Kolejność wydarzeń i wypowiedzi prorockich nie jest tutaj przypadkowa. Najpierw obserwowaliśmy agonię Królestwa Judy, tłem tych tragicznych wydarzeń były okoliczne narody oraz Tyr i Egipt. Cały czas prorok Ezechiel ostrzegał przed bałwochwalstwem, wyniosłością, przewrotnością i innymi obrzydliwościami. Jego wypowiedzi, znaki i przedstawienia były złowieszcze i przerażające. Doszliśmy do wersetu 33:21, który jest punktem kulminacyjnym. Jerozolima została zamordowana.
Co dzieje się dalej ? Pan Bóg, w ramach analizy sytuacji, co jest bardzo ważne, całą winą za upadek Jerozolimy i spalenie Świątyni oraz za rozproszenie owiec obarcza pasterzy Izraela. Następnie widzimy jak powoli ale wyraźnie zmienia się klimat wypowiedzi prorockich. W rozdziale 34, w wierszach 23 – 31 pojawia się nadzieja i obietnice błogosławieństwa dla narodu wybranego. „Jesteście moimi owcami.” I dalej w rozdziałach od 36 do 48 mamy zapowiedź powrotu Izraela do społeczności z Bogiem i odbudowy Świątyni oraz miasta które będzie się nazywać „Pan tam mieszka.” Wierzę, że są to proroctwa których wypełnienie jest jeszcze przed nami.
Ale zanim przejdziemy do tej części proroctwa, mamy „po drodze” rozdział 35, w którym jest zapisana wypowiedź przeciwko górze Seir, przeciwko Edomowi. To jest bardzo ważny, charakterystyczny fragment. Właściwie mamy tutaj powtórkę fragmentu z Ezechiela 25:12-15. Dlaczego ten fragment? Nie jestem syjonistą w politycznym znaczeniu tego słowa, czytając jednak Pismo Święte, widzę zawarte w nim „wieczne przymierze” jakie Bóg zawarł z tym narodem. Wierzę, że ten naród nawróci się do Boga a Żydzi "ujrzą kogo przebodli" i uznają Jezusa Chrystusa za swojego Króla i Mesjasza. (Zachariasza 12:10; Jana 19:37; i Objawienie 1:7)
Uważam, że ten rozdział jest symboliczną wypowiedzią przeciwko wszystkim ruchom antysemickim. Ostrzeżeniem aby żaden naród, żaden władca, żaden człowiek nie występował przeciwko narodowi wybranemu.
Tytułem wstępu do rozważań 35 rozdziału Księgi proroka Ezechiela zachęcam do przeczytania dwóch artykułów
1."Petra: miasto wykute w skale"
2. "Hor, czyli góra milczących strumieni"
Twoje miasta obrócę w ruinę, ty zaś staniesz się pustkowiem.
„Synu człowieczy, zwróć się ku górze Seir i prorokuj przeciwko niej. Powiedz jej: Tak mówi Pan BÓG: Oto Ja jestem przeciwko tobie, góro Seir. Wyciągnę moją rękę przeciwko tobie. Zamienię cię w pustkowie i zgliszcza. Twoje miasta obrócę w ruinę, ty zaś staniesz się pustkowiem. I przekonasz się, że Ja jestem PANEM.
"Ezaw zamieszkał na pogórzu Seir. Ezaw to Edom."
Ks. Rodzaju 36:8
Góry Seir ( hebr : הַר-שֵׂעִיר; Har Se'ir) obszar znany również jako Jibāl ash Sharāh to górski region rozciągający się pomiędzy Morzem Martwym i Zatoką Akabah. Obszar dzisiejszej Jordanii, najpierw zamieszkiwali potomkowie Ezawa – Edomici, później Idumejczycy a obecnie głównie Beduini. W okolicy góry Seir były połozone duze miasta takie jak; Teman, Dedan, Bosra, Sella, oaza El – Ulla (Oaza ta jest utożsamiana z biblijnym Dedanem).
Niegdyś te tętniące życiem miasta, położone na szlaku handlowym Drogi Królewskiej, dzisiaj nie istnieją, nikt nie wie gdzie były usytuowane, po niektórych z nich zostały tylko ruiny i obecnie prowadzone sa tam prace archeologiczne. Badania archeologiczne w Buseira, Tawilan, Tell El Chelejfa (Elat) wskazują, że na dzisiaj pustynnym terenie, na przełomie VII i VI wieku przed Chrystusem miasta te były dużymi centrami handlowymi i przeżywały swój „złoty wiek”. W naszym fragmencie czytamy, że Seir (Edom) swoją pozycję lidera ekonomicznego, podobnie jak Tyr chcieli umocnić i prawdopodobnie umocnili na jakiś czas, kosztem bankructwa Judy.
Oto Ja jestem przeciwko tobie
To nie jest dobre miejsce w którym Pan Bóg, sam osobiście staje przeciwko komuś. Fraza "przeciwko tobie"; "przeciwko wam" i jej synonim "biada wam" pojawia się dość często w Biblii, a zwłaszcza w księgach prorockich. Jednego popołudnia przeczytałem wiele z tych miejsc, przytłacza ta mnogość, jak wiele razy, sam Pan Bóg stawał przeciwko komuś lub czemuś, zdecydowanie przeciwstawiał się złu, bezbożnym ludziom, pewnym grupom społecznym, narodom. Prorocy nie byli populistami, nie mówili "Bóg kocha ciebie i ma dla ciebie dobry plan." Oni byli uczciwi i wołali, "biada wam" lub "Pan jest przeciwko wam."
W Psalmie 34:17 czytamy; "Oblicze Pańskie jest zwrócone przeciwko złoczyńcom, Aby wytracić z ziemi pamięć ich." W Księdze Jeremiasza czytamy o tym jak Pan Bóg staje przeciwko Judzie i mieszkańcom Jerozolimy; "I Ja będę walczył przeciwko wam wyciągniętą ręką i mocnym ramieniem, z gniewem i z zapalczywością, i z wielką srogością." Jeremiasza 21:5; "Oto Ja staję przeciwko tobie, mieszkanko doliny, skało nad równiną - mówi Pan - was, którzy mówicie: Kto na nas uderzy i kto wedrze się do naszych mieszkań?" Jeremiasza 21:13; "Dlatego tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Oto Ja zwracam swoje oblicze przeciwko wam ku złemu, aby wytracić całą Judę." Jeremiasza 44:11
W samej Księdze Ezechiela jest około 30 miejsc gdzie czytamy o tym, że Pan Bóg jest przeciwko komuś, lub czemuś. Również w Nowym Testamencie czytamy o tym, że Pan Bóg się nie zmienił i nadal zdecydowanie jest przeciwko bezbożnym ludziom i ich złemu postępowaniu. Widzimy to głównie w Księdze Objawienia, a w dwóch miejscach apostołowie Piotr i Paweł piszą;
"Albowiem oczy Pana zwrócone są na sprawiedliwych, a uszy jego ku prośbie ich, lecz oblicze Pańskie przeciwko tym, którzy czynią zło." 1 List Piotra 3:12
"Albowiem gniew Boży z nieba objawia się przeciwko wszelkiej bezbożności i nieprawości ludzi, którzy przez nieprawość tłumią prawdę." List do Rzymian 1:18
W naszym fragmencie czytamy, że Pan Bóg przeciwstawia się górze Seir. Dalej czytamy; "Ty żywiłaś zadawnioną wrogość i wydałaś Izraelitów pod miecz w czasie ich niedoli, gdy ich kara doszła do kresu. Dlatego - na moje życie, wyrocznia Pana BOGA - sprawię, że będziesz krwawić i krew będzie cię prześladować. Tak! Ponieważ nieustannie przelewałaś krew, krew będzie cię prześladować. " (...) Mówiłaś: «Obydwa narody i obydwa kraje będą moimi, wezmę je w posiadanie, nawet gdyby PAN tam przebywał», dlatego - na moje życie, wyrocznia Pana BOGA - postąpię z tobą według twojego gniewu i według zapalczywości, z jaką ty postępowałaś z nienawiści do nich. Dam ci się poznać, gdy będę cię sądził. Przekonasz się, że Ja, PAN, słyszałem wszystkie obelgi, które wypowiadałaś przeciwko górom Izraela, mówiąc: «Obyście były spustoszone i dane nam na pożarcie!». Wywyższałaś się nade Mnie w swojej mowie i urągałaś Mi swoimi słowami - Ja to słyszałem. ."
