Ezechiela 23: 1-11

"Jahwe przemówił do mnie w te słowa: Synu człowieczy, były dwie kobiety, córki jednej matki, które źle się prowadziły [już] w Egipcie. W młodości swojej uprawiały nierząd. Tam ściskano ich łono, tam pieszczono ich dziewicze piersi. Ich imiona: starsza Ohola i jej siostra Oholiba. Zostały [one] moimi i zrodziły mi synów oraz córki. Ich imiona: Samaria-Ohola i Jerozolima-Oholiba. Ale Ohola będąc moją cudzołożyła. Rozmiłowała się w swoich kochankach, żołnierzach asyryjskich, ubranych we fioletową purpurę, w namiestnikach i dowódcach, wszystkich przystojnych młodzieńcach i rycerzach jeżdżących na koniach. Wszystkim najlepszym synom Asyrii oddała swoją lubieżność i hańbiła się ze wszystkimi, których kochała, oraz ze wszystkimi ich bożkami. Nie porzuciła [też] swej rozpusty z Egiptem, albowiem spali z nią w jej młodości. Oni pieścili jej dziewicze piersi i oddawali jej swoją lubieżność. Dlatego wydałem ją w ręce jej kochanków, w ręce synów Asyrii, w których się rozmiłowała. Oni odsłonili jej nagość, zabrali jej synów i jej córki, samą zaś mieczem zamordowali. Stała się tedy przestrogą dla kobiet; sąd nad nią odbyto. Widziała to jej siostra Oholiba, ale swoją namiętną miłość bardziej od niej znieprawiła, a swą lubieżność [uczyniła gorszą] od rozpusty swej siostry. (Biblia Poznańska 1974/75)

Ale Ohola będąc moją cudzołożyła

W kolejnym rozdziale Księgi Ezechiela mamy bardzo ważną,  nawet kontrowersyjną alegorię, która przyrównuje odstępstwo Izraela i Judy do prostytucji, czy wręcz do nadmiernego popędu seksualnego. Niezaspokojone żądze, niepohamowany chorobliwy popęd seksualny, lubieżność, rozpusta, sprośność i nierząd wszystko to ma zobrazować nam, jak daleko naród wybrany odszedł od wierności Panu Bogu, od świętości i czystości. Ten silny kontrast pomiędzy czystością dziewicy, a brudem cudzołożnicy ma w najlepszy z możliwych sposobów, uzmysłowić słuchaczom proroka Ezechiela jak naprawdę, w oczach Bożych, wygląda aktualna sytuacja potomków Abrahama, tuż przed upadkiem i zburzeniem Jerozolimy.

Pan Bóg dobrze wie, że grzeszna cielesna natura człowieka dostarcza ludziom szereg kłopotów właśnie w sferze seksualnej. Wiele ludzi ma z tą sferą problemy. Przez nadpobudliwość seksualną  rozpada się wiele małżeństw. W czasach biblijnych rozpowszechniona była prostytucja sakralna. Ona dotarła również do Izraela. Obsesyjny demoniczny charakter seksualnego duchowego i politycznego uzależnienia doprowadził do zerwania więzi Pana Boga z całym Izraelem.

O duchowym cudzołóstwie czytaliśmy już w szesnastym rozdziale księgi Ezechiela. Tam chodziło o wszeteczeństwo na płaszczyźnie religijnej. Polegało ono na przyjęciu systemu wierzeń, kultu, norm etycznych i kultury od sąsiednich narodów. W tym rozdziale mamy mowę głównie o wszeteczeństwie politycznym. Najpierw Izrael, a następnie Juda pozwoliła sobie na przymierza i sojusze polityczne niezgodne z ideą suwerenności i niezależności Izraela. Polityczne decyzję podejmowane na własną rękę wbrew woli Bożej widzieliśmy w przypowieści o orłach w rozdziale 17.

Pan Bóg wyraźnie powiedział, „Nie będzie wśród córek izraelskich nierządnicy świątynnej ani wśród synów izraelskich nierządnika świątynnego." Księga Powtórzonego Prawa 23: 18

W 1 Królewskiej 14: 21 – 25 czytamy, o tym, że Rechabeam , syn Salomona, zaledwie w kilka lat po śmierci ojca doprowadził, zezwolił aby w Izraelu uprawiano nierząd kultowy, a ludzie, czytamy "popełniali wszystkie obrzydliwości narodów, które Pan wygnał przed synami izraelskimi.”

Z tekstu 2 Królewskiej 23:7 dowiadujemy się , że król Jozjasz kazał zburzyć pomieszczenia nierządników, którzy byli w świątyni Pana, gdzie niewiasty tkały zasłony dla Aszery. Zwróćcie uwagę na to gdzie miała miejsce prostytucja sakralna w Judzie ? W świątyni Pana !

Wiedząc o tym co działo się m.in. na terenie świątyni Pana, nie dziwi nas specjalnie to nawiązanie mowy Pana Boga do niewierności seksualnej, grzesznej, chorobliwej pożądliwości i rozpusty Oholi i jej siostry Oholiby.

Te dwie kobiety były córkami jednego narodu, narodu izraelskiego. Obie cudzołożyły już będąc w Egipcie. Coś złego wydarzyło się z tym ludem już w Egipcie. Czytaliśmy o tym w Ezechiela 20:7,8.
 
„I rzekłem do nich: Niech każdy z was odrzuci obrzydliwości miłe dla jego oczu, a nie kalajcie się bałwanami egipskimi - Ja, Pan, jestem waszym Bogiem. Lecz oni byli przekorni wobec mnie i nie chcieli mnie słuchać; nikt nie odrzucił obrzydliwości miłych dla swoich oczu i nie opuścili bałwanów egipskich. Wtedy postanowiłem wylać na nich swoją zapalczywość i dać upust swojemu gniewowi na nich pośród ziemi egipskiej.”
 
Starsza siostra miała na imię Ohola, a młodsza Oholiba. Ohola symbolizuje Samarię, stolicę Izraela, a Oholiba Jerozolimę, stolicę Judy. Pan Bóg wspomina; „Ohola należała do Mnie, cudzołożyła. Pożądała swoich kochanków: żołnierzy asyryjskich, dostojników ubranych w purpurę, namiestników, wszystkich przystojnych młodzieńców i jeźdźców dosiadających koni. Cudzołożyła z nimi, z oficerami asyryjskimi i z wszystkimi, których pożądała. Plamiła się wszystkimi ich bożkami.”

Bibliści podjęli się próby odszyfrowania znaczenia imion tych dwóch sióstr. Ohola znaczy „jej namiot”, a Oholiba „mój namiot jest w niej”. Bez wątpienia jest to aluzja do namiotu, przybytku, świątyni gdzie mieszkał Pan Bóg. Po podziale Izrael miał własne oddzielne miejsca święte, a w Jerozolimie znajdowało się to właściwe miejsce zamieszkania chwały Bożej. Boży namiot był w niej. To powinno zobowiązywać do wierności Panu Bogu, tymczasem czytamy, że Oholiba, (Jerozolima) siostra Oholi (Samarii), chociaż widziała te wszystkie obrzydliwości, zapłonęła jeszcze większą pożądliwością i uprawiała jeszcze większy nierząd niż jej siostra.

Ohola (Izrael) popełniała wszeteczeństwo dwojakiego rodzaju. Rozwiązłość „seksualną” w sferze duchowości i religii, włączając w to prostytucję sakralną oraz nierząd, prostytucję polityczną, głównie z Asyrią, której Izrael stał się z biegiem czasu wasalem.

„Gdy za jego (króla Izraela Menachema) czasów napadł kraj Pul, król asyryjski, Menachem dał Pulowi tysiąc talentów srebra, aby go popierał i utwierdził przez to władzę królewską w jego ręku. Menachem ściągnął te pieniądze od Izraelitów, od wszystkich zamożnych, aby móc je dać królowi asyryjskiemu, po pięćdziesiąt sykli srebra od każdego.” 2 Ks. Królewska 15: 19,20

„W dwudziestym roku panowania Achaza, króla judzkiego, objął władzę królewską nad Izraelem w Samarii Ozeasz, syn Eli, a panował dziewięć lat. Czynił on to, co złe w oczach Pana, jednakże nie tak, jak królowie izraelscy, którzy byli przed nim. Przeciwko niemu nadciągnął Salmanasar, król asyryjski, i Ozeasz został jego lennikiem, i płacił mu daninę.” 2 król 17: 1-3

Ta prostytucja polityczna Oholi doprowadziła do zburzenia Samarii i upadku północnego Księstwa Izraela w 722 r. p.n.e.

W Muzeum Brytyjskim znajduje się bardzo interesujący eksponat. Jest to tzw. czarny obelisk Salmanassara III który przedstawia izraelskiego króla Jehu, składającego pokłon asyryjskiemu monarsze.