poniedziałek, 13 czerwca 2016

Ezechiela 31:14-18

"(…) ażeby żadne drzewa nie rosły w górę nad wodami i nie sięgały swymi wierzchołkami aż między chmury, i nie polegały na sobie dzięki swej wysokości [te] wszystkie, które piją wodę. Albowiem wszystkie są wydane na śmierć, rzucone do podziemnej krainy między synów ludzkich, do tych, którzy zstąpili do grobu. Tak mówi Pan, Jahwe: W dniu, w którym on zstąpił do Szeolu, urządziłem żałobę, zawarłem nad nim otchłań, wstrzymałem jej rzeki, przestały płynąć mnogie wody. Z powodu niego ciemnością okryłem Liban, przez niego uwiędły wszystkie polne drzewa. Sprawiłem, że od łoskotu jego upadku zadrżały narody, gdy kazałem mu zejść do Szeolu i [do] tych, którzy zstąpili do grobu. Wszystkie drzewa Edenu, wybrane, najlepsze drzewa Libanu, wszystkie, które piją wodę, doznały pociechy w krainie podziemnej. Wraz z nim i one zeszły do Szeolu, do pomordowanych mieczem, a [także] jego potomstwo i te spośród narodów, które mieszkały w jego cieniu. Do kogo byłeś podobny w chwale i wielkości między drzewami Edenu? A przecież zostałeś strącony z drzewami Edenu do podziemnej krainy. Spoczywasz wśród nie obrzezanych, z pomordowanymi mieczem. To jest faraon i cała jego rzesza - wyrocznia Pana, Jahwe." Biblia Poznańska (1974/75)

Będziesz leżał między nieobrzezanymi, między pobitymi mieczem

Mamy tutaj bardzo interesujący fragment. Wyniosły cedr Asyria/Egipt zstąpił do Szeolu, a Pan Bóg zarządził by obchodzić po nim żałobę. Inne tłumaczenia podają, że Pan Bóg osobiście „pogrążył się w lamentacji”. W następnym rozdziale Pan Bóg każe prorokowi zanucić pieśń żałobna nad faraonem. Poprzednio czytaliśmy o tym, że prorok miał zanucić pieśń żałobną na królem Tyru. Ciekawa sytuacja. Zwłaszcza w kontekście śmierci żony proroka, po której nie wolno mu było obchodzić żałoby.

W końcówce tego rozdziału, a także w następnym sporo mamy napisane na temat krainy umarłych. To będzie teraz ważny temat. Pojawia się słowo SZEOL שְׁאוֹל oraz jego synonimy; kraina umarłych, grób, podziemna kraina, dół. Występujące tu w języku hebrajskim słowo szeol jest bardzo różnie tłumaczony na język polski. I tak np. Biblia Wujka oddaje szeol jako piekło, a Biblia Gdańska jako grób. Co ciekawe Cylkow w tym miejscu tłumaczy je jako grób i przepaść. Słowo szeol występuje w Starym Testamencie około 70 razy i jest to raczej trudny do przetłumaczenia wyraz. To jest termin bardziej filozoficzny niż opisowy. Dlatego uważam, że w naszych Bibliach ten wyraz powinien pozostać nieprzetłumaczalny. W greckiej Septuagincie szeol został przetłumaczony jako ᾅδου Hades.

Mamy tutaj ważne przeciwstawienie dla religii egipskiej, która to wytworzyła bardzo rozbudowaną i barwną wiarę w życie pozagrobowe. W Egipcie prawdziwe życie, często w towarzystwie bogów, zaczynało się dopiero po śmierci, a wyniosłość faraonów tam się potęgowała. Słynna "Księga zmarłych" opowiada o podroży zmarłego w zaświatach poprzez rożne etapy, podroży której zakończeniem był sąd i ważenie dusz. Szeol najprościej to ujmując znaczy głęboką nicość i oddalenie zmarłego od Boga. Prorok zapowiada faraonowi , wbrew wierzeniom egipskim; Będziesz leżał między nieobrzezanymi, między pobitymi mieczem. To jest wiadomość przerażająca. Nie takiej przyszłości spodziewali się faraonowie.

Zwrot "wśród nieobrzezanych", podobnie jak poganin jest tutaj obelgą. Obrzezanie znane było w starożytnym Egipcie jako symbol czystości (szlachetności). Nieobrzezany był człowiekiem nieczystym, niewiernym, bezbożnym, oddalonym od Boga jeszcze za życia. Faraon był natomiast jednym z bogów, nie do pomyślenia jest aby po śmierci leżał wśród nieczystych bezbożników i do tego by był zabity mieczem.

i włożę mój miecz do jego ręki

Miecz w Księdze Ezechiela jest synonimem bezpośredniej Bożej interwencji w bieg wydarzeń na ziemi. Słowo miecz jest użyte w proroctwie około 70 razy. Jest to z całą pewnością słowo klucz.

"Synu człowieczy, prorokuj i mów:Tak mówi Wszechmocny - mów: Miecz, miecz, wyostrzony jest i wygładzony." Ks. Ezechiela 21:14;  "Dlatego tak mówi Wszechmocny Pan: Oto Ja wystąpię przeciwko faraonowi, królowi egipskiemu; złamię jego silne ramię i wytrącę miecz z jego ręki. Wzmocnię natomiast ramiona króla babilońskiego i włożę mój miecz do jego ręki; ale ramiona faraona złamię, tak iż będzie przed nim jęczał, jak jęczą pobici." Ezechiela 30:23,24

1 komentarz:

  1. Dobry wieczór p. Andrzeju, chciałabym rozważać ks.Ezechiela w zgodzie z zachowaną przez pana chronologią, lecz nie widzę jej początku...daty nie pokrywają się z rozdziałami, więc nie wiem od którego artykułu mam zacząć, a nie chciałabym czynić tego chaotycznie. Bardzo proszę wskazać mi kolejność tzn.początek, bo potem to już,jak rozumiem daty postów wskażą kolejność.Przepraszam,że nie piszę komentarza w temacie, ale nie zauważyłam adresu e-mail do korespondencji. Dziękuję i pozdrawiam. Anna.

    OdpowiedzUsuń