Ezechiela 9: 1-6

"Po czym zawołał donośnym głosem do moich uszu, mówiąc: Nadchodzą strażnicy miasta. Każdy [dzierży] w swym ręku narzędzie jego zniszczenia. Oto od strony bramy Górnej, zwróconej ku północy, weszło sześciu mężów. Każdy miał w swym ręku narzędzie zniszczenia. Jeden mąż spośród nich, odziany w lnianą szatę, miał przybory pisarskie u swego boku. Weszli i stanęli obok ołtarza z brązu. Chwała Boga Izraela przeniosła się sponad cherubinów, na których spoczywała, w kierunku progu Świątyni. Wtedy zawołał na męża odzianego w szatę lnianą, który miał przybory pisarskie u swego boku, i rzekł mu Jahwe: Przejdź przez miasto, przez Jerozolimę, i naznacz tau na czołach mężów, wzdychających i bolejących nad wszystkimi obrzydliwościami, jakie się w niej dokonują. Tamtym zaś powiedział, [doszło to] moich uszu: Idźcie za nim przez miasto i zabijajcie. Niech oczy wasze nie patrzą ze współczuciem. Nie litujcie się. Mordujcie starców, młodzieńców, dziewczęta, dzieci i kobiety do ostatniego, ale nie przystępujcie do nikogo, kto ma [znak] tau. Rozpocznijcie od mojego sanktuarium. I rozpoczęli od mężów starszyzny, którzy byli przed Świątynią. ." (Biblia Poznańska 1974/75)

"Potem doniosłym głosem zawołał w moje uszy, mówiąc: Przychodźcie siepacze miasta; każdy z narzędziem zniszczenia w swojej ręce! A oto drogą od bramy wyższej, zwróconej ku północy, nadeszło sześciu mężów, każdy z narzędziem burzenia w swojej ręce. Zaś wśród nich, jeden mąż był odziany w lnianą szatę i miał narzędzia pisarskie u swych bioder. Przyszli oraz stanęli przy miedzianej ofiarnicy. A chwała izraelskiego Boga uniosła się z cherubina, nad którym była – ku progowi Przybytku. I zawołał do tego męża, przyodzianego w lnianą szatę, który miał narzędzia pisarskie przy biodrach. WIEKUISTY do niego powiedział: Przejdziesz po wnętrzu miasta, wewnątrz Jeruszalaim’u i nakreślisz na czołach ludzi znak; na tych, co utyskują i ubolewają nad wszystkimi obmierzłościami, które są pośród niego czynione. A do innych powiedział, także w moje uszy: Przejdźcie za nim po mieście i zabijajcie! Niech wasze oko się nie użali oraz się nie litujcie! Wybijcie do szczętu starców, młodzieńców, dziewice, dzieci i niewiasty! Jednak nie podchodźcie do żadnego człowieka na którym byłby znak. Zaś zacznijcie od Mojej Świątyni. Więc zaczęli od tych starszych mężów, co stali przed Przybytkiem. (Nowa Biblia Gdańska 2011)

Przeczytajmy jeszcze dwa miejsca z Księgi Objawienia; „I niebo znikło, jak niknie zwój, który się zwija, a wszystkie góry i wyspy ruszone zostały z miejsc swoich. I wszyscy królowie ziemi i możnowładcy, i wodzowie, i bogacze, i mocarze, i wszyscy niewolnicy, i wolni ukryli się w jaskiniach i w skałach górskich, I mówili do gór i skał: Padnijcie na nas i zakryjcie nas przed obliczem tego, który siedzi na tronie, I przed gniewem Baranka, albowiem nastał ów wielki dzień ich gniewu, i któż się może ostać? Obj. 6:14-17

„ I usłyszałem donośny głos mówiący ze świątyni do siedmiu aniołów: Idźcie i wylejcie siedem czasz gniewu Bożego na ziemię.” Objawienie 16:1

Czytając niektóre księgi Biblii można odnieść wrażenie, że mamy do czynienia z przesadnym wyrażaniem myśli oraz z przejaskrawieniem tematu gniewu Bożego. Taką księga jest proroctwo Ezechiela, Sofoniasza a w Nowym Testamencie Księga Objawienia. Bóg położył mi te księgi wyjątkowo mocno na serce. Ezechiel zapowiadał wylanie gniewu Bożego na Jerozolimę leżąc w publicznym miejscu przez ponad rok czasu. Tyle samo chcę poświęcić na publiczne rozważanie tej księgi. Jest taka potrzeba! Temat sprawiedliwego sądu i gniewu Bożego jest wart poważnego potraktowania. Księga Ezechiela w połączeniu z Księgą Objawienia wyraźnie wskazuje, że nieuchronnie zbliża się czas wylania czasz zapalczywego gniewu Bożego, na wszystkie bezbożne narody.
 
Dlatego celem Oblubienicy Chrystusa, celem prawdziwego Kościoła Pana Jezusa w tym świecie powinna być misja nawoływania, o jakim czytamy w Dz.Ap. 2:40; „Ratujcie się spośród tego pokolenia przewrotnego.”

Ale zostawcie każdego, kto ma literę Taw.

Przechodzimy do kolejnego wstrząsającego i ważnego dla również dla nas rozdziału. W poprzednim rozdziale czytaliśmy, że gdy kapłan Ezechiel siedział u siebie w domu, przyszli do niego starsi Izraela i podczas tego spotkania dotknęła go tam ręka Pana, JHWH. Prorok zobaczył wizję: „oto ukazało się coś podobnego do widoku ognia. Od podobieństwa jego bioder ku dołowi - ogień, zaś od jego bioder wzwyż jakby podobieństwo jasności, jak gdyby blask pozłacanego srebra.” Następnie Duch chwycił proroka za włosy i przeniósł w widzeniu do Jerozolimy. Ta postać woła teraz donośnym głosem. Tak żeby prorok maksymalnie skoncentrował się na tym co teraz będzie oglądał.

„Zbliżają się ci, którzy będą karać miasto. Każdy ma w swoim ręku niszczycielską broń. I przyszło sześciu ludzi od strony bramy górnej, która jest zwrócona ku północy. Każdy trzymał w ręce broń zagłady, narzędzia miażdżenia, burzenia.” Dalej czytamy, że „Między nimi był pewien człowiek ubrany w lnianą szatę, a przy boku miał przybory pisarskie. Ludzie ci weszli i stanęli obok ołtarza z brązu.” Niektórzy bibliści wskazują, że człowiek ubrany w lnianą szatę to anioł zagłady, ten sam który omijał znakowana krwią baranka, domy Izraelitów w ziemi Goszen. Teraz trzeba koniecznie zwrócić uwagę na to co dzieje się z chwałą Bożą. Przez jakiś czas chwała Boża była świadkiem tego wielkiego zwiedzenia. Mimo, że ludzie twierdzili, ze Bóg jest nieobecny, chwała Boża była tam nadal. Teraz chwała Boga Izraela przenosi się znad cherubów, nad którymi była, do progu świątyni. To jest ważny sygnał. Chwała Boża szykuje się do opuszczenia Świątyni i miasta Jeruzalem. To co wydawało się niemożliwe, staje się faktem. Boża cierpliwość się kończy.

Następnie Pan Bóg zawołał do pisarza ubranego w lnianą szatę;„Przejdź przez miasto, przez środek Jerozolimy, i zrób znak, napisz literę Taw na czołach ludzi narzekających, wzdychających i bolejących z powodu wszystkich obrzydliwości, które się w niej dokonują".

Znak ochronny na czołach ludzi którzy trwali w świętym niezadowoleniu. Litera Taw jest ostatnią literą w alfabecie hebrajskim. Oznacza koniec. „Nadszedł kres!” Ez. 7:2 „Stało się!” Obj. 16:17 Niektórzy bibliści upatrują w tym znaku symbolu Tory (Torah). Ludzie„resztka” naznaczeni tym znakiem, byli wierni Prawu Bożemu. Inni widzą tutaj proroczy symbol krzyża, ponieważ wczesny alfabet hebrajski przedstawiał literę Taw właśnie jako znak krzyża.

Następne słowa są bardzo wstrząsające i drastyczne. Głos Boży rozkazuje posłańcom, wykonawcom sądu przejść przez miasto i zamordować starców, młodzieńców, dziewczęta, małe dzieci (niemowlęta BT) i kobiety.” To nie jest łatwe do zrozumienia i do zaakceptowania. Humaniści i obrońcy praw człowieka zapewne wszczęliby falę protestów w tej sprawie. Ta historia się powtórzy. Księga Objawienia zapowiada dokładnie to samo. Bóg jest niezmienny. W zakresie Bożej sprawiedliwości nic nie ulega zmianie. Nadchodzi sąd nad narodami, nad wszystkimi mieszkańcami ziemi. Wkrótce zostaną wylane czasze zapalczywego, sprawiedliwego gniewu Bożego.

Nadszedł bowiem czas, aby się rozpoczął sąd od domu Bożego

„Nadszedł bowiem czas, aby się rozpoczął sąd od domu Bożego; a jeśli zaczyna się od nas, to jakiż koniec czeka tych, którzy nie wierzą ewangelii Bożej?” 1 Piotr. 4:17 

Ten sąd rozpocznie się od domu Bożego, od pasterzy, duchownych i teologów. Ponieważ to oni są, w pierwszej kolejności odpowiedzialni za duchowy stan wspólnot i kościołów. „Rozpocznijcie od mojej świątyni. Zaczęli więc od starszych, którzy byli przed świątynią.”

Słowo Boże mówi o tej odpowiedzialności w słowach; "Niechaj was niewiele będzie nauczycielami, bracia moi! wiedząc, że cięższy sąd odniesiemy." Jak. 3:1 (BG)

Stanęli obok ołtarza z brązu

Chciałbym zwrócić uwagę na jeszcze jeden drobny, ale bardzo ważny szczegół. Czytamy, że  wykonawcy Bożego sądu weszli na teren Świątyni i na samym początku stanęli obok ołtarza z brązu. Według 2 Król. 16:10-12,14 król Achaz polecił z usunąć na bok "brzydki" i "staroświecki", wykonany z brązu ołtarz całopaleń, a w zamian postawić nowy, "nowoczesny", taki bardziej do ludzi, na wzór asyryjskiego ołtarza w Damaszku. Stary ołtarz z brązu umieszczono z dala od nowego, po lewej stronie, od północy, gdzie teraz zatrzymali się wykonawcy Bożej kary. Bóg w ten sposób przypomina o ważności tego "staroświeckiego" ołtarza i od tego miejsca rozpoczyna się oczyszczający sąd Boży.

"A gdy król Achaz wyruszył do Damaszku, aby się spotkać z Tiglat-Pileserem, królem asyryjskim, zobaczył ołtarz, który był w Damaszku, Przesłał więc król Achaz do kapłana Uriasza podobiznę tego ołtarza wraz z planem całej jego budowy.  Kapłan Uriasz kazał wznieść ołtarz całkowicie według planu, jaki król Achaz przysłał z Damaszku; takim kazał go sporządzić kapłan Uriasz, zanim nadciągnął Achaz z Damaszku.  A gdy król przybył z Damaszku i zobaczył ołtarz, zbliżył się do ołtarza i wstąpił nań,  (...)  Ołtarz miedziany zaś, który stał przed Panem, kazał usunąć z przedniej części świątyni, z miejsca pomiędzy nowym ołtarzem a między świątynią Pana i ustawić po stronie północnej tego ołtarza." 2 Król. 16:10-12,14