O mieszkańcach pogórza Seir, Edomitach czytaliśmy już w Ezechiela 25:12-15, a także czytamy w proroctwie Abdiasza. Jest to naród który jest symbolem antysemityzmu.
"Tak mówi Pan, Jahwe: Ponieważ Edom postępował bardzo mściwie względem Domu Judy i ciężko zawinił, wywierając na nim zemstę, dlatego tak mówi Pan, Jahwe: Wyciągnę moją rękę przeciw Edomowi, wytracę w nim ludzi i zwierzęta oraz zamienię go w pustkowie. Od Teman aż po Dedan polegną od miecza. Moją pomstę nad Edomem złożę w ręce mego ludu izraelskiego, aby postąpił z Edomem według mojego gniewu i według mojej zapalczywości." Ezechiela 25:12-15
"Edomici to trzeci wymieniony w tym rozdziale „spokrewniony” naród, graniczący od południowego wschoduz Izraelem. Wg polskiego słownika judaistycznego Edom (hebr. Edomim, od adom = czerwony); później Idumejczycy to politeistyczne plemię semickie zamieszkujące od przełomu XIV i XII w. p.n.e. tereny na południe od Morza Martwego, po obu stronach wielkiego rowu tektonicznego Wadi Araba (w Biblii nazywanego krainą Seir), gdzie występował czerwony piaskowiec nubijski. Według tradycji biblijnej, Edomici, odwieczni wrogowie Izraela byli potomkami Ezawa; do Palestyny przybyli wcześniej niż Izraelici, wcześniej też mieli rozwinięty własny system państwowy i monarchię. Pierwsze konflikty zbrojne Izraelitów z Edomitami miały miejsce za czasów panowania królów Saula i Dawida (który po zdobyciu ich terytoriów okrutnie obszedł się z nimi). Odzyskali niezawisłość dopiero po podziale Izraela na Królestwo Północne i Południowe (Juda). Od końca IX w. p.n.e. Edomici znajdowali się w sferze wpływów państwa asyryjskiego, a po jego upadku – babilońskiego. Po zdobyciu i zburzeniu Jerozolimy przez Nabuchodonozora (587/586 p.n.e.) Edomici wzięli udział w grabieży miasta. Z czasem, coraz bardziej posuwając się w kierunku płn.-zach., stali się zagrożeniem dla Państwa Północnego. Mieli własną, bogatą literaturę o charakterze moralizatorskim. Po okresie niewoli babilońskiej w literaturze żydowskiej określano ich mianem Idumejczyków.
Pycha twojego serca zwiodła cię
Edomitom poświęcona jest jedna księga w Biblii, a mianowicie, Księga proroka Abdiasza. Dowiadujemy się z niej wiele waznych informacji na temat tego bezbożnego narodu.
Czytamy w nim, że podobnie jak Ammonici i Moabici, tak i Edom był to zuchwały i wyniosły naród przed obliczem Pana Boga. „Pycha twojego serca zwiodła cię, który mieszkasz w rozpadlinach skalnych, swoją siedzibę umieściłeś wysoko, myśląc w swoim sercu: Kto mnie sprowadzi na ziemię? Choćbyś wzbił się wysoko jak orzeł, choćbyś założył swoje gniazdo wśród gwiazd, sprowadzę cię stamtąd - mówi Pan.” Abdiasza 1: 3-4
Dalej prorok zarzuca Edomowi zbrodnie i grabież jakiej dokonywali wobec Izraela „z powodu zbrodni na twoim bracie Jakubie, okryje cię hańba i będziesz wytępiony na zawsze. Wówczas gdy stałeś na uboczu, kiedy to wrogowie brali do niewoli jego wojsko, a cudzoziemcy wkraczali do jego bram i rzucali losy o Jeruzalem, także ty byłeś jednym z nich. Nie paś oczu widokiem swojego brata w dniu jego nieszczęścia! Nie ciesz się z powodu synów Judy w dniu ich zagłady i nie mów zuchwale w dniu niedoli! Nie wkraczaj do bramy mojego ludu w dniu jego klęski; nie paś i ty oczu widokiem jego nieszczęścia w dniu jego klęski! I nie wyciągaj ręki po jego mienie w dniu jego klęski! Nie stój na rozstaju dróg, aby zabijać jego uchodźców! I nie wydawaj jego zbiegów w dniu niedoli! Gdyż bliski jest dzień Pana na wszystkie narody.” Abdiasza 1:10-15
Coś się złego wydarzyło, Edomici dopuścili się jakieś potwornej zbrodni przeciwko mieszkańcom Jerozolimy podczas najazdu Chaldejczyków. Być może tędy próbowali uciec mieszkańcy Jerozolimy. Może tędy prowadzono ich do niewoli. Edomici cieszyli się i drwili z niewoli ludu Bożego, zabijali uchodźców i grabili ich mienie."
Góra Seir jest symbolem antysemityzmu
W wierszu 11 czytamy "z jaką ty (góro Seir) postępowałaś z nienawiści (hebr. sinah) do nich (do Izraelitów)." Jest tutaj mowa o nienawiści. Dzisiaj wielu ludzi żywi nienawiść w stosunku do Żydów. Ostatnia wojna pokazała jak wiele nienawiści wzbudzonej w ludziach doprowadziło do Holokaustu. Dzisiaj w wielu sercach odżywa chęć "palenia Żydów w komorach gazowych." Wielu ludzi aprobuje fakt bestialskich mordów na Żydach. To jest duch góry Seir. To, że dzisiaj budzą się nastroje antyżydowskie jest ważnym znakiem czasu, jest stąpaniem po kruchym lodzie. To jest jawne igranie z Panem Bogiem, który był i nadal jest przeciwny wrogom Izraela. "Oto Ja jestem przeciwko tobie."
"Jak ty cieszyłaś się, że dziedzictwo ludu Izraela stało się pustkowiem, tak Ja uczynię tobie. Góra Seir i cały Edom staną się pustkowiem" Dzisiaj okolice góry Seir to surowe skaliste pustkowie. To proroctwo się wypełniło. W Piśmie Świętym jeszcze jest kilka proroctw które dopiero się wypełnią. Mówią one o wielkiej wojnie narodów, które zgromadzą się przeciwko Izraelowi, ale Pan będzie przeciwko nim. Dzisiaj obserwujemy pewne ruchy polityczne, militarne wokół Izraela oraz wzrost antysemityzmu na całym świecie. Duch "góry Seir" najwyraźniej budzi się...
Ja to słyszałem
Warto się jeszcze zatrzymać przy wierszu trzynastym w którym jest napisane; „Wywyższałaś się nade Mnie w swojej mowie i urągałaś Mi swoimi słowami - Ja to słyszałem."
Wrogowie Izraela nie tylko cieszyli się „że dziedzictwo ludu Izraela stało się pustkowiem.” Nie tylko zacierali ręce z powodu wzrostu gospodarczego, wynikającego z przejęcia „klientów” Jerozolimy, ale jeszcze w swojej mowie wynosili się ponad Pana Boga i urągali Mu. Potomkowie Ezawa mieli swoich bogów, teraz ci stali mocniejsi nad Boga Izraela. Utrata niepodległości Izraela, zburzenie Jerozolimy i spalenie domu Pana spowodowały, że Edomczycy drwili z Boga Izraela i zapewne uważali, że Bóg Izraela, jest martwy, tak jak martwe jest ich państwo. W swoich wypowiedziach, opiniach, oficjalnych przemowach wynosili się ponad Pana Boga. Dlatego Ten „który słyszy” był i nadal jest przeciwko mieszkańcom „góry Seir”. Dzisiaj w wielu miejscach mówi się o „śmierci” Boga Abrahama, Jakuba i Izaaka. Ludzie w swojej wielkiej pysze wynoszą się ponad Boga i drwią sobie z niego. Wypowiadanych jest wiele wyniosłych i nierozsądnych słów przeciwko Bogu, a także przeciwko Izraelowi. My tego nie słyszymy, ale Pan Bóg słyszy. Warto przy okazji pamiętać, że Pan Bóg słyszy również każde nasze słowo.
Pan Jezus powiedział; „Albowiem z obfitości serca mówią usta. Dobry człowiek wydobywa z dobrego skarbca dobre rzeczy, a zły człowiek wydobywa ze złego skarbca złe rzeczy. A powiadam wam, że z każdego nieużytecznego słowa, które ludzie wyrzekną, zdadzą sprawę w dzień sądu.” Ew. Mateusza 12:34 - 36
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz