"Oświadcz tym, którzy tynk smarują, że zapadnie się! Przyjdzie deszcz ulewny, albo spuszczę bryły gradu, aby padały, albo wicher gwałtowny się zerwie. A oto, gdy zapadnie się mur, czyż wtedy nie powiedzą do was: gdzież teraz ów tynk, którymście smarowali? Przeto rzecze tak Pan Wiekuisty: Oto wyprowadzę wicher gwałtowny w oburzeniu Mojem, a deszcz ulewny w gniewie Moim przyjdzie, a bryły gradu w zapalczywości - ku doszczętnemu zniszczeniu. I rozwalę mur, któryście obsmarowali tynkiem, a zrównam go z ziemią, aby się ukazała podwalina jego; i tak runie, i zginiecie w pośród niego, i poznacie żarn Ja Wiekuisty ! I spełnię do końca oburzenie Moje nad murem, i nad tymi, którzy smarowali go tynkiem, i powiem wam: Niema muru, i niema tych, którzy go smarowali. Wy prorocy Israela, którzy prorokujecie o Jerozolimie a wiastujecie jej widzenia pokoju, gdy pokoju niema, rzecze Pan Wiekuisty!" (Cylkow 1900)
To nie jest tylko rozdział o fałszywych prorokach. Okłamywani ludzie w Jerozolimie myśleli, że żyją sobie w bezpiecznym kociołku, są oddzieleni grubym murem od niebezpieczeństw. Ludzie pobudowali sobie mury, a fałszywi prorocy te mury ładnie tynkowali. Największy mur jaki postawiali to ten wobec Pana Boga. Ich statek tonął, a oni nadal spodziewali się szczęśliwego zakończenia rejsu. Ludzie lubią być ładnie okłamywani. Fałszywi prorocy byli i są obecnie ekspertami w eleganckim okłamywaniu ludzi. Kładą ładne, modne tynki i gładzie. Zło nazywają dobrem i ludziom się to podoba.
"Biada tym, którzy zło nazywają dobrem, a dobro złem, którzy zamieniają ciemność w światłość, a światłość w ciemność, zamieniają gorycz w słodycz, a słodycz w gorycz." Izaj. 5:20
Dla ludzi nie było ważne, że mur zbudowany był z bałwochwalstwa, odstępstwa, przewrotności, bezprawia, bezbożności, z przemocy fizycznej i psychicznej, wyzysku, grabieży, a także z przelewu krwi. Istotny był tynk, będący mieszaniną ułudy, zadufania i fałszywej pewności siebie, piękny tynk położony przez fachowców od tuszowania zła.
„Rzeczy okropne i ohydne dzieją się w tym kraju. Prorocy prorokują fałszywie, a kapłani nauczają według własnego widzimisię; mój zaś lud kocha się w tym. Lecz co poczniecie, gdy to się skończy?” Jer. 5:30-31
W poprzednim fragmencie czytaliśmy o lisach, że fałszywi prorocy są jak lisy w ruinach. Jest jeszcze jedna ciekawa myśl na ten temat. W Pieśniach nad Pieśniami 2:15 czytamy; „Połapcie nam lisy, małe liski, które psują (pustoszą) winnice, a winnice nasze zakwitają!” Fałszywi prorocy są jak lisy, mają za zadanie zniszczyć, zdewastować winnicę Pana. Ich celem jest doprowadzić wspólnoty do ruiny, bo ruiny i opustoszałe duchowo miejsca są ich ulubionym miejscem zamieszkania. Wyłapcie te małe lisy w waszych wspólnotach, póki nie urosną i będzie za późno.
Słuchanie fałszywych proroków jest też jak wznoszenie budowli na piasku. Społeczność wznosi jako mur, pięknie otynkowany przez fałszywych proroków, ale gdy tylko przyjdzie doświadczenie i próba, a tynk i mur szybko się rozpadają i odsłaniając, nic nie warty fundament z piasku.
„A każdy, kto słucha tych słów moich, lecz nie wykonuje ich, przyrównany będzie do męża głupiego, który zbudował swój dom na piasku. I spadł ulewny deszcz, i wezbrały rzeki, i powiały wiatry, i uderzyły na ów dom, i runął, a upadek jego był wielki.” Mat. 7:26-27
W poprzednim fragmencie czytaliśmy; „Nie wstąpiliście na wyłomy [twierdzy] i nie opasaliście murem Domu Izraela, aby ostał się w czasie boju, w dzień Jahwe." Ez 13:5 To jest ważne wtrącenie. Czytając zbyt pospiesznie cały rozdział, nie zauważymy tej bardzo ważnej myśli. Zadaniem proroków ‘tych którzy widzą' było zadbać o mury, a nie tylko je tynkować. Mury są po to by chronić. Naprawiając mury Boży prorocy dbali o bezpieczeństwo, duchowe bezpieczeństwo ludu Bożego, Bożej winnicy. Takimi prorokami byli Ezechiel i Jeremiasz. Fałszywi prorocy dbali tylko o to by wszystko na zewnątrz ładnie wyglądało. Tymczasem gdy przyjdzie bitwa w dzień Pański i wszystko co ma tylko ładne tynki runie.
"Albowiem fundamentu innego nikt nie może założyć oprócz tego, który jest założony, a którym jest Jezus Chrystus. A czy ktoś na tym fundamencie wznosi budowę ze złota, srebra, drogich kamieni, z drzewa, siana, słomy, To wyjdzie na jaw w jego dziele; dzień sądny bowiem to pokaże, gdyż w ogniu się objawi, a jakie jest dzieło każdego, wypróbuje ogień. Jeśli czyjeś dzieło, zbudowane na tym fundamencie, się ostoi, ten zapłatę odbierze; Jeśli czyjeś dzieło spłonie, ten szkodę poniesie, lecz on sam zbawiony będzie, tak jednak, jak przez ogień. Czy nie wiecie, że świątynią Bożą jesteście i że Duch Boży mieszka w was?" 1 Kor. 3:11-16
Taką tendencję do tynkowania byle jakich budowli zobaczył Pan Jezus w faryzeuszach gdy powiedział; „Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, że oczyszczacie z zewnątrz kielich i misę, wewnątrz zaś są one pełne łupiestwa i pożądliwości. Ślepy faryzeuszu! Oczyść wpierw wnętrze kielicha, aby i to, co jest zewnątrz niego, stało się czyste. Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, że podobni jesteście do grobów pobielanych, które na zewnątrz wyglądają pięknie, ale wewnątrz są pełne trupich kości i wszelakiej nieczystości. Tak i wy na zewnątrz wydajecie się ludziom sprawiedliwi, wewnątrz zaś jesteście pełni obłudy i bezprawia.” Mat. 23:25-28
Pan Bóg mówi; „Tynk odpadnie. Sprawię, że przyjdzie ulewny deszcz, spadnie grad, zerwie się gwałtowny wiatr i ściana runie. I powiedzą wam: Nie ma ściany ani tych, którzy ją tynkowali.”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz