Ezechiela 45: 13-25

”Takie są daniny, które będziecie pobierali: Szóstą część efy za chomer jęczmienia. Przepis dotyczący oliwy: bat oliwy (określa) dziesiątą część bata za kor. Dziesięć batów równa się chomerowi, gdyż dziesięć batów stanowi kor. Jeden baranek z trzody od dwustu [owiec] z bujnych pastwisk izraelskich na ofiarę z pokarmów na całopalenie i na ofiarę zjednoczenia, aby złożyć przebłaganie za nich - wyrocznia Pana, Jahwe. Wszystek lud ziemi ma składać tę daninę księciu Izraela. Na księciu będzie ciążył obowiązek dostarczenia żertwy na ofiary całopalne, ofiary z pokarmów i z płynów w czasie świąt pielgrzymkowych, świąt nowiu, szabatów i podczas wszystkich świąt Domu Izraelskiego. On zapewni żertwę na ofiarę przebłagalną za grzech, ofiarę z pokarmów, całopalenia i ofiarę zjednoczenia na przebłaganie za Dom Izraela. Tak mówi Pan, Jahwe: Pierwszego [miesiąca], pierwszego [dnia] miesiąca, weźmiesz młodego cielca bez skazy i złożysz ofiarę przebłagalną za sanktuarium. Kapłan weźmie nieco krwi z ofiary przebłagalnej za grzech i wyleje ją na odrzwia Świątyni, na cztery narożniki podstawy ołtarza i na odrzwia bramy dziedzińca wewnętrznego. Tak uczynisz siódmego [dnia] miesiąca za każdego, kto zbłądził przez omyłkę albo przez nieświadomość, i oczyścicie Świątynię. Pierwszego [miesiąca], czternastego [dnia] miesiąca będziecie obchodzili Święto Paschy. Przez siedem dni będziecie jeść chleb niekwaszony. W owym dniu książę złoży cielca na ofiarę przebłagalną za grzech za siebie i za cały lud ziemi. w ciągu siedmiu dni świątecznych złoży na całopalenie dla Jahwe siedem cielców i siedem baranów, [wszystkie] bez skazy, każdego dnia przez siedem dni, i codziennie kozła jako ofiarę przebłagalną za grzech. Jako ofiarę z pokarmów złoży efę na cielca, efę na barana i hin oliwy na efę. Siódmego miesiąca, piętnastego [dnia] miesiąca, w Święto ofiaruje te same rzeczy przez siedem dni, taką samą ofiarę przebłagalną za grzech, takie samo całopalenie, taką samą ofiarę z pokarmów i taką samą ofiarę z oliwy." Biblia Poznańska

W dzisiejszym fragmencie mamy mowę o nowym systemie podatkowym, który wprowadza daniny,  są to święte daniny. O ile dobrze odczytuję ten rozdział i następny. W nowym systemie ofiarniczym, mamy taką sytuację, że książę pośredniczy w składaniu ofiar. Na dzisiaj nie wiem dlaczego.  Nowe podatki nie są zbyt wysokie. Wg obliczeń osoby znającej się na obliczaniu podatków wynika, że podatek od zbóż (pszenica i jęczmień) wynosi 1.7%, od oliwy 1%, a od owiec 1/200 czyli 0,5%. Wiersz 15 informuje nas, że będzie w ziemi Izraela urodzaj,  zwierzęta będą hodowane na dobrze nawodnionych i obfitych pastwiskach, wiec i danin będzie sporo.

"Owcę też jednę z trzody dwóch set z obfitych pastwisk Izraelskich na ofiarę śniedną, i na całopalenie, i na ofiary spokojne ku oczyszczeniu was, mówi panujący Pan." BG

Kilka słów o wagach i miarach objętości. Efa służyła do mierzenia objętości materiałów sypkich np. ziaren zbóż. Bat był równowartością efy ale używano jej do mierzenia płynów, oliwy, wina, wody. Najczęściej do odmierzania ef i batów służyły specjalne naczynia. Były one często niedokładne i zaniżały rzeczywistą wartość. W starożytności używano również odważników w postaci pojedynczych metalowych ciężarków lub woreczków wypełnionych odpowiednia ilością kamyków. Efa była 1/10 chomera, a bat 1/10 korca, koru (odpowiednik chomera dla płynów. Nazwa chomer pochodzi od nazwy osła, ponieważ taką ilość zboża mógł unieść osioł. Mamy też wspomniany hin, miarę dla płynów – ok. 3,66 l.

W starożytności, do ważenia materiałów sypkich używano odważników w postaci pojedynczych metalowych ciężarków lub woreczków wypełnionych odpowiednią ilością kamyków. Jednostką miary wagi był szekl. Od szekla mniejszą jednostką był gera. Jeden szekl liczył dwadzieścia gera.

Dalej czytamy, że na księciu będzie spoczywać powinność składania ofiar całopalnych w święta, w nów księżyca i w szabaty. Biblia Poznańska tego typu ofiarę nazywa po słowiańsku, żertwą. To pośrednictwo księcia w składaniu ofiar jest tutaj czymś nowym. Będzie o tym mowa również w następnym rozdziale.

Oczyścisz miejsce święte

Prorok Ezechiel  ma za zadanie; „pierwszego [miesiąca], pierwszego [dnia] miesiąca, wziąć młodego cielca bez skazy i złożyć ofiarę przebłagalną za świątynię. W Biblii Gdańskiej czytamy; „aby oczyścić świątynię” a w Biblii Warszawskiej; „oczyścisz od grzechu świątyni.” Następnie kapłan weźmie trochę z krwi ofiary przebłagalnej i pokropi nią odrzwia Świątyni, cztery rogi podstawy ołtarza oraz odrzwia bramy dziedzińca wewnętrznego. Zauważyliście, że w Nowej Świątyni kapłani nie wchodzą z krwią do miejsca Świętego i Najświętszego, tak jak to było w przypadku Przybytku.

Mimo, że świątynia jest w wizji praktycznie święta, oddzielona od nieczystego świata zewnętrznego, będzie konieczność jej oczyszczenia, lub oczyszczania z początkiem roku.  W następnych wierszach czytamy o obchodach Święta Paschy, Początku Roku i Święcie Szałasów, podczas których składane będą ofiary. Warto zauważyć, że w wizji Ezechiela pominięto inne święta; Święto Pięćdziesiątnicy, Trąb i Dzień Pojednania.

„W owym dniu książę złoży cielca na ofiarę przebłagalną za grzech za siebie i za cały lud ziemi. w ciągu siedmiu dni świątecznych złoży na całopalenie dla Jahwe siedem cielców i siedem baranów, [wszystkie] bez skazy, każdego dnia przez siedem dni, i codziennie kozła jako ofiarę przebłagalną za grzech.”

Ofiary w Starym Testamencie nigdy nie oznaczało zgładzenia grzechów ale jedynie ich okrycie, ich zakrycie. Przebłaganie oznaczało zakrycie grzechów przed obliczem Bożym, ale nie pełne zadośćuczynienie. Pan Jezus złożył raz na zawsze jedną ofiarę za grzech. I wszedł do Najświętszego z własną krwią, stąd w Nowej Świątyni w wizji Ezechiela kapłan nie wchodzi z krwią do Miejsca Najświętszego. Nie ma też tutaj mowy o Święcie Pojednania. Ofiary w Starym Testamencie raczej przypominały o grzechu i o potrzebie przelewu krwi w celu odkupienia. Wskazywały na ofiarę jaką złożył  Mesjasz.  Analiza słów użytych w języku hebrajskim wskazuje również na to, że słowo przebłaganie powinno być przetłumaczone jako pojednanie. Pojednanie nie jest tożsame z przebłaganiem za grzechy, czy odkupieniem.

Czy w przyszłości będą składane ofiary ze zwierząt ?

Wielu teologów ewangelicznych uważa, że realizacja wizji Nowej Świątyni nastąpi w Tysiącletnim Królestwie Chrystusa. Ja skłaniam się ku temu poglądowi, choć nie jest to dla mnie kwestia zamknięta na ostatni guzik.

Ofiary ze zwierząt nigdy nie były w stanie być odkupieniem za grzech ludzi; mogła to zrobić tylko ofiara Chrystusa. Izrael został na jakiś czas, na Czas Pogan odrzucony, a jego miejsce zajął kościół Pana Jezusa. To jest teraz lud wybrany. Kiedy kościół zostanie zabrany na Wesele Baranka, Izrael zostanie wszczepiony z powrotem. List do Rzymian 11:11-27

Przed swoją śmiercią Pan Jezus ustanowił Wieczerzę Pańską. Obecnie kościół, uczestnicząc w Wieczerzy wspomina ofiarę Chrystusa. Wieczerza jest po to aby pamiętać i opowiadać o śmierci Pana aż On przyjdzie. Aż On przyjdzie… (1 Kor 11:24, 26). Kiedy już przyjdzie, idea wspominania śmierci Pana podczas Wieczerzy się skończy, a wówczas zastąpią ją ofiary ze zwierząt, dla upamiętnienia, być może tylko dla nowego, nawróconego Izraela. Biblista William MacDonald pisze; "Ofiary w historii Izraela zapowiadały doskonałą, pełną ofiarę Chrystusa. Ofiary Tysiącletniego królestwa będą upamiętniać dzieło Golgoty. Będą to pamiątki dla Izraela, tak jak Wieczerza Pańska dla nas." Składanie ofiar jest formą wyznawania swoich grzechów. Czy ludzie w przyszłości ( w Tysiącleciu) będą grzeszyli ? Tak. Czy będą umierali ? Tak. Taką sugestię spotykamy u proroka Izajasza. Czy będą w przyszłości składane ofiary ze zwierząt. Tak.

„Nie będzie już tam niemowlęcia, które by żyło tylko kilka dni, ani starca, który by nie dożył swojego wieku, gdyż za młodzieńca będzie uchodził, kto umrze jako stuletni, a kto grzeszy, dopiero mając sto lat będzie dotknięty klątwą. Gdy pobudują domy, zamieszkają w nich, gdy zasadzą winnice, będą spożywać ich plony. Nie będą budować tak, aby ktoś inny mieszkał, nie będą sadzić tak, aby ktoś inny korzystał z plonów, lecz jaki jest wiek drzewa, taki będzie wiek mojego ludu, i co zapracowały ich ręce, to będą spożywać moi wybrani. ” (Izajasza 65:20-22).

