Księga Ezechiela - Tekst wg. Uwspółcześnionej Biblii Gdańskiej

Ezechiela 1

 1. I stało się w trzydziestym roku, w czwartym miesiącu, piątego dnia tego miesiąca, gdy byłem wśród uprowadzonych nad rzeką Kebar, że otworzyły się niebiosa i miałem widzenie Boże.  2. Piątego dnia tego miesiąca – był to piąty rok od uprowadzenia do niewoli króla Jojakina;  3. Słowo PANA doszło wyraźnie do kapłana Ezechiela, syna Buziego, w ziemi Chaldejczyków nad rzeką Kebar, a była nad nim ręka PANA.  4. I spojrzałem, a oto gwałtowny wiatr nadszedł od północy, a z nim wielka chmura, ogień pałający oraz blask dokoła niego, a z jego środka widoczne było coś jakby blask bursztynu – ze środka ognia.  5. Także ze środka ukazało się coś na kształt czterech istot żywych. A wyglądały tak: miały one postać człowieka.  6. Każda z nich miała po cztery twarze i każda po cztery skrzydła.  7. Ich nogi były proste, a ich stopy jak stopy u cielca; lśniły jak polerowany brąz.  8. Pod skrzydłami, po czterech bokach, miały ręce ludzkie; a one cztery miały twarze i skrzydła.  9. Ich skrzydła były złączone jedno z drugim; gdy szły, nie odwracały się, ale każda istota szła prosto przed siebie.  10. A ich twarze miały taki wygląd: wszystkie cztery miały z przodu twarz ludzką, z prawej strony – twarz lwa, z lewej strony wszystkie cztery miały twarze wołu, a także z tyłu miały wszystkie twarz orła.  11. A ich twarze i skrzydła były rozwinięte ku górze; dwa skrzydła każdej istoty łączyły się ze sobą, a dwa okrywały ich ciało;  12. A każda z istot szła prosto przed siebie. Dokądkolwiek duch zmierzał, tam szły, a gdy szły, nie odwracały się.  13. A wygląd tych istot był taki: wyglądały jak węgle rozżarzone w ogniu, jak palące się pochodnie. Ten ogień krążył między istotami, jaśniał blaskiem, a z niego wychodziła błyskawica.  14. Te istoty biegały tam i z powrotem jak błysk pioruna.  15. A gdy się przypatrywałem tym istotom żywym, oto znajdowało się jedno koło na ziemi przy tych czterech istotach mających cztery twarze;  16. Wygląd tych kół i ich wykonanie były jak blask berylu i wszystkie cztery koła miały jednakowy kształt, a tak wyglądały i tak były wykonane, jakby jedno koło było w środku drugiego koła;  17. Gdy się poruszały, szły w czterech kierunkach, a idąc, nie odwracały się.  18. Obręcze były tak wysokie, że wzbudzały strach, a te cztery obręcze miały pełno oczu wokoło.  19. A gdy istoty żywe szły, koła szły obok nich; gdy istoty żywe podnosiły się ponad ziemię, podnosiły się także koła.  20. Dokądkolwiek zmierzał duch, tam szły – właśnie tam, gdzie zmierzał duch; a koła podnosiły się przed nimi, bo duch istot żywych był w kołach.  21. Gdy one szły, poruszyły się i koła; gdy one stawały, zatrzymywały się i koła; a gdy podnosiły się ponad ziemię, wraz z nimi podnosiły się też koła, bo duch istot żywych był w kołach.  22. Nad głowami istot żywych było coś na kształt sklepienia jak blask straszliwego kryształu, rozpostartego w górze nad ich głowami.  23. A pod sklepieniem skrzydła ich były podniesione, jedno z drugim złączone; każda istota miała po dwa, którymi okrywała jedną stronę, i każda miała po dwa, którymi okrywała drugą stronę swego ciała.  24. I gdy szły, słyszałem szum ich skrzydeł jak szum wielkich wód, jak głos Wszechmocnego i głos huku, jak zgiełk wojska. A gdy stały, opuszczały swoje skrzydła.  25. Gdy stały i opuszczały swoje skrzydła, rozległ się głos znad sklepienia, które było nad ich głową.  26. A ponad sklepieniem, które było nad ich głową, było coś podobnego do tronu, z wyglądu jak kamień szafiru. I u góry, na tym, co było podobne do tronu, znajdowało się coś z wyglądu przypominające człowieka.  27. I widziałem jakby kolor bursztynu niczym ogień wewnątrz niego wokoło; od jego bioder wzwyż i od jego bioder w dół widziałem coś, co wyglądało jak ogień, a wokół niego blask.  28. Jak widok tęczy, która pojawia się w chmurze w dzień deszczowy, tak wyglądał blask wokoło. To było widzenie podobieństwa chwały PANA. A gdy ją zobaczyłem, upadłem na twarz i usłyszałem głos mówiącego.  

Księga Ezechiela
Uwspółcześniona Biblia Gdańska

Fundacja „Wrota Nadziei”
http://www.wrotanadziei.org

Cały tekst Księgi Ezechiela w pliku PDF znajduje się pod adresem:
https://drive.google.com/file/d/0B7lUcOKZylQ8X3hVTjltRkZORHM/view?usp=sharing

Studium Księgi Ezechiela w plikach PDF

Dzisiejszy wpis kończy internetowe studium Księgi Ezechiela, jakie prowadziłem wraz a Wami w latach 2015 - 2016. Pozostanie nam tylko jeszcze jedno opracowanie, tekst o proroku Ezechielu. Czego możemy się nauczyć od proroka Ezechiela ? Chciałbym jednak, aby ten tekst powstał przy udziale czytelników niniejszego studium. Dlatego jeżeli "spotkałeś/aś" się z prorokiem Ezechielem, poznałeś/aś go i przyjrzałeś/aś się jemu, to proszę napisz coś na temat tego spotkania.

Jestem przekonany, że ta Księga odegra  ważną i wyjątkową rolę w czasach ostatecznych, dla naszego pokolenia, dla chrześcijan i dla Żydów. Dlatego zachęcam wierzących w Polsce i poza jej granicami do czytywania i studiowania tej zapomnianej Księgi.

Zachęcam Was, aby poświęcić czas na przeczytanie Księgi Ezechiela. Możecie to zrobić indywidualnie lub w małych grupach. Będzie mi miło, jeżeli będziecie czytać i zachęcać innych do czytywania moich przemyśleń związanych z proroctwem Ezechiela. Niech Pan Bóg nam błogosławi  i nasze rozważania nad Jego Słowem.

Aby pobrać pliki PDF kliknij poniższe linki:

Studium Księgi proroka Ezechiela część 1
Studium Księgi proroka Ezechiela część 2
Studium Księgi proroka Ezechiela część 3
Studium Księgi proroka Ezechiela część 4
Studium Księgi proroka Ezechiela część 5
Studium Księgi proroka Ezechiela część 6
Studium Księgi proroka Ezechiela część 7
Studium Księgi proroka Ezechiela część 8
Studium Księgi proroka Ezechiela część 9
Studium Księgi proroka Ezechiela część 10 
Studium Księgi proroka Ezechiela część 11
Wielojęzyczna zachęta do czytania i studiowania Księgi Ezechiela

Ezékiel könyve egyedülálló az Ószövetségben

Księga Ezechiela jest wyjątkową Księgą w Starym Testamencie. Widzimy w niej wiele podobieństw do współczesnych nam czasów i obecnej sytuacji w Kościele chrześcijańskim. Jest w pełni kompatybilna z Księga Objawienia i zawiera wiele bardzo istotnych informacji na temat upodobań i charakteru Pana Boga. Zawiera cenne wskazówki dotyczące naszego postępowania. Chciałbym zachęcić Was do czytywania i studiowania tej Księgi w swoich domach i wspólnotach. Zwracam się z gorącym apelem do kaznodziei i ludzi pióra, aby opierali swoje kazania i artykuły o treść tej Księgi. Wierzę, - otrzymałem takie przekonanie od Pana w 2016 roku, że jest to bardzo ważne poselstwo dla Kościoła, dla Żydów, dla naszego pokolenia. Proszę też Was gorąco o przekazanie tej informacji swoim znajomym i zachęcanie ich do poznania cennego poselstwa jakie można znaleźć na kartach proroctwa Ezechiela.

Wierzę, że Księga Ezechiela odegra wyjątkową rolę w czasach ostatecznych, zarówno dla Izraela jak i dla chrześcijan. Pod koniec księgi mamy opis nowej świątyni. Opis ten pokazuje jak bardzo Pan Bóg jest święty, a Jego otoczenie sterylnie czyste. Prorok podkreśla potrzebę wytyczenia wyraźnej granicy pomiędzy tym co święte, a tym co obrzydliwe. Taką granicę musimy dzisiaj wytyczyć w naszych wspólnotach, jeżeli chcemy by Pan tam mieszkał.

Nowa Świątynia ma wyraźnie oddzielać to co święte i czyste od nieczystego. Żadnych grobów, żadnego bałwochwalstwa i innych obrzydliwych dla Boga czynów. Nie mogą one dotykać terenu Świętego. Żadnych kompromisów. Zero tolerancji dla bezbożnych kapłanów. Kolaborujący duchowni będą odsunięci od bezpośredniej służby dla Pana Boga, a wierni Bogu kapłani będą pouczać lud o różnicy między tym co święte i czyste, a tym co pospolite i nieczyste. Żaden nieobrzezany „cudzoziemiec” nie będzie już sprawował służby dla Pana. To jest wspólnota, w której Pan mieszka.


Ezékiel könyve egyedülálló könyv az Ószövetségben. Sok párhuzamot látunk benne a mai korunkkal és a keresztény egyház jelenlegi helyzetével. Teljesen összeegyeztethető a Jelenések könyvével, és sok nagyon fontos információt tartalmaz az Úr Isten kedvéről és jelleméről. Értékes útmutatást tartalmaz magatartásunkhoz. Szeretnélek bátorítani benneteket, hogy olvassátok és tanulmányozzátok ezt a könyvet otthonotokban és közösségeitekben. Komoly felhívást intézek a prédikátorokhoz és az íroknak, hogy prédikációikat és cikkeiket ennek a Könyvnek a tartalmára alapozzák. Hiszem - ezt a meggyőződést még 2016-ban kaptam az Úrtól -, hogy ez egy nagyon fontos üzenet az egyház számára. Arra is komolyan kérem Önöket, hogy adják tovább ezt az információt barátaiknak, és bátorítsák őket, hogy ismerjék meg azt az értékes üzenetet, amely Ezékiel próféciájának lapjain található.

Hiszem, hogy Ezékiel könyve jelentős szerepet fog játszani a végső időkben, mind Izrael, mind a keresztények számára. A könyv végén találjuk az új templom leírását. Ez a leírás megmutatja nekünk, hogy mennyire szent az Úr, és mennyire steril tiszta az Ő környezete. A próféta hangsúlyozza annak szükségességét, hogy határozott határvonalat kell húzni a szent és az undorító között. Ezt a határvonalat ma nekünk is meg kell húznunk a gyülekezeteinkben, ha azt akarjuk, hogy az Úr ott lakjon.

Az új templomnak világosan el kell választania a szentet és a tisztát a tisztátalantól. Nincsenek sírok, nincs bálványimádás vagy más olyan cselekedet, ami Istennek undorító. Ezek nem érinthetik a Szent területét. Nincs kompromisszum. Zéró tolerancia az istentelen papokkal szemben. A kollaboráns papokat eltávolítják az Úr Istennek való közvetlen szolgálatból, és az Istenhez hű papok fogják tanítani a népet a szent és tiszta, valamint a közönséges és tisztátalan közötti különbségre. Semmilyen körülmetéletlen „idegen” nem fog többé az Úrnak szolgálatot teljesíteni. Ez az a közösség, ahol az Úr marad.

Podsumowanie części dziesiątej; - Rozdziały 44-48

To podsumowanie kończy internetowe studium Księgi Ezechiela. Pozostanie nam tylko jeszcze jedno opracowanie, tekst o proroku Ezechielu. Czego możemy się nauczyć od proroka Ezechiela ? Chciałbym jednak, aby ten tekst powstał przy udziale czytelników niniejszego studium. Dlatego jeżeli "spotkałeś/aś" się z prorokiem Ezechielem, poznałeś/aś go i przyjrzałeś/aś się jemu, to proszę napisz coś na temat tego spotkania.

JHWH Szammach, Pan tam jest, lub jak inne tłumaczenia, Pan tam zamieszka. Muszą zostać spełnione warunki. W ostatnich wierszach Księgi Ezechiela czytamy, że gdy zostaną spełnione pewne warunki, to wówczas Pan Bóg „zamieszka” pośrodku narodu wybranego. Jego Chwała będzie w nowej Świątyni, a On sam będzie obecny, będzie przebywał w nowym Mieście. Jakie to są warunki? Naród ten musi się nawrócić do Pana Boga całym swoim sercem. Pan Bóg tchnie w „zeschłe kości” swojego Ducha. Następnie zgromadzi naród „na wieki” na terenach które przysiągł ojcom narodu. Następnie połączy dwa rozdarte królestwa. Podczas zwycięskiej bitwy z Gogiem z krainy Magog Pan Bóg da się poznać narodowi Izraela i innym narodom. Następnie powstanie Świątynia, a z niej wypłynie życiodajna Rzeka. Ziemia zostanie podzielona między pokolenia. Zostanie oddzielona świętość od rzeczy pospolitych, świeckich. W centrum powstanie Miasto. „Od [tego] dnia miasto będzie nosić imię: Jahwe Szammah."

Księga Ezechiela znana jest zaledwie z kilku fragmentów. Znane i omawiane są wizje z początkowych rozdziałów, potem mamy duży przeskok do wizji doliny bardzo suchych kości, dalej Gog z krainy Magog i temat Świątyni Przyszłości. Pomijany jest i praktycznie nie znany cały środek tej Księgi. I to jest bardzo poważny błąd. Nie można kilka rozdziałów wyrwać z kontekstu i omawiać bez dogłębnego zapoznania się z treścią całej księgi. Dlatego zachęcam wierzących w Polsce i poza jej granicami do czytywania i studiowania tej zapomnianej Księgi, ponieważ jestem przekonany, że ta odegra ona ważną i wyjątkową rolę w czasach ostatecznych.

W ostatnich rozdziałach mamy podkreśloną świętość Pana Boga i Jego Świątyni. Nowa Świątynia ma wyraźnie oddzielać to co święte i czyste od nieczystego. Cały jej obszar na szczycie góry wokoło ma być świętością nad świętościami. Im bliżej Pana Boga tym bardziej mamy do czynienia ze świętością i czystością. Mimo, że świątynia jest w wizji praktycznie święta, oddzielona od nieczystego świata zewnętrznego, będzie konieczność jej oczyszczenia, oczyszczania z początkiem każdego nowego roku.

Za brak świętości w narodzie izraelskim Pan Bóg wyraźnie obwinia duchownych; „Nie trzymaliście straży nad świętymi rzeczami moimi”
Czytamy, że duchowni oddalili się od Boga i odeszli od Niego, wcześniej czytaliśmy o tym jak odwrócili się tyłem od Niego i kłaniali się słońcu. Mieli swoje bożki, swoich idoli. W ten sposób znieważyli Boga i zbezcześcili Jego dom. Ezechiel we wcześniejszym widzeniu widział pomieszczenia świątynne, a w nich nabożeństwa ku czci różnym bogom. Świątynia Salomona stała się ekumenicznym centrum gdzie umiejscowiono wszystkie możliwe bóstwa okolicznych narodów. Swoim postępowaniem dawali zły przykład ludowi. Byli powodem ich upadku, podnietą, pobudką do grzechu.

Zdaje się, że Księga Ezechiela to jest jeden wielki apel również dla współczesnych nam duchownych, o to by uczyli ludzi odróżniać czyste od nieczystego. Drugim ważnym tematem jest pokazanie, również i nam, naszmu pokoleniu czynów, które nadal są obrzydliwe dla Pana Boga. Kolejny apel jaki płynie z kart Księgi Ezechiela to; Dość już wszystkich waszych obrzydliwości...

Pan Bóg pamięta o grzechu duchownych. Bóg powiedział: tylko ci lewici, którzy się ode Mnie odłączyli, kiedy Izrael wyrzekł się Mnie i pobiegł za bożkami swoimi, odpokutują swoją winę. Ezech. 44:10. Pan Bóg pamięta grzechy lewitów przez wiele pokoleń i odpowiednio ich osądził.

„Dlatego też staramy się Jemu podobać czy to gdy z Nim, czy gdy z daleka od Niego jesteśmy. Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa, aby każdy otrzymał zapłatę za uczynki dokonane w ciele, złe lub dobre.” 2 Kor 5:10

„Nie przystąpią do mnie, aby mi służyć [jako kapłani], aby zbliżyć się do jakiejkolwiek rzeczy świętej lub najświętszej, że będą musieli znosić swoją hańbę i swe obrzydliwości, które czynili.” Ezech. 44:13

Wierni Panu Bogu kapłani będą wchodzić do Bożej świątyni i zbliżać się do Jego stołu. Zostaną nagrodzeni bliską relacją z Bogiem. Boga oglądać będą, zasiadać z Nim do stołu...

W ostatnich rozdziałach Pan Bóg napomina, żeby  stosować sprawiedliwą wagę, by być uczciwym oraz aby nie wyzyskiwać ludzi; Uwolnijcie mój lud od waszego zdzierstwa.

Czytamy też o tym, że nie powinniśmy mieć duchowej relacji z niewierzącymi, że obrzydliwością dla Pana Boga jest dopuszczanie „cudzoziemców” do służby w kościele. Bóg powiedział: Teraz jest dosyć wszystkich waszych okropności, domu Izraela, Bo wpuściliście obcych, nie obrzezanych na sercu i ciele, żeby byli w moim przybytku po to, by go zbezcześcić (Ezech. 44:7). Tutaj obcokrajowcami są oczywiście poganie i nasze kościoły nie są dzisiaj świątynią Boga (są nią nasze ciała – 1 Kor 6:19). Naszym sposobem zastosowania będzie zakaz praktyki wprowadzania do naszych „kościołów” ludzi niewierzących, „poszukujących”, których czynimy częścią naszej stałej wspólnoty i dopuszczamy do służby, do Wieczerzy. W tym ma się mieścić również nowotestamentowy zakaz naszych bliskich więzi z niewierzącymi „Nie wprzęgajcie się z niewierzącymi w jedno jarzmo. Cóż bowiem na wspólnego sprawiedliwość z niesprawiedliwością? Albo cóż ma wspólnego światło z ciemnością?– 2 Kor 6:14).

Dalej czytaliśmy, że brama na teren Świątyni była otwarta z powodu ludu ziemi, który w święte dni stawał przed bramą i składał Panu Bogu głębokie, czołobitne pokłony. A między nim, ludem ziemi, a ołtarzem i Świątynią znajdował się książę, który również w głębokim pokłonie oddawał Panu Bogu cześć, szacunek i chwałę. Książę będzie przykładem bogobojności dla ludu.


Celem przybycia ludu ziemi wraz z księciem do Świątyni będzie przyjście przed Oblicze Pana Boga JHWH Ezech. 46:9, oraz oddanie mu należytej czci poprzez głęboki czołobitny pokłon. Ezech. 46:2.3

W tej części studium czytaliśmy również o Rzece i o Mieście; Wszędzie, dokąd dotrze potok, będzie życie, życie w obfitości.

Chciałbym zwrócić jeszcze uwagę na bardzo ważną kwestię. Świętość świątyni jest oddzielona od rzeczy pospolitych grubym murem. Świętość Chwały Bożej jest odizolowana i bacznie strzeżona. Kapłani muszą gotować i jeść potrawy w obrębie dziedzińca wewnętrznego. Muszą też tam zostawiać swoje ubrania służbowe, by nie przenosić świętości na lud. Tymczasem ta święta Rzeka jest tym elementem, który wydostaje się z poza murów Świątyni i rozlewa po pustynnych terenach, przynosząc błogosławieństwo i życie. Tą rzeką rozlewającą się po świecie są obecnie uczniowie Pana Jezusa, Jego Oblubienica.

"I widziałem miasto święte, nowe Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, przygotowane jak przyozdobiona oblubienica dla męża swego. I usłyszałem donośny głos z tronu mówiący: Oto przybytek Boga między ludźmi! I będzie mieszkał z nimi, a oni będą ludem jego, a sam Bóg będzie z nimi," Księga Objawienia 21:2,3; 9-27; 22: 1-5;

Pan Bóg chce mieszkać pośrodku swojego ludu. Nie odrzucił Izraela na wieki. Nawróćcie się, każdy ze swojej złej drogi i swoich złych uczynków, a będziecie mogli mieszkać w ziemi, którą Pan dał wam i waszym ojcom od wieków na wieki.” Jeremiasza 25:5

"I będę wśród nich mieszkał; będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem. I poznają narody, że Ja jestem Pan, który uświęcam Izraela, gdy moja świątynia będzie wśród nich na wieki.” Ezech. 37:26-28

"Tak mówi Pan: Wrócę na Syjon i zamieszkam w Jeruzalemie. Jeruzalem znów będzie nazwane grodem wiernym, a góra Pana Zastępów górą świętą." Zach 8:3

Kapłani byli przyczyną upadku w nieprawość

Księga Ezechiela jest ważnym przesłaniem i ostrzeżeniem również lub przede wszystkim dla duchownych. Ezechiel był nie tylko prorokiem ale też kapłanem. Doskonale znał sytuację w środowisku ówczesnych duchownych w Jerozolimie. Prorok Jeremiasz również. W Ezechiela Ezechiela 44:12 czytamy, że; „Kapłani byli domowi Izraelskiemu przyczyną upadku w nieprawość…

Zwodzicielami stali się wodzowie tego ludu

Jak to jest możliwe, że ludzie którzy "wyrośli" na Piśmie, znający, przepełnioną różnymi cudownymi przejawami Bożej obecności historię „swojego kościoła”, tak bardzo oddalili się od Boga, popadli w bałwochwalstwo, duchowe wszeteczeństwo, popełniali obrzydliwe czyny i tym samym pociągnęli całą społeczność Izraela do upadku, wpędzili w nieprawość, która zakończyła się deportacją do Babilonu? Jak to jest możliwe, że wśród dużej liczby duchownych, kapłanów, Lewitów, teologów, proroków tylko Ezechiel, Jeremiasz i mała garstka potomków Sadoka trwała wiernie przy Bogu?

Jest możliwe. Przykładem jest historia Niemiec w okresie III Rzeszy. Pojawił się Hitler z całą swoją demoniczną ideologią. Rozpoczęła się wojna, okupacja, obozy koncentracyjne. Gdzie byli duchowni, księża, pastorzy, prorocy ? Większość z nich najpierw przyczyniła się do dojścia Hitlera do władzy, a następnie dawała głośne lub milczące przyzwolenie na poczynania Hitlera. Tylko garstka, głównie członkowie tzw "Kościoła Wyznającego" opierała się nazistowskiej ideologi. Dokąd to doprowadziło Niemcy i Europę ? Do upadku w nieprawość.

Sytuację w Niemczech oddają biografie Dietricha Bonhoeffera, czy myśli Karla Bartha oraz filmy dokumentalne np; "Teologowie w służbie Hitlera".

Obecnie chrześcijanie i chrześcijańskie społeczeństwo w Europie i na świecie idzie śladami skorumpowanych, liberalnych, apodyktycznych i zwiedzionych kapłanów z czasów Ezechiela. Wzmaga się zeświecczenie i odstępstwo. Dzisiaj duchowni mocno zabiegają o to by ich życie i nauczanie nie poddawać żadnej ocenie. Lud nie ma do tego prawa, są bowiem „pomazańcami Pana”, sługami Pańskimi i nikt nie ma prawa tego faktu podważać, a także ich akrobacji teologicznych.

Musimy być świadomi tego, że żyjemy w czasie gdy odstępstwo we wspólnotach posuwa się w galopującym tempie, głównie w czterech kierunkach. Po pierwsze - ekumenizm, po drugie zapotrzebowanie na rozrywkę w kościele, czyli kościół cool&crazy, po trzecie kościół korporacyjny: miły, przyjazny dla wszystkich, kościół świadomy celu; a po czwarte, okultystyczny mistycyzm rodem z New Age, z jego tajemną duchowością, która jest coraz śmielej wprowadzana, szczególnie do charyzmatycznych wspólnot. To są te cztery kierunki, które doprowadzają chrześcijaństwo do upadku ideologicznego, doktrynalnego i moralnego, a w konsekwencji, do upadku w nieprawość.

A co do przyszłości ?

Biblia zapowiada pojawienie się Antychrysta. Należy się spodziewać, że większość duchownych i teologów chrześcijańskich poprze ideologię Antychrysta, Niegodziwca i Bestii z Objawienia. Wyraźnie widzimy, że duch Antychrysta, duch nieprawości będzie w tym czasie dążył do imitacji. Do wielkich przebudzeń, które okażą się wielkimi zwiedzeniami. Już dziś mamy do czynienia z polaryzacją tych dwóch przebudzeń. Ja myślę, że obecnie, na naszych oczach, w wielu przypadkach kazalnica zamiast przygotowywać ludzi na przyjście Jezusa Chrystusa przygotowuje ich na przyjęcie Antychrysta. To są mocne Słowa, ale żyjemy w podobnym czasie do czasów Ezechiela przed zburzeniem Jerozolimy.

Słowo Boże jest pełne napomnień i ostrej krytyki skierowanej przeciwko duchownym, przeciwko kapłanom, lewitom i prorokom

„Zwodzicielami stali się wodzowie tego ludu, a prowadzeni przez nich zostają pochłonięci. Dlatego Pan nie oszczędza młodzieńców jego i nie lituje się nad jego sierotami i wdowami, bo to wszystko niegodziwcy i złoczyńcy, a każde usta mówią niedorzeczności. Mimo to nie ustaje jego gniew, a jego ręka jeszcze jest wyciągnięta.” Izajasza 9:15,16

„Słuchajcie słowa Pana, synowie Izraela, bo Pan ma powód do skargi na mieszkańców kraju: Nie ma w kraju ani wierności, ani miłości, ani poznania Boga. Jest natomiast krzywoprzysięstwo, kłamstwo, zabójstwo, kradzież, cudzołóstwo, rabunek, morderstwa idą za morderstwami. Dlatego kraj okrywa się żałobą i mdleją wszyscy jego mieszkańcy wraz ze zwierzętami polnymi i ptactwem niebieskim, nawet i ryby morskie giną. Lecz niech nikt nie oskarża i niech nikt nie robi zarzutów, gdyż z tobą wiodę spór, kapłanie! Dlatego potkniesz się za dnia, a wraz z tobą potknie się i prorok w nocy; prowadzisz swój lud do zguby. Lud mój ginie, gdyż brak mu poznania; ponieważ ty odrzuciłeś poznanie, i Ja ciebie odrzucę, abyś mi nie był kapłanem, a ponieważ zapomniałeś o zakonie swojego Boga, Ja też zapomnę o twoich dzieciach. Im więcej ich jest, tym więcej grzeszą przeciwko mnie, swoją chwałę zamienili w hańbę. Żyją z ofiar za grzech mojego ludu i pożądają ich winy. Dlatego stanie się z ludem to, co z kapłanem; ukarzę ich za ich postępowanie i odpłacę im za ich uczynki. Gdy będą jedli, nie nasycą się; będą uprawiali nierząd, lecz się nie rozmnożą, gdyż opuścili Pana, oddając się wszeteczeństwu. Wino i moszcz odbiera rozum. Mój lud radzi się swojego drewna, a jego kij daje mu wyrocznię, gdyż duch wszeteczeństwa ich omamił, a cudzołożąc odstąpili od swojego Boga. Ozeasz 4:1-11

„Przepaszcie się i narzekajcie, wy kapłani, zawodźcie, wy słudzy ołtarza! Przychodźcie, noc spędzajcie we włosiennicach, wy słudzy mojego Boga, gdyż dom waszego Boga pozbawiony jest ofiary z pokarmów i płynów! Ogłoście święty post, zwołajcie zgromadzenie, zbierzcie starszych, wszystkich mieszkańców ziemi do domu Pana, waszego Boga, i głośno wołajcie do Pana!” Joela 1:13,14

„Budujecie Syjon, przelewając krew, a Jeruzalem, popełniając zbrodnię. Jego naczelnicy wymierzają sprawiedliwość za łapówki, a jego kapłani nauczają za zapłatę, jego prorocy wieszczą za pieniądze, i na Pana się powołują, mówiąc: Czy nie ma Pana wśród nas? Nie spadnie na nas nieszczęście! Dlatego z powodu was Syjon będzie zorany jak pole, Jeruzalem stanie się kupą gruzu, a góra świątyni zalesionym wzgórzem.” Micheasza 3:10-12

„Jego książęta są jak lwy ryczące, jego sędziowie jak wilki stepowe, które rano nie mają już żeru. Jego prorocy są lekkomyślni i wiarołomni, jego kapłani plugawią to, co święte, pogwałcili zakon.” Sofoniasza 3: 3,4

„Wtedy Pan rzekł do mnie: Weź sobie jeszcze narzędzie pasterza, lecz nieużytecznego. Bo oto Ja wzbudzę w kraju pasterza, który nie będzie się troszczył o zaginione, nie będzie szukał tego, co zbłąkane, nie będzie leczył tego, co zranione, i karmił tego, co zgłodniałe, lecz będzie jadł mięso tucznych zwierząt i zerwie im kopyta. Biada pasterzowi nieużytecznemu, który porzuca owce! Niech miecz spadnie na jego ramię i na jego prawe oko! Niech jego ramię całkiem uschnie, a jego prawe oko całkiem się zaćmi!” Zachariasza 11:15-17

Biada wam, uczeni w Piśmie

Również Pan Jezus ostro i w zdecydowany sposób wystąpił przeciwko teologom i duchownym w Izraelu. To nie byli domorośli pasjonaci Pisma Świętego i zwykli członkowie synagog. To oni; duchowni wyżsi rangą, ekscelencje, świątobliwości, biskupi, nauczyciele akademiccy renomowanych uczelni teologicznych, doprowadzili do skazania i śmierci Pana Jezusa na krzyżu, a lud Izraela ponownie wpędzili w upadek w nieprawość.

„Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, że zamykacie Królestwo Niebios przed ludźmi, albowiem sami nie wchodzicie ani nie pozwalacie wejść tym, którzy wchodzą. Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, że pożeracie domy wdów i to pod pokrywką długich modlitw; dlatego otrzymacie surowszy wyrok. Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, że obchodzicie morze i ląd, aby pozyskać jednego współwyznawcę, a gdy nim zostanie, czynicie go synem piekła dwakroć gorszym niż wy sami.” Ew. Mateusza 23:13-15

Będą pouczyć lud o różnicy między tym, co święte, a tym, co pospolite

W Księdze Ezechiela w 22: 26-28 mamy postawiony względem duchownych konkretny zarzut. Czytamy;  „Jej kapłani gwałcą mój zakon i znieważają moje świętości, nie odróżniają świętego od pospolitego i nie pouczają o tym, co nieczyste, a co czyste. Zamykają swoje oczy przed swoimi sabatami tak, że jestem wśród nich zbezczeszczony.  Jej wodzowie to wilki drapieżne, przelewają krew, niszczą życie ludzkie, aby osiągnąć zysk.  Jej prorocy wszystko to im otynkowują, zwiastując im złudne widzenia, prorokując im kłamliwie.”

Później w Ezechiela 44:23 czytamy, że kapłani w Nowej Świątyni; „Będą pouczyć lud o różnicy między tym, co święte, a tym, co pospolite, oraz między tym, co nieczyste, a tym, co czyste.”

Dzisiaj nie jest inaczej, Pan Bóg nie zmienił nagle reguł i wymagań wobec duchownych. Mają oni pouczyć lud o różnicy między tym, co święte, a tym, co pospolite, świeckie. Czy pouczają ?

Polecam uwadze poprzednie rozważanie na ten temat; -
Biada pasterzom, którzy gubią i rozpraszają owce

Dosyć wszystkich waszych obrzydliwości!

Wierzę, że Księga Ezechiela odegra wyjątkową rolę w czasach ostatecznych, zarówno dla Izraela jak i dla chrześcijan. Pod koniec księgi mamy opis nowej świątyni. Opis ten pokazuje jak bardzo Pan Bóg jest święty, a Jego otoczenie sterylnie czyste. Prorok podkreśla potrzebę wytyczenia wyraźnej granicy pomiędzy tym co święte, a tym co nieświęte. Taką granicę musimy dzisiaj wytyczyć w naszych wspólnotach, jeżeli chcemy by Pan w nich mieszkał.

Nowa Świątynia ma wyraźnie oddzielać to co święte i czyste od nieczystego. Żadne trupy, cmentarzyska, żadne bałwochwalstwo i inne obrzydliwe dla Boga czyny nie mogą dotykać terenu Świętego. Żadnych kompromisów. Zero tolerancji dla kolaborujących kapłanów. Ci kolaborujący duchowni będą odsunięci od bezpośredniej służby dla Pana Boga, a wierni Bogu kapłani będą pouczać lud o różnicy między tym co święte i czyste, a tym co pospolite i nieczyste. Żaden nieobrzezany „cudzoziemiec” nie będzie już sprawował służby dla Pana. A brama przez którą weszła Chwała Pana będzie zamknięta.

”Juda jest wiarołomny
i obrzydliwości dzieją się w Izraelu i Jeruzalemie.
Tak, Juda zbezcześcił świątynię,
którą Pan miłuje, i pojął za żonę córkę obcego boga.”
                                                                 Malachiasza 2:11

W Księdze Ezechiela 44:6 czytamy; „Mów do domu przekory, do domu izraelskiego: Tak mówi Wszechmocny Pan: Dosyć wszystkich waszych obrzydliwości, domu izraelski!”

Jakie to były obrzydliwości?

Słowo ‘obrzydliwość’ to jest z jednej strony mocnym określeniem, ale z drugiej bardzo trafnym, które precyzyjnie określa sytuację ludu Bożego za czasów Ezechiela i Jeremiasza przed spaleniem Świątyni i zburzeniem Jerozolimy.
 
W Starym Testamencie wiele rzeczy było dla Pana obrzydliwych i ohydnych. Szczególnie wszelka mieszanina z obcymi i wszelakie zapożyczenia od sąsiednich ludów. Dzisiaj kościół, wspólnoty chrześcijańskie, czerpią z tego świata. Sodoma i Gomora wchodzi coraz szerzej do świata chrześcijańskiego. Do naszego życia prywatnego, do naszych serc i wspólnot wlewa się coraz więcej rzeczy obrzydliwych i ohydnych. Bóg nie stracił dobrego smaku. To co było dla niego ohydne i obrzydliwe, nadal takim pozostaje. Bez upamiętania i pokuty każde pospolite ruszenie, nawet w dobrej sprawie, skazane jest na porażkę.

Hebrajskie תּוֹעֲבֽוֹתֵיכֶ֖ם, (tow'ebah)  opisuje coś co jest wstrętne, ohydne, plugawe, odrażające, czym należy się brzydzić, co powoduje w nas odruch wymiotny. Pan Bóg wyraźnie daje nam, za pośrednictwem proroka Ezechiela, do zrozumienia, iż dla Niego pewne sytuacje, zachowania i postępowania ludzi są ohydne i obrzydliwe. W Księdze Ezechiela słowo ‘obrzydliwość’ występuję 41 razy i jest jednym z kluczowych słów.

W Księdze Ezechiela padają zarzuty przeciwko czynom i postawom które są dla Pana Boga ohydne i obrzydliwe. Czynami tymi są; bałwochwalstwo, duchowe wszeteczeństwo, uprawianie polityki na własną rękę wbrew woli Bożej, odstępstwo, przewrotność, bezprawie, złudna pewność siebie, pycha i wyniosłość, bezbożność, przemoc fizyczna i psychiczna oraz wyzysk, grabież, a także przelew krwi. Dalej; cudzołóstwo, nieczystość seksualna, grzechy przeciwko małżeństwu, nie udzielanie pomocy ludziom w potrzebie, lichwiarstwo, kalanie swojego dobrego imienia, lekceważenie ojca i matki, gnębienie wdów i sierot. Na długiej liście rzeczy obrzydliwych które są ohydne dla Pana Boga mamy jeszcze całkowitą zapaść systemu pomocy społecznej, pogardę dla świętości, nieprzestrzeganie, znieważanie Bożych sabatów, jedzenie mięsa z krwią, łapówkarstwo, oszczerstwo, kazirodztwo, przemoc seksualną, rozpustę, chciwość, zdzierstwo, nieuczciwość, a także służbę w Świątyni nieobrzezanych cudzoziemców, zapominanie o Bogu oraz zniesławienie i bezczeszczenie imienia Bożego.

Słowo ‘obrzydliwość’ pojawia się jeszcze kilka razy w Nowym Testamencie, między innymi w jednym bardzo ciekawym, bo powiązanym z proroctwem Ezechiela miejscu, w Księdze Objawienia 21:27. Mamy tam napisane, że do Nowej Jerozolimy, nie wejdzie nic nieczystego ani nikt, kto czyni obrzydliwość i kłamie,

"A bramy jego nie będą zamknięte w dzień, bo nocy tam nie będzie; i wniosą do niego sławę i dostojeństwo narodów. I nie wejdzie do niego nic nieczystego ani nikt, kto czyni obrzydliwość i kłamie, tylko ci, którzy są zapisani w księdze żywota Baranka."

Poniżej wypisałem wszystkie wiersze z Księgi proroka Jeremiasza i Ezechiela, w których występuje słowo 'obrzydliwość'. Zachęcam do ich przeczytania.

Księga Jeremiasza

„Wprowadziłem was do ziemi ogrodów, abyście żywili się jej owocami i dobrami, lecz wy weszliście i zanieczyściliście moją ziemię, a moje dziedzictwo uczyniliście obrzydliwością.” Jeremiasza 2:7

Ezechiela 48: 30-35

„Te są wyjścia z miasta: Od strony północnej [miasto] będzie miało wymiar cztery tysiące pięćset [łokci]. Bramy miasta będą nazwane imionami pokoleń Izraela. Od strony północnej będą trzy bramy: brama Rubena jedna, brama Judy jedna, brama Lewiego jedna. Od strony wschodniej cztery tysiące pięćset [łokci] i trzy bramy: brama Józefa jedna, brama Beniamina jedna, brama Dana jedna. Strona południowa: cztery tysiące pięćset [łokci] wymiar miasta i trzy bramy: brama Symeona jedna, brama Issachara jedna, brama Zebulona jedna. Strona zachodnia: cztery tysiące pięćset [łokci] i trzy bramy: brama Gada jedna, brama Aszera jedna, brama Neftalego jedna. Wokoło osiemnaście tysięcy [łokci]. Od [tego] dnia miasto będzie nosić imię: Jahwe Szammah."

Przeczytajmy jeszcze trzy fragmenty z Księgi Objawienia 21:2,3; 9-27; 22: 1-5;

"I widziałem miasto święte, nowe Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, przygotowane jak przyozdobiona oblubienica dla męża swego. I usłyszałem donośny głos z tronu mówiący: Oto przybytek Boga między ludźmi! I będzie mieszkał z nimi, a oni będą ludem jego, a sam Bóg będzie z nimi,"

”I przyszedł jeden z siedmiu aniołów, którzy mieli siedem czasz, napełnionych siedmiu ostatecznymi plagami, i tak się do mnie odezwał: Chodź, pokażę i oblubienicę, małżonkę Baranka. I zaniósł mnie w duchu na wielką i wysoką górę, i pokazał mi miasto święte Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, mające chwałę Bożą; blask jego podobny do blasku drogiego kamienia, jakby jaspisu, lśniącego jak kryształ. Miało ono potężny i wysoki mur, miało dwanaście bram, a na bramach dwunastu aniołów i wypisane imiona dwunastu plemion synów izraelskich. Od wschodu trzy bramy i od północy trzy bramy, i od zachodu trzy bramy, i od południa trzy bramy. A mur miasta miał dwanaście kamieni węgielnych, na nich dwanaście imion dwunastu apostołów Baranka. A ten, który rozmawiał ze mną, miał złoty kij mierniczy, aby zmierzyć miasto i jego bramy, i jego mur. A miasto jest czworokątne, i długość jego taka sama, co szerokość. (...) A dwanaście bram, to dwanaście pereł; a każda brama była z jednej perły. Ulica zaś miasta, to szczere złoto, jak przezroczyste szkło. Lecz świątyni w nim nie widziałem; albowiem Pan, Bóg, Wszechmogący jest jego świątynią, oraz Baranek. A miasto nie potrzebuje ani słońca ani księżyca, aby mu świeciły; oświetla je bowiem chwała Boża, a lampą jego jest Baranek. I chodzić będą narody w światłości jego, a królowie ziemi wnosić będą do niego chwałę swoją. A bramy jego nie będą zamknięte w dzień, bo nocy tam nie będzie; i wniosą do niego sławę i dostojeństwo narodów. I nie wejdzie do niego nic nieczystego ani nikt, kto czyni obrzydliwość i kłamie, tylko ci, którzy są zapisani w księdze żywota Baranka.”

„I pokazał mi rzekę wody żywota, czystą jak kryształ, wypływającą z tronu Boga i Baranka. Na środku ulicy jego i na obu brzegach rzeki drzewo żywota, rodzące dwanaście razy, wydające co miesiąc swój owoc, a liście drzewa służą do uzdrawiania narodów. I nie będzie już nic przeklętego. Będzie w nim tron Boga i Baranka, a słudzy jego służyć mu będą i oglądać będą jego oblicze, a imię jego będzie na ich czołach. I nocy już nie będzie, i nie będą już potrzebowali światła lampy ani światła słonecznego, gdyż Pan, Bóg, będzie im świecił i panować będą na wieki wieków.”

Oto przybytek Boga między ludźmi! I będzie mieszkał z nimi...

Księga Ezechiela jest kompatybilna z Księgą Objawienia i obie te księgi są bardzo ważnym poselstwem dla kościoła i dla narodu Izraelskiego w czasach ostatecznych przy końcu wieków. Dlatego dziękuję Bogu, że w minionych latach dał mi możliwość przeprowadzenia publicznego studium tych ksiąg. Mam niebiańską radość, że mogłem zachęcić wiele osób to czytywania tych ksiąg, które na ogół są omijane szerokim łukiem. Tymczasem Pan Bóg zawarł w nich bardzo ważne wskazówki dla Kościoła, dla narodu żydowskiego, dla naszego pokolenia, żyjącego jak wierzę „u kresu dni”.

W dzisiejszym fragmencie mamy mowę o bramach Miasta. Będą one nosiły nazwy dwunastu pokoleń Izraela. To jest kolejny akcent pro izraelski. Przy czym chciałbym podkreślić, że nie jest to pochwała, ani biblijne uzasadnienie dla obecnego, ateistycznego i dalekiego od Boga świeckiego ruchu syjonistycznego. To o czym czytamy pod koniec Księgi Ezechiela dotyczy przyszłości.

W Księdze Objawienia 21:2,3 czytamy; I widziałem miasto święte, nowe Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, przygotowane jak przyozdobiona oblubienica dla męża swego. I usłyszałem donośny głos z tronu mówiący: Oto przybytek Boga między ludźmi! I będzie mieszkał z nimi, a oni będą ludem jego, a sam Bóg będzie z nimi,"

Na ogół ludzie wybierają się do Nieba, a tutaj widzimy, że Bóg planuje rozbić swój namiot, swoje mieszkanie pośrodku ludzi. Powyższy fragment z księgi Objawienia w tłumaczeniu mesjańskim zawiera bardzo wyraźne odwołanie do Przybytku na pustyni za czasów Mojżesza. „Usłyszałem donośny głos od tronu mówiąc; Spójrz! Sz’china Boga jest z ludźmi, i będzie On mieszkał wśród nich. Będą jego ludem, a On sam (Bóg z nimi) będzie ich Bogiem”

Sz’china, inaczej też Szekina to pełna chwały obecność Boga. Ta Sz’china wypełniała σκηνη namiot, przybytek na pustyni. Ta sama cudowna chwała Boża jest obiecana ludowi, a dokładniej ludom Bożym na nowej ziemi. A Bóg zamieszka, rozciągnie namiot pośrodku swojego ludu, a także pośród mieszkańców ziemi.

Oczekiwał bowiem miasta mającego mocne fundamenty

„Takie zaś jest przymierze, które zawrę z domem Izraela Po upływie owych dni, mówi Pan: Prawa moje włożę w ich umysły I na sercach ich wypiszę je, I będę im Bogiem, A oni będą mi ludem. I nikt nie będzie uczył swego ziomka Ani też swego brata, mówiąc: Poznaj Pana, Bo wszyscy mnie znać będą Od najmniejszego aż do największego z nich.” Hebr. 8:10-11

„Przez wiarę usłuchał Abraham, gdy został powołany, aby pójść na miejsce, które miał wziąć w dziedzictwo, i wyszedł, nie wiedząc, dokąd idzie. (...) Oczekiwał bowiem miasta mającego mocne fundamenty, którego budowniczym i twórcą jest Bóg.” Hebr. 11:8,10

„Bo ci, którzy tak mówią, okazują, że ojczyzny szukają. (...) Lecz oni zdążają do lepszej, to jest do niebieskiej. Dlatego Bóg nie wstydzi się być nazywany ich Bogiem, gdyż przygotował dla nich miasto.” Hebr. 11:14,16

Dla uczniów i sług Jezusa, jako kościoła i Oblubienicy, te duchowe rzeczy o których mówimy, nie należą do przyszłości, ale do teraźniejszości. Poprzez Ducha Świętego mamy szczególną łączność z niebiańską ojczyzną, z Jeruzalem niebieskim. „Lecz wy podeszliście do góry Syjon i do miasta Boga żywego, do Jeruzalem niebieskiego i do niezliczonej rzeszy aniołów, do uroczystego zgromadzenia.” Hebr. 12:22; „Jeruzalem zaś, które jest w górze, jest wolne i ono jest matką naszą.” Gal. 4:26

W Ewangelii Jana w pierwszym rozdziale czytamy, że Słowo które było Bogiem, "ciałem się stało i zamieszkało wśród nas."

„Wyjdźmy więc do niego poza obóz, znosząc pohańbienie jego. Albowiem nie mamy tu miasta trwałego, ale tego przyszłego szukamy.” Hebr. 13:13-14

I będę wśród nich mieszkał; będę ich Bogiem

Pan Bóg dążył i dąży do przebywania wśród swojego ludzi. Chciał postawić namiot w pośrodku ludzkiego obozowiska, potem zamieszkał w świątyni. W okresie ewangelii fizycznym adresem zamieszkania Boga na ziemi jest kościół, ciało Pana Jezusa. W wieczności Bóg będzie miał rozbity swój „namiot” swoją „szkenę” w postaci pięknie ozdobionego, świętego miasta, Nowego Jeruzalem.

„Umieszczę też przybytek mój wśród was i dusza moja nie obrzydzi was sobie. Będę się przechadzał wśród was i będę waszym Bogiem, a wy będziecie moim ludem.” 3Moj. 26:11-12; „I wystawią mi świątynię, abym zamieszkał pośród nich,” 2 Moj. 25:8; „Abyście pamiętali i wypełniali wszystkie moje przykazania, i byli świętymi Boga waszego. Jam jest Pan, wasz Bóg, który was wywiodłem z ziemi egipskiej, aby być dla was Bogiem, Jam jest Pan, Bóg wasz.” 4 Moj. 15:40-41; „I zawrę z nimi przymierze pokoju, będzie to przymierze wieczne z nimi. Okażę im łaskę, rozmnożę ich i postawię swoją świątynię wśród nich na wieki. I będę wśród nich mieszkał; będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem. I poznają narody, że Ja jestem Pan, który uświęcam Izraela, gdy moja świątynia będzie wśród nich na wieki.” Ezech. 37:26-28; „Lecz takie przymierze zawrę z domem izraelskim po tych dniach, mówi Pan: Złożę mój zakon w ich wnętrzu i wypiszę go na ich sercu. Ja będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem.” Jer. 31:33

Opis podobnego, pięknego miasta widzimy również tutaj u proroka Ezechiela. Rzeczą godną uwagi i zapamiętania jest nazwa tego miasta. „Obwód miasta wynosi osiemnaście tysięcy łokci. A nazwa miasta będzie od dziś brzmieć: Pan tam mieszka.” Ezech. 48:35

JHWH Szammach

W języku hebrajskim Księga Ezechiela kończy się słowami; JHWH Szammach, Pan tam jest, lub jak inne tłumaczenia oddają, Pan tam mieszka. Aby Pan Bóg zamieszkał w tym Mieście, muszą zostać spełnione pewne warunki. W ostatnich rozdziałach czytamy, że gdy zostaną one spełnione, wówczas Pan Bóg „zamieszka” pośrodku narodu wybranego. Jego Chwała będzie w nowej Świątyni, a On sam będzie obecny, będzie przebywał w nowym Mieście. Jakie to są warunki?

Naród ten po pierwsze musi się nawrócić do Pana Boga całym swoim sercem. Następnie czytaliśmy, że Pan Bóg tchnie w „zeschłe kości” i "martwe ciała" swojego Ducha. Potem zgromadzi naród „na wieki” na terenach które przysiągł Abrahamowi. Następnie Pan połączy dwa rozdarte królestwa, a podczas zwycięskiej bitwy z Gogiem, Pan Bóg da się poznać narodowi Izraela i innym narodom. Kolejnym warunkiem jest Świątynia. Kiedy powstanie, nie wiemy kto ją zbuduje, wypłynie z niej życiodajna Rzeka. Ziemia wokół Miasta i Świątyni zostanie podzielona między pokolenia. Zostanie w wyraźny sposób oddzielona świętość od rzeczy pospolitych, świeckich. Usunięte zostaną wszelkie czyny obrzydliwe dla Pana Boga. W centrum powstanie Miasto. „Od [tego] dnia miasto to będzie nosić imię: Jahwe Szammah." Pan tam mieszka.

Pan zamieszka tam na wieki

"Górą Bożą jest góra Baszan, Górą pełną szczytów góra Baszan.  Czemu zazdrośnie spoglądacie, szczyty górskie,Na górę, którą wybrał Bóg na swą siedzibę? Pan zamieszka tam na wieki.  Wozy Boże niezliczone, mnóstwo tysięcy; Pan przybył z Synaju do świątyni.  Wstąpiłeś na wysokość, wiodłeś z sobą jeńców, Wziąłeś ludzi; nawet oporni mieszkają u Pana, Boga." Psalm 68:16-19

" Tak mówi Pan: Wrócę na Syjon i zamieszkam w Jeruzalemie. Jeruzalem znów będzie nazwane grodem wiernym, a góra Pana Zastępów górą świętą."  Zach 8:3