Prorocy Starego Testamentu na osi czasu

Główną osią poselstwa proroków Starego Testamentu był rok 587/586 czyli zburzenie Jerozolimy i zniszczenie Świątyni. Pierwsze rozdziały Księgi Ezechiela to około 6 lat przed zburzeniem. Z osi czasu wynika, że Pan Bóg cierpliwie czekał na nawrócenie i upominał naród wybrany przez ponad 200 lat przez intensywną, wzmożoną aktywność Bożych proroków. Bóg posyłał swoich posłańców; miecz, głód i zarazę, a mimo to ludzie stawali się coraz bardziej zatwardziali i oddalali się od Boga.  W związku z naszym studium chciałbym zachęcić do przeczytania proroctwa Ozeasza, Micheasza i Amosa. To jest bardzo dobre tło dla 6 i 7 rozdziału Księgi Ezechiela. Warto zwrócić uwagę, ze w  Księdze proroka Amosa wyróżniona została fraza; "jednak nie nawróciliście się do mnie - mówi Pan"

"Dokonałem wśród was takiego spustoszenia, jakiego dokonał Bóg w Sodomie i Gomorze, i staliście się jak głownia wyrwana z ognia, a jednak nie nawróciliście się do mnie - mówi Pan.  Dlatego tak postąpię z tobą, Izraelu... A ponieważ tak chcę z tobą postąpić, przeto przygotuj się na spotkanie twojego Boga, Izraelu!" Amos. 4:11-12  Słowa wypowiedziane na dwieście lat przed zburzeniem Jerozolimy.