Zabijanie zwierząt i składanie ofiar będzie widzialnym przypomnieniem cierpień Mesjasza i Jego śmierci. W Starym Testamencie mamy inne cenne fragmenty które mówią o systemie ofiarniczym w Królestwie Tysiącletnim – Millennium. Zawierają one inne ważne informacje na temat przyszłości Izraela i innych narodów.. Najciekawszy z nich jest zapisany w Księdze proroka Zachariasza 14:16 - 21

„Wszyscy pozostali ze wszystkich narodów, które wystąpiły zbrojnie przeciwko Jeruzalemowi, będą corocznie pielgrzymowali, aby oddać pokłon królowi, Panu Zastępów, i obchodzić Święto Szałasów. Dla tych zaś, którzy spośród rodów ziemi nie będą pielgrzymowali do Jeruzalemu, aby oddać hołd Królowi, Panu Zastępów, nie będzie deszczu. A jeżeli ród egipski nie będzie pielgrzymował i nie zjawi się, spadnie nań plaga, jaką Pan dotknie narody, które nie pielgrzymują, aby obchodzić Święto Szałasów. Taka kara spadnie na Egipt i taka kara spadnie na wszystkie narody, które nie pielgrzymują, aby obchodzić Święto Szałasów. W owym dniu będzie na dzwoneczkach koni napis: Poświęcony Panu. A garnków domu Pana będzie jak czasz ofiarnych przed ołtarzem. Każdy garnek w Jeruzalemie i w Judzie będzie poświęcony Panu Zastępów, tak że wszyscy, którzy przyjdą składać ofiary, będą je brali i będą w nich gotowali mięso ofiarne. W dniu owym już nie będzie handlarza w domu Pana Zastępów.”

„Cudzoziemców zaś, którzy przystali do Pana, aby mu służyć i aby miłować imię Pana, być jego sługami, wszystkich, którzy przestrzegają sabatu, nie bezczeszcząc go, i trzymają się mojego przymierza, wprowadzę na moją świętą górę i sprawię im radość w moim domu modlitwy. Ich całopalenia i ich rzeźne ofiary będą mi miłe na moim ołtarzu, gdyż mój dom będzie zwany domem modlitwy dla wszystkich ludów.” Iz 56:6,7

„I przyprowadzą wszystkich waszych braci ze wszystkich narodów na koniach i wozach, w lektykach i na mułach, i na wielbłądach na moją świętą górę, do Jeruzalemu, jako dar dla Pana - mówi Pan - tak jak synowie izraelscy przynoszą do świątyni Pana ofiarę z pokarmów w czystym naczyniu. Także spośród nich wezmę sobie niektórych na kapłanów, na lewitów - mówi Pan. Bo jak nowe niebo i nowa ziemia, które Ja stworzę, ostaną się przede mną - mówi Pan - tak ostoi się wasze potomstwo i wasze imię. I będzie tak, że w każdy nów i w każdy sabat przychodzić będzie każdy człowiek, aby mi oddać pokłon - mówi Pan. Gdy wyjdą, będą oglądać trupy ludzi, którzy odstąpili ode mnie; bo robak ich nie zginie, a ogień ich nie zgaśnie i będą obrzydliwością dla wszelkiego ciała.” Izajasza 66:20-24

”W owych dniach i w owym czasie sprawię, że prawdziwa latorośl wyrośnie Dawidowi. Będzie wykonywał prawo i sprawiedliwość na ziemi.  W owych dniach Juda będzie wybawiony, a Jaruzalem będzie bezpiecznie mieszkać. Oto imię, którym je będą nazywać: Pan sprawiedliwość nasza. Albowiem tak mówi Pan: Nie braknie Dawidowi takiego, kto by zasiadł na tronie domu izraelskiego. I kapłanom lewickim nie braknie przede mną takiego męża, który by składał całopalenie i spalał ofiary z pokarmów, i składał ofiary krwawe po wszystkie dni.” Jeremiasza 33:16-18

„Oto Ja posyłam mojego anioła, aby mi przygotował drogę przede mną. Potem nagle przyjdzie do swej świątyni Pan, którego oczekujecie, to jest anioł przymierza, którego pragniecie. Zaiste, on przyjdzie - mówi Pan Zastępów. Lecz kto będzie mógł znieść dzień jego przyjścia i kto się ostoi, gdy się ukaże? Gdyż jest on jak ogień odlewacza, jak ług foluszników. Usiądzie, aby wytapiać i czyścić srebro. Będzie czyścił synów Lewiego i będzie ich płukał jak złoto i srebro. Potem będą mogli składać Panu ofiary w sprawiedliwości. I miła będzie Panu ofiara Judy i Jeruzalemu jak za dni dawnych, jak w latach minionych.” Malachiasza 3:1-4