Ezechiela 16: 40 - 63

„Zwołają przeciw tobie zgromadzenie, obrzucą cię kamieniami i rozsiekają cię swymi mieczami. Twoje domy spalą ogniem. Odprawią nad tobą sąd na oczach licznych kobiet. I sprawię, że przestaniesz cudzołożyć, a także nie będziesz już więcej dawać zapłaty. Uśmierzę na tobie mą złość i odstąpi od ciebie moja zapalczywość. Uspokoję się i nie będę się więcej gniewał. ponieważ nie pamiętałaś na dni swojej młodości, ale wszystkim tym pobudzałaś mię [przeciw sobie], więc Ja także twoje postępowanie obrócę na głowę [twoją] - wyrocznia Pana, Jahwe. Czy nie popełniłaś haniebnych czynów ponad [miarę] wszystkich twoich obrzydliwości? Oto każdy szyderca powie o tobie przysłowie: Jaka matka, taka córka. Ty jesteś córką swej matki, która porzuciła swojego męża i swoje dzieci. Ty jesteś siostrą swoich sióstr, które porzuciły swoich mężów i swoje dzieci. Wasza matka była Chittytką, a ojcem waszym Amorejczyk. Twoją starszą siostrą jest Samaria, która wraz z córkami mieszka po twej lewej stronie. Twoją młodszą siostrą jest Sodoma, która wraz z córkami mieszka po twojej prawej stronie. [Ty jednak] nie postępowałaś podobnie jak one i nie czyniłaś podobnych jak one obrzydliwości. W krótkim czasie całe twe postępowanie było [gorsze] niż ich. [Jak prawdą jest, że] Ja żyję - wyrocznia Pana, Jahwe - twoja siostra Sodoma ze swymi córkami nie czyniła tak, jak ty i twoje córki. Oto taka były wina Sodomy, twojej siostry: ona i jej córki były dumne, miały obfitość chleba i żyły w beztroskim spokoju. Nie udzielały pomocy ubogiemu i potrzebującemu. Były wyniosłe i czyniły obrzydliwość przede mną. Odepchnąłem je, jak [to] widziałaś. Samaria nie popełniła ani połowy twoich grzechów. Bardziej od niej mnożyłaś swe obrzydliwości. Usprawiedliwiłaś swe siostry dzięki wszystkim twoim obrzydliwościom, które popełniłaś. Znoś więc także swoją hańbę, ty, któraś postąpiła na korzyść twych sióstr przez swe grzechy, które bardziej obrzydliwie od nich popełniałaś. One są sprawiedliwsze od ciebie. Wstydź się więc także ty i znoś swoją hańbę, skoro usprawiedliwiłaś swoje siostry. Ale zmienię ich los: los Sodomy i jej córek oraz los Samarii i jej córek. Zmienię też twój los pośród nich, abyś znosiła swą hańbę i była upokorzona za wszystko, co uczyniłaś, sprawiając im pociechę. Twoje siostry: Sodoma ze swymi córkami i Samaria ze swymi córkami powrócą do dawnego stanu. Ty też ze swymi córkami powrócisz do dawnego stanu swego. Czy twoja siostra Sodoma nie była przysłowiem na twych ustach w dniu twej pychy, zanim okazała się twoja podłość? Podobnie ty jesteś teraz pośmiewiskiem dla córek Aramu i dla wszystkich twoich sąsiadów, dla córek filistyńskich, które lekceważą cię wokoło. Musiałaś wziąć na siebie swoje haniebne czyny i swe obrzydliwości - wyrocznia Jahwe. Albowiem tak mówi Pan, Jahwe: Uczynię ci tak, jak uczyniłaś [mnie], gdy wzgardziłaś przysięgą, złamawszy Przymierze. Ale Ja przypomnę sobie moje Przymierze z tobą w dniach twej młodości i zawrę z tobą wieczne Przymierze. Przypomnisz sobie wtedy swoje postępowanie i zawstydzisz się, gromadząc swe siostry starsze od ciebie, wraz z młodszymi od ciebie, gdy dam ci je za córki, wszakże nie ze względu na twoje Przymierze [ze mną]. Ja zawrę moje Przymierze z tobą i dowiesz się, że Ja jestem Jahwe. Abyś sobie przypomniała i zawstydziła się, i nie musiała więcej otwierać swych ust ze wstydu, gdy wybaczę ci wszystko, coś uczyniła - wyrocznia Pana, Jahwe." (Biblia Poznańska 1974/75)

W poprzednim fragmencie czytaliśmy o tym, że Izrael nie czerpał żadnej korzyści ze swoich układów i przymierzy zawieranych z okolicznymi narodami. Nie miał żadnej, ale to żadnej korzyści z uprawianego bałwochwalstwa. Wręcz przeciwnie, same straty, które doprowadziły naród wybrany do bankructwa duchowego, moralnego i ekonomicznego. Czytaliśmy też, że Jerozolima stała się centrum ekumenicznym skupiającym wszystkie bóstwa tamtejszego świata. Dlatego, nierządnico - powiedział Pan Bóg - Ja zabiorę wszystkich twoich kochanków, którzy ci się podobali, wszystkich, których kochałaś. Zabiorę wam wszelką podporę, wszelkie zabezpieczenie, wszelką pewność jaką opieracie na pogańskich narodach i bezbożnych systemach polityczno – religijnych. Zgromadzę ich zewsząd dokoła ciebie i wobec nich odkryję twoją nagość, i zobaczą cię zupełnie nagą. I oddam ci w zamian krew, gniew i zapalczywość.

Dalej czytamy, że te narody, którym Jerozolima i księstwo Judy bezgranicznie zaufała zwołają zgromadzenie, utworzą układ współpracy, ukamienują ją i poćwiartują mieczami. Potem spalą jej domy. I sprawię, mówi Pan, że zaprzestaniesz cudzołóstwa…
„Zaiste, to miasto pobudzało mnie od czasu, gdy je zbudowano, aż po dzień dzisiejszy, do gniewu i do złości, tak że muszę je usunąć sprzed swojego oblicza,” Jer. 32:31 Ta lekcja będzie sporo kosztować. Skutki nieposłuszeństwa Panu Bogu i ogromnego bałwochwalstwa będą opłakane. Niebawem o tym wszystkim przeczytamy w dalszej części Księgi Ezechiela.

Uśmierzę mój gniew przeciwko tobie
 
Końcówka rozdziału jest optymistyczna. Bóg jest surowy, sprawiedliwy ale też miłosierny. Psalmista pisze, że Pan Bóg nie prawuje się bez końca i nie gniewa się na wieki wobec tych którzy się go boją. (Psalm 103:9) W Ezechiela 5:13 czytaliśmy; „Potem ustanie mój gniew, a uspokoję moją zapalczywość na nich i pokrzepię się; wtedy poznają, że Ja, Pan, przemawiałem w żarliwości, gdy na nich swój gniew wywierałem.”

Pan Bóg mówi do cudzołożnej Jerozolimy; „Uśmierzę mój gniew przeciwko tobie i odstąpi od ciebie moja zapalczywość. Uspokoję się i już nie będę się gniewał,” ale dodaje; „Obarczę cię odpowiedzialnością za twoje postępowanie…

Pan Bóg po raz kolejny przywołuje na pamięć początki Jerozolimy, czas przyłączenia jej do Izraela, co miało miejsce za czasów króla Dawida. Pan Bóg wypomina Jerozolimie jej pogańskie pochodzenie w słowach przysłowia; „Jaka matka, taka córka”, koligacje rodzinne ze starszą (Cylkow – większą) siostrą Samarią i młodszą (mniejszą) Sodomą. Pan Bóg dostrzega fakt, że Jerozolima na początku nie poszła ich drogami i nie czyniła ich obrzydliwości. Potem jednak stała się gorsza od nich w całym swoim postępowaniu… Mało tego Jerozolima, lud Boży stał się pośmiewiskiem i obiektem drwin i pogardy dla okolicznych narodów. Lekceważą ja nawet córki filistyńskie. Co za wstyd, hańba i niechlubne świadectwo.

Bardzo ciekawą informację odczytujemy z wiersza czterdziestego dziewiątego; „Winą Sodomy, twojej siostry, była pycha oraz obfitość chleba i beztroski spokój, jaki miały ona i jej córki. Nie wspomogły ubogiego ani potrzebującego. Były wyniosłe i czyniły to, co Ja uważam za obrzydliwe.”

W 1 Moj. 13:13 czytamy; „Ale ludzie w Sodomie byli źli i wielcy grzesznicy przed Panem.” W liście Judy czytamy: „Tak też Sodoma i Gomora i okoliczne miasta, które w podobny do nich sposób oddały się rozpuście i przeciwnemu naturze pożądaniu cudzego ciała, stanowią przykład kary ognia wiecznego za to. Pomimo to ludzie ci, hołdując urojeniom, podobnie kalają ciało swoje, pogardzają zwierzchnościami i bluźnią istotom niebieskim.” Judy 1:7-8

Na ogół uważa się, że głównym grzechem Sodomy i Gomory był homoseksualizm i rozwiązłość seksualna. Apostoł Juda rozszerza tą listę o; bluźnienie istotom niebieskim, bezprawie i hołdowanie własnym urojeniom. Prorok Ezechiel dopisuje do tej listy; pychę, beztroski spokój, źle wykorzystaną obfitość chleba, który zrodził egoizm. A egoizm doprowadził do nie udzielania pomocy ubogim czy potrzebującym. Wszystko w Sodomie i Gomorze obracało się wobec bogactwa i zaspokojenia potrzeb człowieka, własnego Ja. To doprowadziło do obrzydliwych grzechów i w konsekwencji do spalenia tych miast.

"Nie miłujcie świata ani tych rzeczy, które są na świecie. Jeśli kto miłuje świat, nie ma w nim miłości Ojca. Bo wszystko, co jest na świecie, pożądliwość ciała i pożądliwość oczu, i pycha życia, nie jest z Ojca, ale ze świata. I świat przemija wraz z pożądliwością swoją; ale kto pełni wolę Bożą, trwa na wieki." 1 Jan. 2:15-17

Samaria nie była lepsza, ale Pan Bóg zaznacza, że Samaria nie popełniła nawet połowy grzechów, które popełniła Jerozolima. „Ty pomnożyłaś swoje obrzydliwości bardziej niż ona. Wobec wszystkich obrzydliwości, które popełniłaś, twoje siostry okazały się sprawiedliwe.”

Samaria po podziale na północ i południe była stolicą Izraela. Jej upadek jest opisany w II Księdze Królewskiej w 17 rozdzialw. Król Asyryjski pokonał króla Ozeasza, zdobył Samarię i uprowadził jej mieszkańców do Asyrii. W wierszach 7 – 23 mamy szeroki opis grzechów Samarii. Zachęcam do przeczytania całego tego fragmentu.

„W dziewiątym roku panowania Ozeasza król asyryjski zdobył Samarię, uprowadził Izraela do Asyrii i osadził ich tam w Chalach i nad Chaborem, rzeką Gozanu i w miastach medyjskich. A stało się tak, ponieważ synowie izraelscy grzeszyli przeciwko Panu, Bogu swemu, który ich wyprowadził z ziemi egipskiej, spod władzy faraona, króla egipskiego, a czcili obcych bogów, A postępowali według zwyczajów tych narodów, które Pan wypędził sprzed oblicza synów izraelskich, oraz tych, jakie wprowadzili królowie izraelscy. (...) Odrzucili wszystkie przykazania Pana, Boga swego, i sporządzili sobie dwa odlewane cielce, sporządzili sobie posąg Aszery i oddawali pokłon całemu zastępowi niebieskiemu, i służyli Baalowi. Oddawali też na spalenie swoich synów i swoje córki i uprawiali czarodziejstwo i wróżbiarstwo, i całkowicie się zaprzedali, czyniąc to, co złe w oczach Pana i pobudzając go do gniewu, Oburzył się więc Pan bardzo na Izraela i odrzucił ich sprzed swego oblicza, tak iż pozostało tylko samo plemię judzkie. Ale i Judejczycy nie przestrzegali przykazań Pana, Boga swego, a poszli za zwyczajami Izraela, jakie ten wprowadził. Toteż Pan wzgardził całym rodem Izraela i upokorzył ich, i wydał ich w moc grabieżców, odrzuciwszy ich całkiem od siebie.” 2 Król. 17:6-8,16-20

Również Izraela Pan Bóg porównał do Sodomy i Gomory; „Słuchajcie Słowa Pana, książęta sodomscy, przysłuchaj się uważnie wskazaniu naszego Boga, ludu Gomory! Co mi po mnóstwie waszych krwawych ofiar - mówi Pan. Jestem syty całopaleń baranów i tłuszczu karmnych cieląt, a krwi byków i jagniąt, i kozłów nie pragnę. Gdy przychodzicie, aby zjawić się przed moim obliczem, któż tego żądał od was, abyście wydeptywali moje dziedzińce? Nie składajcie już ofiary daremnej, kadzenie, nowie i sabaty mi obrzydły, zwoływanie uroczystych zebrań - nie mogę ścierpieć świąt i uroczystości.” Izaj. 1:10-13; „Zuchwałe ich oblicze świadczy przeciwko nim, a o swoim grzechu mówią bez osłonek jak Sodomczycy, nie ukrywają go. Biada ich duszy, gdyż sami zgotowali sobie nieszczęście!” Izaj. 3:9

Pomimo całej listy win Izraela, Pan Bóg mówi, że; „Samaria nie popełniła ani połowy twoich grzechów. Bardziej od niej mnożyłaś swe obrzydliwości.” To nam pokazuje skalę odstępstwa ludu wybranego zarówno w Izraelu (Samaria) jak i w Judzie (Jerozolima). Pan Bóg podsumowuje; One (Sodoma i Samaria) są sprawiedliwsze od ciebie…
 
Odmienię także twój los pośród nich

W dalszych wierszach mamy bardzo ciekawą zagadkę teologiczną. Mamy napisane, że o stokroć gorsze postępowanie Jerozolimy będzie usprawiedliwieniem dla Sodomy i Samarii. Pan Bóg obiecuje zmianę losu Jerozolimy, Samarii i Sodomy, a także ich powrót do pierwotnego stanu. Co to oznacza?

Pan Jezus powiedział: „A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba wywyższone będziesz? Aż do piekła zostaniesz strącone, bo gdyby się w Sodomie dokonały te cuda, które się stały u ciebie, stałaby jeszcze po dzień dzisiejszy. Ale powiadam wam: Lżej będzie ziemi sodomskiej w dniu sądu aniżeli tobie.” Mat. 11:23-24 Natomiast Apostoł Juda w swoim liście pisze, ze Sodoma i Gomora; stanowią przykład kary ognia wiecznego.

Czy to oznacza, że skończy się kara dla Sodomy? W Hebr. 10:28-29 czytamy; „Kto łamie zakon Mojżesza, ponosi śmierć bez miłosierdzia na podstawie zeznania dwóch albo trzech świadków; O ile sroższej kary, sądzicie, godzien będzie ten, kto Syna Bożego podeptał i zbezcześcił krew przymierza, przez którą został uświęcony, i znieważył Ducha łaski!.” W myśl tych słów, Kafernaum czeka kara sroższa niż kara Sodomy. To po pierwsze.

Werset pięćdziesiąty piąty brzmi; „Twoje siostry: Sodoma ze swymi córkami i Samaria ze swymi córkami powrócą do dawnego stanu. Ty też ze swymi córkami powrócisz do dawnego stanu swego.” Do dawności swojej…, do poprzedniego, dawnego stanu… Wszystkie te trzy miasta leżały w granicach Izraela. Moim zdaniem jest tutaj zapowiedź przywrócenia do świetności i społeczności z Bogiem całego terytorium Izraela. Do takiej tezy uprawniają następne wiersze o wiecznym przymierzu. Złamałaś przymierze, Ja jednak wrócę was do poprzedniego stanu. To zagadnienie pozostawiam otwarte i liczę na konstruktywna dyskusję.

„Lecz Ja wspomnę o moim przymierzu z tobą, zawartym w dniach twojej młodości i zawrę z tobą wieczne przymierze. Wtedy przypomnisz sobie swoje postępowanie i zawstydzisz się, gdy wezmę od ciebie twoje siostry, starsze i młodsze, i dam ci je za córki, ale nie na mocy twojego przymierza. Ja zawrę moje przymierze z tobą i przekonasz się, że Ja jestem PANEM. Abyś pamiętała i zawstydziła się i już nigdy nie otworzyła ust ze wstydu, gdy ci wybaczę wszystko, co uczyniłaś - wyrocznia Pana BOGA."

„Rozdzierajcie swoje serca, a nie swoje szaty, i nawróćcie się do Pana, swojego Boga, gdyż On jest łaskawy i miłosierny, nierychły do gniewu i pełen litości, i żal mu karania! Kto wie, może pożałuje i zlituje się, i pozostawi błogosławieństwo, abyście mogli składać ofiarę z pokarmów i płynów Panu, waszemu Bogu. Zatrąbcie na rogu na Syjonie, ogłoście święty post, zwołajcie zgromadzenie! Zgromadźcie lud, poświęćcie zebranie, zbierzcie starszych, zgromadźcie dzieci i niemowlęta! Niech oblubieniec wyjdzie ze swej komory, a oblubienica ze swej komnaty! Niech kapłani, słudzy Pana, zapłaczą między przedsionkiem a ołtarzem i mówią: Zmiłuj się nad swoim ludem, Panie, i nie wystawiaj na hańbę swojego dziedzictwa, aby poganie szydzili z niego! Dlaczego mają mówić wśród pogańskich ludów: Gdzie jest ich Bóg? Wtedy Pan zapłonął gorliwością o swoją ziemię i zmiłował się nad swoim ludem.” Joel. 2:13-18