Jaki kolor miały koła i czy wzbudzały strach ?

Żywe istoty „Szły tam, gdzie Duch chciał, aby szły, a koła wznosiły się wraz z nimi, gdyż w kołach był duch żywych istot.” Ezech. 1:20

Wracam na moment do myśli o duchowym prowadzeniu. W widzeniu Ezechiela mamy pokazane jak suwerenny Duch Boży ma decydujący wpływ na ducha istot żywych i ten duch istot żywych, który znajdował się w kołach posłusznie wykonywał polecenia Ducha Bożego. Kiedyś Izrael starał się chodzić w woli Bożej, ale był to naród o nieugiętym karku, dom przekory. Ta samowola i oderwanie się od Boga, od wpływów Ducha spowodowała, że naród został zabrany do niewoli, bo nie szedł tam gdzie chciał Duch. Na tej zasadzie, podporządkowania się Duchowi, funkcjonował pierwszy kościół. Czytamy w Dziejach Apostolskich jak uczniowie podejmowali decyzje zgodnie z wolą Ducha Świętego. Kościół szedł tam gdzie chciał Duch. Czy nasze dzisiejsze wspólnoty idą tam gdzie chce Duch ? Czy my indywidualnie poruszamy się zgodnie z wolą Ducha, czy jesteśmy posłuszni Bogu? To są ważne pytania jakie powinniśmy sobie zadać. „A my jesteśmy świadkami tych rzeczy, a także Duch Święty, którego Bóg dał tym, którzy mu są posłuszni.” Dz.Ap. 5:32

W opisie widzenia czytamy, że obręcze kół były wysokie i przerażające, pełne oczu dookoła i błyszczały niczym chryzolit. Zwróciłem uwagę na słowa opisujące koła, ze były przerażające, straszliwe (BW). Biblia Gdańska wiersz (1:18) oddaje to w następujący sposób; „Dzwona taką wysokość miały, aż strach z nich pochodził.” W tłumaczeniu Pallottinum mamy napisane, ze były one - wysokie i budziły one lęk, u Cylkowa - nadana im była wzniosłość i wspaniałość; W Biblii Tysiąclecia, i w Poznańskiej jest mowa o tym, że obręcze ich były ogromne, nie ma tam mowy o tym, że budziły lęk. Podobnie sprawa ta wygląda w Bibliach angielskich. Na marginesie jedna z rewizji KJV podaje, że koła te miały szprychy. Czy one wzbudzały strach…? Trudno jest mi podać właściwą odpowiedź na ten temat. Być może, dodanie słowa straszliwe jest interpretacją tłumaczy. którzy chcieli oddać, podkreślić atmosferę grozy tego widzenia.






Podobną niezgodność znajdujemy w wersecie szesnastym przy opisie koloru kół. W wielu tłumaczeniach mamy tam mowę o chryzolicie, ale też o kamieniu tarszisz w BT i BG. Pewnie dlatego, że chryzolit pochodził, wydobywano lub kupowano go w Tarszisz.

Kilka słów o chryzolicie. Chryzolit, znany także jako forsteryt – Mg2SiO4, ortokrzemian magnezu, minerał z gromady krzemianów zaliczany do grupy oliwinów. Forsteryt należy do grupy minerałów rzadkich. Przezroczysty lub przeświecający, żółty lub zielony kamień półszlachetny zbudowany z krzemianów magnezu, niklu i żelaza. Spotyka się go na ogół w skałach wulkanicznych ( okolice Wezuwiusza) w postaci stałej krystalicznej, niekiedy ziarnistej. Nazwa „chryzolit” pochodzi od greckiego słowa chrysòlithos („złoty kamień”) i jak się wydaje, bywała w starożytności odnoszona do różnych kamieni ozdobnych o zielono - żółtawym zabarwieniu. Wysokiej jakości kryształy chryzolitu występują w Rosji, Pakistanie i Egipcie. Krystalizują w układzie rombowym; najczęściej oliwkowozielone, także żółtawe, brunatnawe. Oliwiny są gł. składnikami zasadowych skał magmowych bogatych w magnez, tj. perydotytów i dunitów; występują także w gabrach, bazaltach, bazanitach i in.; stanowią też ważne składniki meteorytów (chondryty); w Polsce znajdują się np. w bazaltach dolnośląskich (m.in. okolice Lwówka Śląskiego, Lubania). Chryzolit z hebr. tarszísz; w LXX: „tarsis” lub „chrysòlithos”), Chryzolit umieszczono w przeznaczonym dla Aarona „napierśniku sądu”, był to symbol jednego z 12 pokoleń izraelskich, pokolenia Judy. Służył za „okrycie” królowi Tyru co przeczytamy w Ezechiela 28:12, 13. Również prorok Daniel pisze o chryzolicie, opisując postać „pewnego męża odzianego w lnianą szatę”, który przybył, by oznajmić prorokowi, co spotka jego lud „pod koniec dni” Daniel 10:5, 6, 14. Apostoł Jan w wizji Nowej Jerozolimy widział fundament muru miasta a nim m.in. chryzolit, na którym wyryto imię jednego z „dwunastu apostołów Baranka” Obj 21:2, 10, 14, 20; Forsteryt, chryzolit jest ważnym surowcem do wytwarzania materiałów ogniotrwałych.


Chryzolit






Opis widzenia, a także inne miejsca w Piśmie Świętym dostarczają nam informacji o niebiańskich, ognistych rydwanach Bożych.

„A gdy oni szli dalej wciąż rozmawiając, oto rydwan ognisty i konie ogniste oddzieliły ich od siebie i Eliasz wśród burzy wstąpił do nieba.” 2 Król. 2:11

„A gdy wczesnym rankiem sługa męża Bożego wstał i chciał wyjść, oto miasto otaczało wojsko, konnica i wozy wojenne. Rzekł więc jego sługa do niego: Biada, panie mój! Jak postąpimy? A on odpowiedział: Nie bój się, bo więcej jest tych, którzy są z nami, niż tych, którzy są z nimi. Elizeusz modlił się tymi słowy: Panie, otwórz jego oczy, aby przejrzał. I otworzył Pan oczy sługi, i przejrzał, a oto góra pełna była koni i wozów ognistych wokół Elizeusza.” 2 Król. 6:15-17

„Przyodziewasz się światłością jak szatą, Niebiosa rozciągasz jak kobierzec. Budujesz na wodach swoje górne komnaty; Czynisz obłoki rydwanem swoim, Suniesz na skrzydłach wiatru. Czynisz wiatry posłańcami swymi, Ogień płonący sługami swymi.” Ps. 104:2-4