dla przesiedleńców. Nie wiemy co mówią ludzie, co myśli na ten temat jego zona. Tego nie wiemy, możemy snuć domysły.  Wiemy, że prorok jest posłuszny Bogu, niezależnie od opinii ludzi. Nie dba o swoją reputację, jego dobre imię nie musi być ubrane w lśniące lakierki. Robi dokładnie to do czego Bóg go powołał. Następnie czytamy, że prorok leżał przez kolejne czterdzieści dni, dzień po dnu na prawym boku, patrząc na oblężoną Jerozolimę. Czterysta trzydzieści dni, dzień za rok daje nam 430 lat. To jest symbol niewoli. Są różne interpretacje tych dni. W Egipcie Izraelici byli dokładnie 430 lat. Od zajęcia Jerozolimy przez Turków osmańskich w 1517/1518 roku do dnia uznania Państwa Izrael w 1948 roku jest 430 lat. Pomiędzy uroczystym otwarciem Świątyni a nową Świątynią to także okres 430 lat. Okres Bożego milczenia pomiędzy Starym a Nowym Testamentem to około 400 lat. Ciekawostką tutaj jest fakt, że w Septuagincie LXX ten okres to 190 + 40 = 230 dni.

Jednak nie ilość dni jest tutaj najistotniejsza.  Najważniejsza jest ta stalowa blacha która oddziela Boga od jego wybranego narodu oraz posługa proroka, który dźwiga winę swoich rodaków. Który znosi upokorzenia, sprawuje służbę, która na pierwszy rzut oka wydaje się być pozbawiona sensu.

Inni mężowie Boży i prorocy też byli Bogu posłuszni w realizowaniu dziwnych zadań. Bóg wyznaczał im niecodzienne formy zwiastowania. Noe buduje arkę, Abraham unosi nóż nad swoim umiłowanym synem, gotów go złożyć Bogu na ofiarę. Ezechiel całymi dniami leży przy ruchliwej ulicy gdzieś w Babilonie. Izajasz przez trzy lata miał chodzić nago by prorokować w ten sposób przyszłość Egiptu i Etiopii. Ozeasz ma pokochać i wziąć za żonę prostytutkę.

„W tym to czasie rzekł Pan przez Izajasza, syna Amosa, tak: Idź i zdejmij przepaskę ze swoich bioder i zzuj sandały ze swoich nóg! I uczyniwszy tak, chodził nago i boso. Wtedy Pan rzekł: Jak mój sługa, Izajasz, chodził nago i boso przez trzy lata jako znak i przepowiednia o Egipcie i Etiopii,” Izaj. 20:2-3

Miejmy w pamięci tę stalową blachę, która oddziela grzesznika od Boga, Miejmy w żywej pamięci zamknięte niebo oraz słowa innego proroka Bożego Micheasza;  "Będziecie kiedyś wołać do Pana, lecz On was nie wysłucha: zakryje wtedy swoją twarz przed wami, ponieważ popełniliście złe czyny." Mich. 3:4