Jahwe przemówił do mnie w te słowa: Synu człowieczy, powiedz księciu Tyru: Tak mówi Pan, Jahwe: Ponieważ pyszniłeś się w swym sercu, mówiłeś: "Bogiem jestem, mieszkanie Boga zajmuję w sercu mórz". Przecież ty człowiekiem jesteś, nie Bogiem. Swoje serce postawiłeś na równi z sercem Boga. Oto ty mędrszy jesteś od Daniela, nic tajemnego nie może cię zaskoczyć. Dzięki swej mądrości i swemu sprytowi zdobyłeś bogactwo. Nagromadziłeś złota i srebra w swoich skarbcach. Przez swą wielką mądrość, przez swój handel pomnożyłeś swoje mienie. A twoje serce stało się pyszne przez twój dostatek. Dlatego tak mówi Pan, Jahwe: Ponieważ swoje serce postawiłeś na równi z sercem Boga, oto dlatego Ja sprowadzę przeciw tobie obcych, najsroższych z ludów. Dobędą swych mieczów na piękność twej mądrości i zbezczeszczą twą wspaniałość. Wtrącą cię do dołu i umrzesz śmiercią gwałtowną w sercu mórz. Czy naprawdę powiesz "Bogiem jestem" wobec swych morderców? Przecież ty człowiekiem jesteś, nie Bogiem, w ręku twych morderców. Śmiercią nie obrzezanych umrzesz z ręki obcych. Albowiem Ja powiedziałem - wyrocznia Pana, Jahwe. Jahwe przemówił do mnie w te słowa: Synu człowieczy, podnieś lament nad królem Tyru i powiedz mu: Tak mówi Pan, Jahwe: Byłeś w Edenie, w ogrodzie Bożym. Twoją odzież zdobił wszelki drogi kamień: rubin, topaz i brylant, chryzolit, onyks i beryl, szafir, malachit i szmaragd. Ze złota wykonane były twe dzwoneczki i wisiorki [szat, które] nosiłeś na sobie, przygotowane w dniu twego stworzenia. Ty byłeś olbrzymim cherubem, który osłania. Przebywałeś na świętej górze Boga. Przechadzałeś się wśród kamieni ognistych. Byłeś nieskalany w swym postępowaniu od dnia, w którym zostałeś stworzony. Aż znalazła się w tobie przewrotność. Przez ogromny twój handel napełniłeś swoje wnętrze gwałtem i zgrzeszyłeś. Uznałem cię więc niegodnym góry Bożej i usunąłem cię, cherubinie-opiekunie, spośród kamieni ognia. Twoje serce wbiło się w pychę z powodu twej piękności. Zatraciłeś swą mądrość przez twój przepych. Na ziemię cię powaliłem i postawiłem cię przed królami, aby mieli z ciebie widowisko. Przez ogrom swoich win, przez nieuczciwy handel zbezcześciłeś swoje sanktuarium. Wywiodłem więc ogień z twego wnętrza i on cię pożarł. Obróciłem cię w popiół na ziemi na oczach wszystkich, którzy patrzyli na ciebie. Wszyscy, którzy cię znali między narodami, przerazili się z powodu ciebie. Stałeś się postrachem, przestałeś istnieć na wieki." Biblia Poznańska (1974/75)
Królem Tyru był sam szatan, miał tam swój tron i tam była jego stolica
W poprzednim rozdziale czytaliśmy o tym jak prorok zaintonował pieśń żałobną nad Tyrem. Teraz Ezechiel podnosi lament nad królem Tyru. Tytułem wstępu chciałbym podać bardzo ważną informację. Kilka słów na ten temat pisałem już w poprzednich rozważaniach. Począwszy od czasów króla Izraela Achaba, a także w czasach Ezechiela, Tyrem rządziła dynastia ściśle związana z kultem Baala. Widzimy to w imionach królów. Baal – w tradycji okultystycznej to demon, król piekła (wschodniej części), włada 66 legionami duchów piekielnych. Królowie Tyru promowali kult Baala. Przy pomocy Izebeel córki Ithobaala I, żony króla Izraela Achaba, wprowadzili ten demoniczny kult na terytorium Izraela, praktycznie przyczyniając się do jego ostatecznego upadku. Można powiedzieć, że królem Tyru był sam szatan, miał tam swój tron i tam była jego stolica. Podobną sytuację opisuje Jan w Objawieniu, gdzie czytamy o mieście Pergamon, „Wiem, gdzie mieszkasz, tam, gdzie jest tron szatana.”
Proszę popatrzcie na imiona panujących królów w Tyrze. Imiona te podają historycy, Józef Flawiusz i Diodor Sycylijski.
Ithobaal I (w hebr. Ethbaal, 1 Kings 16:31) król Tyru który zapoczątkował nową dynastię (878 – 847 BC)
Baal-Eser II (846–841 BC),
Baal I (680 - 660 BC)
Ithobaal II, Ethbaal II (591–573 BC)
Baal II (573-564 BC)
Yakin-Baʾal“ – Erstellen (564 BC)
Król Tyru Ethbaal II, był bardzo zarozumiały i nadęty. Był niesprawiedliwy i okrutnie traktował ludzi, wyzyskiwał ich. Uważał, że jest samowystarczalny, spoglądał z pogardą na wszystkich dookoła. Z obfitości swego dumnego serca powiedział, jestem bogiem… Pan Bóg zwraca uwagę królowi; „A przecież jesteś tylko człowiekiem, a nie Bogiem, choć uważasz się za równego Bogu.”
Podobną ilustrację przedstawia prorok Izajasz. W 14 rozdziale zwiastuje przeciwko królowi Babilonu; „Twoją pychę i brzęk twoich lutni strącono do krainy umarłych. Twoim posłaniem zgnilizna, a robactwo twoim okryciem. O, jakże spadłeś z nieba, ty, gwiazdo jasna, synu jutrzenki! Powalony jesteś na ziemię, pogromco narodów! A przecież to ty mawiałeś w swoim sercu: Wstąpię na niebiosa, swój tron wyniosę ponad gwiazdy Boże i zasiądę na górze narad, na najdalszej północy. Wstąpię na szczyty obłoków, zrównam się z Najwyższym. A oto strącony jesteś do krainy umarłych, na samo dno przepaści. Ci, którzy cię widzą, spoglądają na ciebie, przypatrują ci się uważnie: Czy to jest ten mąż, który był postrachem ziemi, trząsł królestwami? Ziemię obracał w pustynię, grody jej burzył, swoich jeńców nie wypuszczał na wolność? Wszyscy królowie narodów spoczywają w chwale, każdy w swoim grobowcu, a ty zostałeś wyrzucony ze swojego grobu, jak twór obrzydły, pokryty pomordowanymi, przebitymi mieczem, stratowany jak ścierwo.” Izajasza 14:11-19
Aż się znalazła nieprawość w tobie
Dalej czytamy, że król Tyru uważał sam siebie za bardzo mądrego, że swoją pozycję zawdzięczał sam sobie, swojej mądrości i umiejętnościom. To był wielki uczony, ekonomista i świetny polityk, liczył się na arenie międzynarodowej; „Dzięki handlowi i wielkiej mądrości pomnożyłeś swój majątek. Z powodu tego bogactwa twoje serce stało się wyniosłe.” Ludzie którzy uważają, że maja wiele do zrobienia w świecie ekonomi i polityki, ludzie wybitni i bogaci są w wielkim niebezpieczeństwie uwikłania się w pychę, wyniosłość która prowadzi do nieprawości.
Chciałbym tu zwrócić uwagę na słowo – nieprawość. Występuje ono w tłumaczeniu Biblii Gdańskiej. „Byłeś doskonałym na drogach twoich ode dnia tego, któregoś jest stworzony, aż się znalazła nieprawość w tobie.”; „Dla mnóstwa nieprawości twoich, i dla sprawiedliwości kupiectwa twego splugwiłeś świątnicę twoję; przetoż wywiodę ogień z pośrodku ciebie, który cię pożre, a obrócę cię w popiół na ziemi przed oczyma wszystkich, co na cię patrzą.” Ezechiela 28:15, 18, Biblia Gdańska
Wyniosłość, pycha i zarozumiałość zawsze prowadzą szeroką drogą ku nieprawości. Wyniosłość jest początkiem reakcji łańcuchowej, wyzwala się bowiem szereg zależności i powiązań. Na końcu wybucha cała gama grzechów i niegodziwości. Widzimy to na przykładzie szatana, potem widzimy to u Adama i Ewy, którzy chcieli być „jak Bóg”. Konsekwencje tej wyniosłości i pychy dotykają ludzkość do dnia dzisiejszego.
Pan Bóg poniża wszelką wyniosłość, również i ta pycha, arogancja i zuchwalstwo króla Tyru zostanie ukarane. Pan Bóg zapowiada najazd cudzoziemców i ostateczny upadek miasta. „Pan Zastępów powziął to postanowienie: poniżyć pychę, zohydzić wszelką wyniosłość wszystkich możnych świata.”; „On bowiem powala tych, którzy mieszkają wysoko, w mieście wyniosłym; poniża je aż do ziemi, rzuca je w proch” Izajasza 23:4,5; 26:5,
Dalej od wiersza 11 prorok Ezechiel kieruje swoje przesłanie bezpośrednio do króla Tyru. Jest to bardzo wyraźna, podobnie jak u Izajasza 14 rozdział, analogia do szatana.
Był w Edenie, w ogrodzie Bożym. Jego odzież zdobiły wszelki drogie kamienie i złoto. (W podobne szaty ubrany był arcykapłan.) To był widok pełen dostojeństwa. Ten splendor i chwała były przygotowane dla szatana w dniu jego stworzenia. Gdy jednak pojawia się nieprawość i pycha, ten splendor oślepił go. Czytamy, że szatan był nieskalany w swym postępowaniu od dnia, w którym został stworzony. Aż znalazła się w nim przewrotność, (nieprawość).
Przez ogromny twój handel napełniłeś swoje wnętrze gwałtem i zgrzeszyłeś
Brudny biznes, ta natarczywa myśl o zysku, o pomnażaniu jest tu aluzja do niegodziwości, nieprawości i wyzysku, a w konsekwencji upadku czy to szatana, króla, czy każdego każdego człowieka. Liczył się zysk, a aby był zysk, musiał być dobrze rozwinięty handel. By handel był bardziej opłacalny, musiał pojawić się wyzysk i niesprawiedliwość. Biblia mówi, że miłość pieniędzy jest korzeniem wszelkiego zła. O tym właśnie czytamy w tym rozdziale. „Przez ogromny twój handel napełniłeś swoje wnętrze gwałtem i zgrzeszyłeś. Uznałem cię więc niegodnym góry Bożej i usunąłem cię”
Jeszcze jeden ważny aspekt na który chciałbym zwrócić uwagę. W Biblii Gdańskiej czytamy; „Byłeś w Eden, ogrodzie Bożym; wszelki kamień drogi był nakryciem twojem, (…) w ten dzień, któregoś ty stworzony, zgotowane są u ciebie narzędy bębnów twoich i piszczałek twoich." Ezechiela 28:13
Muzyka. W tym dumnym mieście rozbrzmiewała muzyka. Wyniosłość, nieprawość i pycha jest oprawiona w muzykę. Muzyka jest piękna, ale musimy być ostrożni, by nie stała się powodem ku złemu, ku zarozumiałości i wyniosłości. W 26 rozdziale czytaliśmy; "I położę kres hałaśliwym twoim pieśniom, i już nie będzie słychać dźwięku twoich cytr." Ezechiela 26:13
Rzucę cię na ziemię
Widzący Ezechiel lamentuje nad królem Tyru, bo z woli Bożej zna jego tragiczny koniec. Przewiduje upadek i ruinę tego co teraz jest samowystarczalne, niezależne, niezniszczalne, dumne i piękne. Za kilka lat to miasto, ten splendor, ta chwała i blask drogocennych kamieni zamieni się w zwykła szarość kamieni brukowych. Pan Bóg zapowiada; „Obrócę cię w popiół na ziemi w obecności wszystkich, którzy cię widzieli.” Werset 17 w Biblii Tysiąclecia brzmi; „Rzuciłem cię na ziemię, wydałem cię królom na widowisko.” „Wszyscy, którzy cię znali między narodami, przerazili się z powodu ciebie. Stałeś się postrachem, przestałeś istnieć na wieki.”
A nawet zasiądzie w świątyni Bożej, podając się za Boga
Odpowiednikiem Tyru w Nowym Testamencie jest opisane w Księdze Objawienia miasto Wielki Babilon . Ten nowy Tyr również będzie pełen uwielbienia dla siebie samego. Podobnie jak Tyr z czasów Ezechiela Wielki Babilon będzie bogaty, samowystarczalny, niezatapialny, skoncentrowany na handlu, na zyskach i sukcesach. Tej niegodziwości będzie przygrywać muzyka. W Babilonie Wielkim również będzie tron szatana. Na czele Babilonu Wielkiego stanie człowiek niegodziwości, syn zatracenia, przeciwnik, który wynosi się ponad wszystko, co się zwie Bogiem lub jest przedmiotem boskiej czci, a nawet zasiądzie w świątyni Bożej, podając się za Boga.” Objawienie 18 rozdział i 2 Tes. 2:4
"Wszyscy zaś przyobleczcie się w szatę pokory względem siebie, gdyż Bóg pysznym się sprzeciwia..." 1Piotra 5:5
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz