"Jahwe przemówił do mnie w te słowa: Co się z wami [stało], że takie oto przysłowie mówicie o ziemi Izraela: Ojcowie jedli niedojrzałe grono, a dzieciom zęby cierpną. [Jak prawdą jest, że] Ja żyję - wyrocznia Pana, Jahwe - nie będzie więcej tego przysłowia w Izraelu. Oto każde życie jest w moim ręku. Tak życie ojca, jak życie syna do mnie [należy]. Umrze [tylko] ta osoba, która grzeszy. (Biblia Poznańska 1974/75)
"I doszło mnie słowo WIEKUISTEGO, głosząc: Skąd to do was przyszło, że na ziemi israelskiej posługujecie się taką przypowieścią: Ojcowie spożywali cierpkie jagody, a zęby synów tępieją . Ja jestem żywy – mówi Pan, WIEKUISTY, nie będziecie się nadal posługiwać tą przypowieścią w Israelu! Oto wszystkie dusze – one są Moje; tak dusza ojca, jak i dusza syna są Moje; a dusza, która zgrzeszy – ta zginie! (Nowa Biblia Gdańska 2011)
Zwróćmy uwagę na czas... Już nie będzie. Wydaje się, że owo odrzucenie tej przypowieści odnosi się do przyszłości. Przeczytajmy jeszcze fragment z księgi proroka Jeremiasza 31: 23-34; Jest to fragment dość istotny dla naszych dzisiejszych rozważań. Jest w nim mowa o wydarzeniach w przyszłości.
"Tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Jeszcze będą mówić to słowo w ziemi judzkiej i w jej miastach, gdy odmienię ich los:Niech ci błogosławi Pan, niwo sprawiedliwości, góro święta! I zamieszka w niej Juda i wszystkie jego miasta razem, rolnicy i ci, którzy ciągną ze stadem, gdyż pokrzepię duszę umęczoną i nasycę każdą duszę zgłodniałą. Wtem obudziłem się i spojrzałem, a mój sen był słodki. Oto idą dni - mówi Pan - w których obsieję dom izraelski i dom judzki nasieniem ludzkim i nasieniem zwierzęcym. I będzie tak, że jak pilnowałem ich, aby wykorzeniać i wypleniać, burzyć i niszczyć, i sprowadzać nieszczęście, tak będę ich pilnował, aby budować i sadzić - mówi Pan. W owych dniach już nie będą mówili: Ojcowie jedli cierpkie grona, a zęby synów ścierpły, lecz każdy umrze za swoją winę. Ktokolwiek spożyje cierpkie grona, tego zęby ścierpną. Oto idą dni - mówi Pan - że zawrę z domem izraelskim i z domem judzkim nowe przymierze. Nie takie przymierze, jakie zawarłem z ich ojcami w dniu, gdy ich ująłem za rękę, aby ich wyprowadzić z ziemi egipskiej, które to przymierze oni zerwali, chociaż Ja byłem ich Panem - mówi Pan - lecz takie przymierze zawrę z domem izraelskim po tych dniach, mówi Pan: Złożę mój zakon w ich wnętrzu i wypiszę go na ich sercu. Ja będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem. I już nie będą siebie nawzajem pouczać, mówiąc: Poznajcie Pana! Gdyż wszyscy oni znać mnie będą, od najmłodszego do najstarszego z nich - mówi Pan - odpuszczę bowiem ich winę, a ich grzechu nigdy nie wspomnę."
Jest tutaj mowa o przyszłym odnowieniu przymierza z Izraelem. Prorok Ezechiel ma na mysli to samo przysłowie i też w swojej wypowiedzi używa czasu przyszłego.
Pan Bóg zadaje pytanie; "Dlaczego, z jakiego powodu powtarzacie to przysłowie o ziemi Izraela: „Ojcowie jedli niedojrzałe grono, a dzieciom cierpną zęby”? Jest tutaj mowa o pokoleniowej odpowiedzialności.
Jak dotąd Pan Bóg stosuje zasadę; jeśli wy nie... to Ja „wybuchnę gniewem, i pozabijam was mieczem i żony wasze zostaną wdowami, a dzieci wasze sierotami.” II Mojż. 22:25,25 To jest odpowiedzialność której następstwem są konsekwencje. Taką odpowiedzialność, konsekwencje za poczynania i decyzje ojców, za trzy lata poniosą mieszkańcy Jerozolimy. Do tego stopnia będą to tragiczne następstwa łamania Bożego Prawa, że ludzie będą zjadać swoje własne dzieci.
My nie cierpimy za winy i grzechy naszych rodziców, ale tutaj na ziemi często ponosimy konsekwencje ich postępowania. Natomiast jeżeli chodzi o duchowe życie, życie wieczne, tutaj my sami, każdy z nas, jest za siebie odpowiedzialny. Takie jest przesłanie tego fragmentu. Pan Bóg zapowiada niebawem umrzecie, wielu was zginie, weźcie odpowiedzialność za swoją wieczność i nawróćcie się.
Warto zauważyć, że występujące w tym rozdziale słowo "żyć" z hebrajskiego 'hajah' nie oznacza życia doczesnego, fizycznego, ale życie duchowe. Podobnie jest z użytym tutaj wyrazem "umrzeć" z hebrajskiego 'mut' które bardziej wskazuje na śmierć duchową.
Ten rozdział i zawartą w nim mowę o odpowiedzialności powinniśmy rozpatrywać w kontekście przyszłych wydarzeń w Jerozolimie jakie zapowiedział prorok Jeremiasz w 19 rozdziale; „Tak mówi Pan: Idź i kup u garncarza gliniany dzban, potem weź z sobą kilku ze starszych ludu i ze starszych kapłanów, a udaj się do Doliny Ben-Hinnoma u wejścia do Bramy Skorup i zwiastuj tam słowa, które ci oznajmię, i powiedz: Słuchajcie słowa Pana, królowie judzcy i mieszkańcy Jeruzalemu! Tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Oto Ja sprowadzę nieszczęście na to miejsce, tak że każdemu, kto o nim usłyszy, zadzwoni w uszach. (…) I unicestwię na tym miejscu zamysł Judy i Jeruzalemu, i sprawię, że padną od miecza przed swoimi wrogami i z ręki tych, którzy czyhają na ich życie, i dam ich trupy na żer ptakom niebieskim i zwierzętom polnym. I uczynię z miasta tego przedmiot zgrozy i pośmiewisko; ktokolwiek będzie obok przechodził, zdziwi się i będzie szydził z powodu wszystkich jego klęsk. I sprawię, że jeść będą ciała swoich synów i ciała swoich córek, i jeden jeść będzie ciało drugiego podczas oblężenia i ucisku, którymi gnębić ich będą ich wrogowie i czyhający na ich życie. Potem rozbij ten dzban na oczach mężów, którzy pójdą z tobą i powiedz im: Tak mówi Pan Zastępów: Rozbiję ten lud i to miasto tak, jak się rozbija naczynie garncarskie, którego już nie da się naprawić, a będą grzebali w Tofet z powodu braku miejsca na grzebanie.”
"Język niemowlęcia przylgnął z pragnienia do podniebienia, dzieci prosiły o chleb, lecz nikt im go nie podał. Ci, co jedli wyszukane potrawy, omdleli na ulicach; a ci, co byli chowani w purpurze, położyli się na śmietniskach. Wina córki mojego ludu była większa niż grzech Sodomy w okamgnieniu wywróconej, bez udziału rąk ludzkich." Treny Jeremiasza 4:4-6
Ten rozdział o odpowiedzialności uczy nas tego, że nie możemy budować teologii w oparciu o jeden, często wyrwany z kontekstu fragment Biblii. W Piśmie Świętym mamy wymienione dwa rodzaje odpowiedzialności, cielesną (fizyczną) i duchową. W powyższym fragmencie z proroctwa Jeremiasza widzimy odpowiedzialność cielesną jaką były tragiczne w skutkach bolesne konsekwencje które poniosło następne pokolenie za złe postępowanie swoich ojców. O fizycznej odpowiedzialności pokoleniowej, polegającej na ponoszeniu konsekwencji czytamy również w II Mojż. 20:4,5; V Mojż 5:9-11
"Nie będziesz miał innych bogów obok mnie. Nie czyń sobie podobizny rzeźbionej czegokolwiek, co jest na niebie w górze, i na ziemi w dole, i tego, co jest w wodzie pod ziemią. Nie będziesz się im kłaniał i nie będziesz im służył, gdyż Ja Pan, Bóg twój, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze winę ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia tych, którzy mnie nienawidzą. "
Pan Bóg mówi; „nie będziecie więcej powtarzać tego przysłowia w Izraelu. Bo każde życie ludzkie zależy ode Mnie. Moje jest życie (życie duchowe, wieczne) ojca i życie syna. Każdy jednak, kto grzeszy, umrze (śmierć duchowa).”
Tutaj jest mowa o odpowiedzialności duchowej, o odpowiedzialności za sprawy wieczne. Ta odpowiedzialność nie jest odpowiedzialnością pokoleniową, dziedziczną. Każdy człowiek jest odpowiedzialny za siebie. Ale...
No właśnie, jest coś o czym musimy koniecznie dopowiedzieć. O wzajemnej odpowiedzialności ludzi wierzących względem siebie. O odpowiedzialności "stróżów". Czytamy o tym dwukrotnie w księdze Ezechiela, a dalej myśl ta jest powtórzona w Liście Jakuba.
"Synu człowieczy: Na stróża domu izraelskiego cię powołałem! Ilekroć usłyszysz słowo z moich ust, ostrzeż ich w moim imieniu. Jeżeli powiem do bezbożnego: Na pewno umrzesz, a ty go nie ostrzeżesz i nic nie powiesz, aby bezbożnego ostrzec przed jego bezbożną drogą tak, abyś uratował jego życie, wtedy ten bezbożny umrze z powodu swojej winy, ale Ja uczynię cię odpowiedzialnym za jego krew." Ezech. 3:17,18; 33:1-8
"Bracia moi, jeśli kto spośród was zboczy od prawdy, a ktoś go nawróci, niech wie, że ten, kto nawróci grzesznika z błędnej drogi jego, wybawi duszę jego od śmierci i zakryje mnóstwo grzechów." Jakuba 5:20
Chciałbym zwrócić uwagę na jeszcze jeden fragment z Księgi Ezechiela, który już czytaliśmy. Musimy ten rozdział czytać w kontekście zbliżających się tragicznych wydarzeń jakie czekają Jerozolimę za około trzy lata od wygłoszenia przez Pana Boga poselstwa o odpowiedzialności.
W Ezechiela 14: 12-14 czytamy: "I doszło mnie słowo Pana tej treści: Synu człowieczy! Jeżeli jaki kraj zgrzeszy przeciwko mnie, dopuszczając się niewierności i Ja wyciągnę swoją rękę przeciwko niemu, i uszczuplę jego zapasy chleba, i ześlę na niego głód, i wytracę z niego ludzi i bydło, to choćby nawet byli z nim ci trzej mężowie: Noe, Daniel i Job, wybawiliby przez swoją sprawiedliwość tylko swoje własne dusze - mówi Wszechmocny Pan." Być może część mieszkańców Babilonu liczyło na to, że kilku sprawiedliwych w Jerozolimie uratuje to miasto przed katastrofą. Katastrofa jest nieunikniona. Wielu zginie. Teraz niech każdy człowiek weźmie odpowiedzialność za swoje życie duchowe, życie wieczne.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz