"Jahwe przemówił do mnie w te słowa: Ty tedy, synu człowieczy, weź sobie jedno drewno i napisz na nim: Juda i synowie Izraela, jego sprzymierzeńcy. Weź inne drewno i napisz na nim: Józef, drzewo Efraima, cały Dom Izraela i jego sprzymierzeńcy. Złącz je jedno z drugim w jedno drewno, aby tworzyły jedną całość w twojej ręce. A gdy synowie twojego narodu zapytają cię mówiąc: Czyż nie oznajmisz nam, co przez to chcesz nam powiedzieć? - powiedz im: Tak mówi Pan, Jahwe: Oto Ja wezmę drzewo Józefa, które jest w ręku Efraima, oraz pokolenia Izraela, które są jego sprzymierzeńcami, i złączę je z drzewem Judy, i uczynię ich jednym drzewem, i staną się jedną [całością] w mojej ręce. Drewna, na których położyłeś napis, trzymaj w swej ręce przed ich oczyma i mów im: Tak mówi Pan, Jahwe: Oto Ja wezmę synów Izraela spośród narodów, stamtąd gdzie zawędrowali, zgromadzę ich zewsząd i wprowadzę do ich ziemi. Uczynię z nich jeden naród w kraju na górach Izraela. Oni wszyscy będą mieli jednego króla, nie będą dłużej stanowili dwóch narodów, nie będą już więcej podzieleni na dwa królestwa. Nie będą się dłużej kalali swoimi bożkami i ohydami oraz wszelkimi przewrotnościami. Wybawię ich od wszelkich odszczepieństw, którymi grzeszyli, oczyszczę ich i będą moim ludem, a Ja będę ich Bogiem. Sługa mój Dawid będzie ich królem, oni więc wszyscy będą mieli jednego pasterza. Będą postępowali według mojego prawa, będą przestrzegali moich przykazań i będą je spełniali. Zamieszkają w kraju, który dałem słudze memu Jakubowi, a w którym przebywali ich ojcowie. Będą w nim mieszkali na zawsze oni, ich dzieci oraz dzieci ich dzieci, a sługa mój Dawid będzie ich księciem na wieki. Zawrę z nimi przymierze pokoju. Będzie [to] wieczne przymierze z nimi. Osadzę ich i rozmnożę, i na zawsze umieszczę pośród nich moje sanktuarium. U nich będzie moje mieszkanie i będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem. Gdy moje sanktuarium będzie wśród nich na wieki, wtedy poznają narody, że Ja jestem Jahwe, który uświęca Izraela." Biblia Poznańska
Przeczytajmy jeszcze fragment z Ezechiela 11: 16-20; „Dlatego mów: Tak mówi Wszechmocny Pan: Chociaż zapędziłem ich daleko między narody i rozproszyłem ich po krajach, jednak byłem dla nich na krótki czas świątynią w krajach, do których przybyli. Dlatego mów: Tak mówi Wszechmocny Pan: Zbiorę was spośród ludów i zgromadzę was z krajów, po których was rozproszyłem, i dam wam ziemię izraelską. A gdy wrócą tam i usuną z niej wszystkie jej ohydy i wszystkie jej obrzydliwości, wtedy Ja dam im nowe serce i nowego ducha włożę do ich wnętrza; usunę z ich ciała serce kamienne i dam im serce mięsiste, aby postępowali według moich przepisów, przestrzegali moich praw i wykonywali je. Wtedy będą mi ludem, a Ja będę im Bogiem.”
I napisz na nim: Juda i synowie Izraela, jego sprzymierzeńcy
W dalszym ciągu nasze rozważania koncentrują się wokół Izraela. Jest potrzeba przypomnienia sobie, że słowo Izrael jest to nowe imię jakie Pan Bóg nadał Jakubowi. W Księdze Ezechiela najpierw widzieliśmy wielkie odstępstwo ludu wybranego, potomków Jakuba, które doprowadziło do tragicznego w skutkach upadku Jerozolimy, zburzenia świątyni i do deportacji Żydów do Babilonu. Teraz czytamy piękne deklaracje Bożego ożywienia i powrotu ludu Bożego do ich ziemi. W dzisiejszych rozważaniach mamy kolejną obietnicę, zapowiadającą połączenie Judy i Izraela.
Do rozdarcia narodu doszło po śmierci Salomona około roku 930 p.n.e. Powstały dwa zwalczające się państwa, dwa odrębne ośrodki kulturalno – religijne; Juda na południu ze stolicą w Jerozolimie i Izrael na północy ze stolicą w Samarii. Królowie Judy byli potomkami Dawida, a królowie Izraela wywodzili się z różnych pokoleń. Warto zwrócić uwagę, że pierwszym królem Izraela był Jeroboam z pokolenia Efraima. „Również Jeroboam, syn Nebata, Efraimita z Seredy, którego matka nazywała się Serua i była wdową, dworzanin Salomona, zbuntował się przeciwko królowi, powodem zaś buntu było to: Salomon budował twierdzę Millo, aby wypełnić wyłom w murze wokoło Miasta Dawida, swego ojca. Ów Jeroboam zaś był mężem obrotnym; toteż gdy Salomon zobaczył, że młodzieniec ten dobrze wykonuje swoją pracę, ustanowił go nadzorcą nad całą robotą pańszczyźnianą plemienia Józefa. W tym czasie wyszedł raz Jeroboam z Jeruzalemu i spotkał go na drodze prorok Achiasz z Sylo, który miał na sobie nowy płaszcz; a byli na polu sami. Wtedy pochwycił Achiasz ten nowy płaszcz, który miał na sobie, podarł go na dwanaście kawałków i rzekł do Jeroboama: Weź sobie dziesięć kawałków! Tak bowiem mówi Pan, Bóg Izraela: Oto Ja wyrywam królestwo z ręki Salomona i tobie daję dziesięć plemion.” I Królewska 11:26-31
Symbolem dziesięciu pokoleń północnego Izraela jest Efraim.
Efraim, to młodszy z dwóch synów Józefa i Asenat, urodzony w Egipcie. Jakub zaadoptował Efraima, swego wnuka, i swoje błogosławieństwo dał jemu, a nie jego starszemu bratu Manassesowi.
Prorok Ozeasz, północne królestwo nazywa Efraimem. „A przecież to Ja sam uczyłem Efraima chodzić, brałem ich na swoje ramiona, lecz oni nie wiedzieli, że to Ja ich leczyłem, Jakże mógłbym cię porzucić, Efraimie, zaniechać ciebie, Izraelu? Jakże mógłbym zrównać ciebie z Adam, postąpić z tobą jak z Seboim? Zadrżało we mnie serce, byłem do głębi poruszony.” Ks. Ozeasza 11:3,8
Pan Bóg polecił Ezechielowi odegrać kolejna scenkę symboliczną; „Synu człowieczy, weź sobie kawałek drewna i napisz na nim: «Juda i sprzymierzeni z nim Izraelici». Potem weź inny kawałek drewna i napisz na nim: «Józef, drewno Efraima i sprzymierzonego z nim całego ludu Izraela». Złóż razem obydwa kawałki drewna, aby stały się jednym w twojej ręce." Widzimy tutaj, że prorok Ezechiel ponownie bierze aktywny udział w ożywieniu i połączeniu narodu Izraelskiego.
Pada słowo sprzymierzeni. Jak wiemy oba królestwa były od śmierci Salomona wrogo do siebie ustosunkowane. Prorok zapowiada, że kiedyś stan rozdwojenia ulegnie zmianie i oba królestwa połączą się w jedno królestwo i będą mieli dobrą braterską relację.
A gdy twoi rodacy zapytają cię: Co to znaczy?
W moim ręku będą stanowić jedno.
Po raz kolejny zachowanie proroka zrodzi pytania u ludzi. Co to oznacza? Sąsiedzi proroka dobrze wiedzą, że Ezechiel nie czyni dziwnych rzeczy bez powodu. Co tym razem chce nam pokazać?
Prorok przekazuje ludziom słowa od Pana Boga: „Oto Ja wezmę drewno Józefa, które jest w ręku Efraima i złączę je z drewnem Judy, i uczynię je jednym drewnem. W moim ręku będą stanowić jedno.” To co będzie się działo w przyszłości z Izraelem będzie odbywać się w Bożych rekach. Pan Bóg niczym garncarz ulepi, sam osobiście, własnymi rękoma odbuduje nowe państwo Izrael. Ja wezmę drewna, ja je ze sobą połączę, zbiorę ich, zgromadzę ich zewsząd i Ja sam wprowadzę ich do ich ziemi.
Dalej czytamy co Pan Bóg zapowiada; Ja sam; „uczynię z nich jeden naród w kraju na górach Izraela . Jeden król będzie panował nad nimi wszystkimi. Nie będą więcej dwoma narodami, nie będą już podzieleni na dwa królestwa.”
Ożywiony Izrael, posiadający nowe serce i nowego ducha, nie będzie się więcej plamił ohydnym bałwochwalstwem, ani żadnym odstępstwem. Pan Bóg nie tylko odmieni duchowe wnętrze Izraela, ale też obiecuje uwolnić ich od wszelkich odstępstw, którymi zgrzeszyli, a następnie oczyścić ich.
Rezultatem procesu uwolnienia i oczyszczenia będzie to, że Izrael stanie się Jego ludem, a On będzie ich Bogiem. Pan Bóg ponownie zwróci swoje oblicze na swój lud. Ponownie przyzna się do tego narodu.
To oczyszczenie już wcześniej zapowiadał prorok; „I zabiorę was spośród narodów, i zgromadzę was ze wszystkich ziem; i sprowadzę was do waszej ziemi,
i pokropię was czystą wodą, i będziecie czyści od wszystkich waszych
nieczystości i od wszystkich waszych bałwanów oczyszczę was. I dam
wam serce nowe, i ducha nowego dam do waszego wnętrza, i usunę z waszego
ciała serce kamienne, a dam wam serce mięsiste. Mojego ducha dam do
waszego wnętrza i uczynię, że będziecie postępować według moich
przykazań, moich praw będziecie przestrzegać i wykonywać je.” Ks.
Ezechiela 36:24-27
Przeczytajmy teraz tekst z Zachariasza 13:1,2, jak pięknie ten proces oczyszczenia zapowiada prorok; „W owym dniu dom Dawida i mieszkańcy Jeruzalemu będą mieli źródło otwarte dla oczyszczenia z grzechu i nieczystości.
W owym dniu - mówi Pan Zastępów - wytępię z kraju imiona bałwanów tak,
że nie będzie się ich już wspominało, nadto fałszywych proroków i ducha
nieczystości usunę z kraju.”
Czy dzisiejszy Izrael jest narodem oczyszczonym, żyjącym zgodnie z Prawem Bożym? Na to pytanie odpowiadamy, że nie. W wierszu 26 czytamy o przymierzu pokoju. Dzisiaj Izrael zawdzięcza pokój sobie samemu. Politycy Izraela z dumna wyniosłością mówią wiele o swoich dokonaniach, o pokoju jaki mają dzięki Stanom Zjednoczonym. Pan Bóg nadal jest odstawiony na półkę jak zbędne i zapomniane naczynie. Proces pokojowy, o którym tak wiele słyszymy, nie jest pokojem na wieki, nie jest też pokojem wynikającym z Bożego prowadzenia. Bardzo ciekawymi dla naszego studium są wypowiedzi premiera Izrela jakie wygłasza na forum ONZ. Polecam uwadze przemówienie premiera Benjamina Netanjahu przed Zgromadzeniem Ogólnym Organizacji Narodów Zjednoczonych z 22 września 2016 r.
Pełna treść wystąpienia premiera Benjamina Netanjahu w ONZ (po polsku)
Pan Bóg dalej zapowiada, że Jego sługa, Dawid, będzie ich królem i księciem „na wieki”. „Wszyscy będą mieli jednego pasterza. Będą postępowali według mojego prawa. Będą przestrzegali moich nakazów i wypełniali je.” Ta myśl jest powtórzona, spotkaliśmy się z nią w Ezechiela 34:23,24. To jest bardzo ciekawy fragment. Większość biblistów ewangelicznych wskazuje tutaj na Mesjasza, na osobę Pana Jezusa Chrystusa. Jednak wiele do myślenia daje fraza „sługa mój” oraz fakt nazwania w Ezechiela 34: 24 i 38: 25 Dawida nie królem a księciem. Te niuanse sprawiają, że niektórzy bibliści mówią tutaj o zmartwychwstałym królu Dawidzie, lub o królu wywodzącym się z linii Dawida. Ciekawa myśl.
Pod koniec rozdziału mamy podkreśloną wieczność Bożych obietnic; „Zawrę z nimi przymierze pokoju. Będzie to wieczne przymierze. Osadzę ich i rozmnożę. Umieszczę pośród nich moją świątynię na wieki.” Na wieki…
Pośród nich będzie moje mieszkanie
"Pośród nich będzie moje mieszkanie. Będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem. Gdy moja świątynia będzie wśród nich na wieki, narody poznają, że Ja jestem PANEM, który uświęca Izraela".
piątek, 30 września 2016
sobota, 24 września 2016
Ezechiela 37:1-15
"Ręka Jahwe spoczęła na mnie. Jahwe wyprowadził mię w duchu i postawił mię w środku równiny. Ona zaś była pełna kości. Oprowadził mię obok nich wszędzie dokoła. Oto było ich bardzo wiele na obszarze doliny i były bardzo suche. Zapytał więc: Synu człowieczy, czy te kości mogą ożyć? Odpowiedziałem: Panie mój, Jahwe, Ty wiesz. Rozkazał mi tedy: Prorokuj nad tymi kośćmi i powiedz im: Kości wyschłe, słuchajcie słowa Jahwe. Tak mówi Pan, Jahwe, tym oto kościom: Oto Ja sprawię, że wstąpi w was duch i ożyjecie. Nałożę na was ścięgna i sprawię, że obrośniecie ciałem. Oblokę was w skórę i tchnę w was ducha [życia]. Ożyjecie i poznacie, że Ja jestem Jahwe. Zacząłem tedy prorokować, tak jak mi zostało polecone. I powstał szum, gdy prorokowałem. Oto stało się poruszenie, kości zbliżyły się, kość do kości. Widziałem, a oto pojawiły się na nich ścięgna, wyrosło ciało i skóra je powlekła z wierzchu, ale nie było w nich ducha. I polecił mi: Prorokuj do ducha, prorokuj, synu człowieczy, i powiedz duchowi: Tak mówi Pan, Jahwe: Przybądź duchu z czterech wiatrów i tchnij na tych pomordowanych, aby ożyli. prorokowałem tedy tak, jak mi polecił. I wstąpił w nie duch, i ożyły. Stanęły na swoich nogach jak bardzo, bardzo wielkie wojsko. Rzekł do mnie: Synu człowieczy, te kości to cały Dom Izraela. Oto oni mówią: Wyschły nasze kości, przepadła nasza nadzieja, jesteśmy zgubieni! Dlatego prorokuj i mów im: Tak mówi Pan, Jahwe: Oto Ja otworzę wasze groby i wywiodę was z grobów waszych, ludu mój, i wprowadzę was do ziemi Izraela. Poznacie, że Ja jestem Jahwe, gdy otworzę wasze groby i wyprowadzę was z grobów waszych, ludu mój. Dam wam mojego ducha i ożyjecie. Osadzę was w waszej ziemi i poznacie, że Ja, Jahwe, powiedziałem i wykonam - wyrocznia Jahwe.” Biblia Poznańska
Ten piękny fragment Słowa jest ulubionym miejscem dla kaznodziei, którzy uprawiają ciekawe wycieczki alegoryczne. Widzenie o Dolinie Bardzo Suchych Kości jest dla wielu dobrym fragmentem ku zachęcaniu i ku napominaniu, ilustracją na potrzebę duchowego ożywienia w wyschłej społeczności, ale musimy pamiętać, że ten fragment osadzony w kontekście 36 i 38 rozdziału dotyczy narodu Izraelskiego.
Dolina BARDZO suchych kości
Mamy tutaj zaledwie kilka wierszy, kilka zdań które opisują bardzo dynamiczne widzenie. Próbuję wyobrazić sobie to co widział i przeżył prorok Ezechiel, którego Pan Bóg postawił pośrodku równiny wypełnionej niezliczoną ilością ludzkich kości, a były one BARDZO suche. Następnie Pan Bóg oprowadza proroka pomiędzy kośćmi i wokół nich. Nie wiemy ile to zajęło czasu. Nie wiemy co prorok przeżywał, co myślał w tym czasie.
Pan Bóg pyta proroka; „Czy te kości mogą ożyć?” Podoba mi się, pełna pokory odpowiedź. „Panie ty wiesz”. Prorok „nie przemawia z wiarą”, nie mówi, "pewnie, że ożyją, przecież dla wierzącego nie ma nic niemożliwego." Nie mówi; "Panie ty wszystko możesz, nawet ożywić te kości." Prosta odpowiedź proroka, a jaka w niej głębia. „Panie ty wszystko wiesz.”
Następnie Pan Bóg mówi; „Wygłoś do tych kości proroctwo i powiedz im: Wyschnięte kości, słuchajcie słowa PANA.” Oczyma wyobraźni widzę człowieka, który kieruje mowę do mnóstwa suchych kości. W poprzednim rozdziale prorok przemawia do kamieni, do gór izraelskich. Teraz przemawia do kości. Góry i kości. Ciekawe połączenie.
Przeczytajmy fragment z Ezechiela 6:5-7; „I pokładę trupy synów izraelskich u stóp ich bałwanów - i porozrzucam wasze kości dokoła waszych ołtarzy. Wszędzie, gdzie mieszkacie, będą miasta spustoszone i świątynki na wzgórzach opustoszeją, tak że wasze ołtarze będą spustoszone i zniszczone, wasze bałwany będą rozbite i znikną, wasze ołtarze kadzidlane rozbite w kawałki, a wasze roboty unicestwione, a zabici będą leżeć wśród was - i poznacie, że Ja jestem Pan.” To do tych kości teraz prorokuje Ezechiel. Zostały one poddane procesowi wysuszania, doświadczyły ognia, ucisku wojny, biedy, niewoli i holokaustu, teraz jest czas e kości połączyć ze sobą, dać im nowe ciała i nowego ducha.
„Oto Ja ześlę na was ducha i ożyjecie. Dam wam ścięgna, okryję was ciałem, oblokę was skórą i udzielę wam ducha. Ożyjecie i przekonacie się, że Ja jestem PANEM". Pamiętajmy, że wszystko co dzieje się w proroctwie Ezechiela służy poznaniu Pana. "Poznacie, że Ja jestem JHWH wasz Pan."
Prorok Ezechiel ma ten wielki zaszczyt i przywilej aktywnie uczestniczyć w ożywianiu kości i tak wspomina; „Wygłosiłem więc proroctwo zgodnie z nakazem. A gdy prorokowałem, powstał szum i szelest. Kości zaczęły się zbliżać jedna do drugiej. Patrzyłem, a oto pojawiły się na nich ścięgna, oblekły się ciałem i z wierzchu pokryła je skóra.” Jak wielką moc ma Słowo. Słowo uczestniczyło w procesie stworzenia. Bóg rzekł i stała się światłość, teraz wypowiedziane prorocze Słowo uczestniczy w zmartwychwstaniu Izraela.
W czasach ostatecznych Pan Bóg w sposób szczególny użyje Księgi Ezechiela
Czy zauważyliście, że od czasu upadku Jerozolimy i od czasu ostrej wypowiedzi przeciwko pasterzom Izraela, do końca Księgi, Ezechiel mało kiedy, chyba tylko raz, spotyka się z ludźmi z którymi mieszka i głównie prorokuje do rzeczy martwych, do góry Seir, do gór Izraela i do trupów. Następnie prorokuje do Goga i Magoga.
Ta część Księgi Ezechiela odgrywa i odegra dużą rolę w ożywieniu narodu wybranego. To jest ważna Księga dla chrześcijan, bo wiele z niej możemy się nauczyć, poznać upodobania i charakter Pana Boga. Jest to też Księga z ważnym poselstwem do narodów, bardziej do unii narodów, ostrzega przed bezbożnością, a także przed polityczną i religijną wyniosłością. Ostrzega ludzi zaangażowanych w ruchy antysemickie. Lecz przede wszystkim jest to Księga pełna wskazówek dla dzisiejszego Izraela.
W widzeniu Pan Bóg używa proroka w procesie ożywienia kości. Prorok pośredniczy pomiędzy Bogiem a kośćmi, a nawet pomiędzy Nim a duchem ożywczym. Dostrzegam tu taką myśl, że w czasach ostatecznych Pan Bóg w sposób szczególny użyje Księgi Ezechiela, aby przemówić do Izraela i ożywić go.
Zastanawia mnie jaką rolę proroctwo Ezechiela odgrywa w dzisiejszych czasach. Czy proroctwo Ezechiela aktywnie uczestniczy lub będzie uczestniczyć w procesie odnowy Izraela? Myślę, że to jest, tak jak Księga Objawienia bardzo istotne proroctwo dla naszego pokolenia, zarówno dla chrześcijan jak i dla Żydów. Jestem bardzo ciekawy jak współcześni Żydzi, zarówno mesjanistyczni, jak i nie, odbierają tę Księgę ?
Gdy prorok kieruje słowa w kierunku kości, nagle pojawia się szum, łoskot, hałas, wielka wrzawa. Martwa natura ożywa. Kość zbliża się do kości. Pojawiają się ścięgna. Na tym etapie nie jest to przyjemny widok. Ciała pokrywa skóra. Teraz prorok widzi sterty martwych, nagich ciał.
Ale jeszcze nie było w nich życia.
Dalej Pan Bóg wydaje polecenie Ezechielowi; „Prorokuj do ducha. Wygłoś proroctwo, synu człowieczy, i powiedz duchowi: Tak mówi Pan BÓG: Przybądź duchu z czterech stron (wiatrów) i tchnij na tych zabitych, aby ożyli".
„I wstąpił w nich duch.” W języku hebrajskim mamy tu użyte „ruwah” co oznacza ducha, oddech, tchnienie, powietrze. Cylkow sugeruje „dech żywota” Kiedy prorok prorokuje zgodnie z nakazem Pana Boga, ciała ożywają i staja na nogach. Bardzo liczne wojsko, armia. Czytamy, że byli to ludzie pomordowani, zabici, być może te kości należały do pokonanej armii Izraela ? Mowa o armii, prawdopodobnie nie jest tutaj przypadkowa, szczególnie w kontekście następnego rozdziału o najeździe Goga i Magoga.
Otworzę groby, podniosę was i wprowadzę
Teraz prorok jest w pośrodku wielkiej armii. Kości ożyły. Dolina śmierci zamieniła się w dolinę pełną życia. Pan Bóg mówi tutaj o zmartwychwstaniu. Zmartwychwstaniu duchowym, zmartwychwstaniu narodu wybranego. Pan Bóg zapowiada, że On sam otworzy groby i, że On sam podniesie lud Izraela z grobów.
Czy kości mogły słyszeć proroka? Chciałbym jeszcze zwrócić uwagę na wiersz jedenasty. Bardzo ciekawie oddaje go Biblia Wujka; „I rzekł do mnie: Synu człowieczy, kości te wszystkie sąć dom Izraelski: oni mówią: Wyschły kości nasze, i zginęła nadzieja nasza, i jesteśmy odcięci.”
Dzisiaj wiele osób uważa, że Izrael został odcięty, że te kości są już tak stare, tak bardzo suche, ze nie ma dla nich nadziei na życie. W liście do Rzymian w jedenastym rozdziale Paweł pisze; „ Czy Bóg odrzucił swój lud? Bynajmniej. Czy potknęli się aby upaść ? Bynajmniej.”
BARDZO suche kości. Co to oznacza ? Oznacza to, że te bardzo stare kości, przez długie wieki były martwe. Cała dolina trupów… Pan Bóg mówi; „Oto Ja otworzę wasze groby, wyprowadzę was z grobów, ludu mój, i wprowadzę do ziemi Izraela. Przekonacie się, że Ja jestem PANEM, gdy otworzę wasze groby i wyprowadzę was z grobów, ludu mój. Udzielę wam mojego ducha i ożyjecie. Osadzę was w waszej ziemi i przekonacie się, że skoro Ja, PAN, tak powiedziałem, to również to wykonam - wyrocznia PANA".
„Gdyż ty jesteś świętym ludem Pana, Boga twego. Ciebie wybrał Pan, Bóg twój, spośród wszystkich ludów na ziemi, abyś był jego wyłączną własnością. Nie dlatego, że jesteście liczniejsi niż wszystkie inne ludy, przylgnął Pan do was i was wybrał, gdyż jesteście najmniej liczni ze wszystkich ludów. Lecz w miłości swej ku wam i dlatego że dochowuje przysięgi, którą złożył waszym ojcom, wyprowadził was Pan możną ręką i wybawił cię z domu niewoli, z ręki faraona, króla egipskiego.” Księga Powtórzonego Prawa 7: 6-8
Ten piękny fragment Słowa jest ulubionym miejscem dla kaznodziei, którzy uprawiają ciekawe wycieczki alegoryczne. Widzenie o Dolinie Bardzo Suchych Kości jest dla wielu dobrym fragmentem ku zachęcaniu i ku napominaniu, ilustracją na potrzebę duchowego ożywienia w wyschłej społeczności, ale musimy pamiętać, że ten fragment osadzony w kontekście 36 i 38 rozdziału dotyczy narodu Izraelskiego.
Dolina BARDZO suchych kości
Mamy tutaj zaledwie kilka wierszy, kilka zdań które opisują bardzo dynamiczne widzenie. Próbuję wyobrazić sobie to co widział i przeżył prorok Ezechiel, którego Pan Bóg postawił pośrodku równiny wypełnionej niezliczoną ilością ludzkich kości, a były one BARDZO suche. Następnie Pan Bóg oprowadza proroka pomiędzy kośćmi i wokół nich. Nie wiemy ile to zajęło czasu. Nie wiemy co prorok przeżywał, co myślał w tym czasie.
Pan Bóg pyta proroka; „Czy te kości mogą ożyć?” Podoba mi się, pełna pokory odpowiedź. „Panie ty wiesz”. Prorok „nie przemawia z wiarą”, nie mówi, "pewnie, że ożyją, przecież dla wierzącego nie ma nic niemożliwego." Nie mówi; "Panie ty wszystko możesz, nawet ożywić te kości." Prosta odpowiedź proroka, a jaka w niej głębia. „Panie ty wszystko wiesz.”
Następnie Pan Bóg mówi; „Wygłoś do tych kości proroctwo i powiedz im: Wyschnięte kości, słuchajcie słowa PANA.” Oczyma wyobraźni widzę człowieka, który kieruje mowę do mnóstwa suchych kości. W poprzednim rozdziale prorok przemawia do kamieni, do gór izraelskich. Teraz przemawia do kości. Góry i kości. Ciekawe połączenie.
Przeczytajmy fragment z Ezechiela 6:5-7; „I pokładę trupy synów izraelskich u stóp ich bałwanów - i porozrzucam wasze kości dokoła waszych ołtarzy. Wszędzie, gdzie mieszkacie, będą miasta spustoszone i świątynki na wzgórzach opustoszeją, tak że wasze ołtarze będą spustoszone i zniszczone, wasze bałwany będą rozbite i znikną, wasze ołtarze kadzidlane rozbite w kawałki, a wasze roboty unicestwione, a zabici będą leżeć wśród was - i poznacie, że Ja jestem Pan.” To do tych kości teraz prorokuje Ezechiel. Zostały one poddane procesowi wysuszania, doświadczyły ognia, ucisku wojny, biedy, niewoli i holokaustu, teraz jest czas e kości połączyć ze sobą, dać im nowe ciała i nowego ducha.
„Oto Ja ześlę na was ducha i ożyjecie. Dam wam ścięgna, okryję was ciałem, oblokę was skórą i udzielę wam ducha. Ożyjecie i przekonacie się, że Ja jestem PANEM". Pamiętajmy, że wszystko co dzieje się w proroctwie Ezechiela służy poznaniu Pana. "Poznacie, że Ja jestem JHWH wasz Pan."
Prorok Ezechiel ma ten wielki zaszczyt i przywilej aktywnie uczestniczyć w ożywianiu kości i tak wspomina; „Wygłosiłem więc proroctwo zgodnie z nakazem. A gdy prorokowałem, powstał szum i szelest. Kości zaczęły się zbliżać jedna do drugiej. Patrzyłem, a oto pojawiły się na nich ścięgna, oblekły się ciałem i z wierzchu pokryła je skóra.” Jak wielką moc ma Słowo. Słowo uczestniczyło w procesie stworzenia. Bóg rzekł i stała się światłość, teraz wypowiedziane prorocze Słowo uczestniczy w zmartwychwstaniu Izraela.
W czasach ostatecznych Pan Bóg w sposób szczególny użyje Księgi Ezechiela
Czy zauważyliście, że od czasu upadku Jerozolimy i od czasu ostrej wypowiedzi przeciwko pasterzom Izraela, do końca Księgi, Ezechiel mało kiedy, chyba tylko raz, spotyka się z ludźmi z którymi mieszka i głównie prorokuje do rzeczy martwych, do góry Seir, do gór Izraela i do trupów. Następnie prorokuje do Goga i Magoga.
Ta część Księgi Ezechiela odgrywa i odegra dużą rolę w ożywieniu narodu wybranego. To jest ważna Księga dla chrześcijan, bo wiele z niej możemy się nauczyć, poznać upodobania i charakter Pana Boga. Jest to też Księga z ważnym poselstwem do narodów, bardziej do unii narodów, ostrzega przed bezbożnością, a także przed polityczną i religijną wyniosłością. Ostrzega ludzi zaangażowanych w ruchy antysemickie. Lecz przede wszystkim jest to Księga pełna wskazówek dla dzisiejszego Izraela.
W widzeniu Pan Bóg używa proroka w procesie ożywienia kości. Prorok pośredniczy pomiędzy Bogiem a kośćmi, a nawet pomiędzy Nim a duchem ożywczym. Dostrzegam tu taką myśl, że w czasach ostatecznych Pan Bóg w sposób szczególny użyje Księgi Ezechiela, aby przemówić do Izraela i ożywić go.
Zastanawia mnie jaką rolę proroctwo Ezechiela odgrywa w dzisiejszych czasach. Czy proroctwo Ezechiela aktywnie uczestniczy lub będzie uczestniczyć w procesie odnowy Izraela? Myślę, że to jest, tak jak Księga Objawienia bardzo istotne proroctwo dla naszego pokolenia, zarówno dla chrześcijan jak i dla Żydów. Jestem bardzo ciekawy jak współcześni Żydzi, zarówno mesjanistyczni, jak i nie, odbierają tę Księgę ?
Gdy prorok kieruje słowa w kierunku kości, nagle pojawia się szum, łoskot, hałas, wielka wrzawa. Martwa natura ożywa. Kość zbliża się do kości. Pojawiają się ścięgna. Na tym etapie nie jest to przyjemny widok. Ciała pokrywa skóra. Teraz prorok widzi sterty martwych, nagich ciał.
Ale jeszcze nie było w nich życia.
Dalej Pan Bóg wydaje polecenie Ezechielowi; „Prorokuj do ducha. Wygłoś proroctwo, synu człowieczy, i powiedz duchowi: Tak mówi Pan BÓG: Przybądź duchu z czterech stron (wiatrów) i tchnij na tych zabitych, aby ożyli".
„I wstąpił w nich duch.” W języku hebrajskim mamy tu użyte „ruwah” co oznacza ducha, oddech, tchnienie, powietrze. Cylkow sugeruje „dech żywota” Kiedy prorok prorokuje zgodnie z nakazem Pana Boga, ciała ożywają i staja na nogach. Bardzo liczne wojsko, armia. Czytamy, że byli to ludzie pomordowani, zabici, być może te kości należały do pokonanej armii Izraela ? Mowa o armii, prawdopodobnie nie jest tutaj przypadkowa, szczególnie w kontekście następnego rozdziału o najeździe Goga i Magoga.
Otworzę groby, podniosę was i wprowadzę
Teraz prorok jest w pośrodku wielkiej armii. Kości ożyły. Dolina śmierci zamieniła się w dolinę pełną życia. Pan Bóg mówi tutaj o zmartwychwstaniu. Zmartwychwstaniu duchowym, zmartwychwstaniu narodu wybranego. Pan Bóg zapowiada, że On sam otworzy groby i, że On sam podniesie lud Izraela z grobów.
Czy kości mogły słyszeć proroka? Chciałbym jeszcze zwrócić uwagę na wiersz jedenasty. Bardzo ciekawie oddaje go Biblia Wujka; „I rzekł do mnie: Synu człowieczy, kości te wszystkie sąć dom Izraelski: oni mówią: Wyschły kości nasze, i zginęła nadzieja nasza, i jesteśmy odcięci.”
Dzisiaj wiele osób uważa, że Izrael został odcięty, że te kości są już tak stare, tak bardzo suche, ze nie ma dla nich nadziei na życie. W liście do Rzymian w jedenastym rozdziale Paweł pisze; „ Czy Bóg odrzucił swój lud? Bynajmniej. Czy potknęli się aby upaść ? Bynajmniej.”
BARDZO suche kości. Co to oznacza ? Oznacza to, że te bardzo stare kości, przez długie wieki były martwe. Cała dolina trupów… Pan Bóg mówi; „Oto Ja otworzę wasze groby, wyprowadzę was z grobów, ludu mój, i wprowadzę do ziemi Izraela. Przekonacie się, że Ja jestem PANEM, gdy otworzę wasze groby i wyprowadzę was z grobów, ludu mój. Udzielę wam mojego ducha i ożyjecie. Osadzę was w waszej ziemi i przekonacie się, że skoro Ja, PAN, tak powiedziałem, to również to wykonam - wyrocznia PANA".
„Gdyż ty jesteś świętym ludem Pana, Boga twego. Ciebie wybrał Pan, Bóg twój, spośród wszystkich ludów na ziemi, abyś był jego wyłączną własnością. Nie dlatego, że jesteście liczniejsi niż wszystkie inne ludy, przylgnął Pan do was i was wybrał, gdyż jesteście najmniej liczni ze wszystkich ludów. Lecz w miłości swej ku wam i dlatego że dochowuje przysięgi, którą złożył waszym ojcom, wyprowadził was Pan możną ręką i wybawił cię z domu niewoli, z ręki faraona, króla egipskiego.” Księga Powtórzonego Prawa 7: 6-8
piątek, 16 września 2016
Ezechiela 36:26-38
"Dam wam nowe serce i nowego ducha złożę w wasze wnętrze. Wyjmę serce kamienne z waszego ciała, a dam wam serce cielesne. Ducha mojego złożę w wasze wnętrze i sprawię, że będziecie postępowali według moich praw i strzegli moich przykazań i że będziecie je pełnili. Zamieszkacie w kraju, który dałem waszym ojcom. Staniecie się moim ludem, Ja zaś będę waszym Bogiem. Wybawię was od wszystkich waszych nieczystości. Zbiorę zboże, rozmnożę je i nie ześlę na was głodu. Sprawię, że będą obfitować owoce drzew i plony ziemi, żebyście nie byli więcej narażeni na zniewagę u narodów z powodu głodu. Przypomnicie sobie wasze złe postępowanie i wasze czyny, które nie były dobre, i brzydzić się będziecie wobec samych siebie z powodu waszych przewinień i waszych obrzydliwości. Nie ze względu na was ja działam - wyrocznia Pana, Jahwe - niech wam to będzie wiadomo. Wstydźcie się i rumieńcie się z powodu waszego postępowania, Domu Izraela. Tak mówi Pan, Jahwe: W dniu, w którym was oczyszczę ze wszystkich waszych win, sprawię, że miasta będą zamieszkałe i ruiny zostaną odbudowane. Spustoszony kraj będzie uprawiony, zamiast być pustkowiem w oczach każdego przechodnia. Będą mówić: Ten sam kraj [niegdyś] spustoszony stał się [teraz] podobny do ogrodu Edenu. Zburzone, spustoszone i rozwalone miasta są już ufortyfikowane i zamieszkałe. I poznają ludy, które ostały się wokół was, że Ja jestem Jahwe. Odbudowałem to, co było rozwalone, obsadziłem to, co było spustoszone. Ja, Jahwe, powiedziałem i wykonam. Tak mówi Pan, Jahwe: W tym jeszcze pozwolę się uprosić przez Dom Izraela, aby mu to czynić. Sprawię, że ludzie będą tak liczni jak trzoda, jak trzoda ofiarna, jak trzoda Jerozolimy w czasie jej świąt. Tak będą napełnione tłumem ludzi zburzone [niegdyś] miasta. I poznają, że Ja jestem Jahwe."
Staniecie się moim ludem...
W jakim miejscu w planie Bożym jest obecne Państwo Izrael?
Kiedy czytamy tego typu proroctwa (Ezechiela 36 - 37) zadajemy sobie pytanie; w jakim miejscu, w planie Bożym jest obecne Państwo Izrael? Księga Ezechiela dostarcza nam kilku ważnych wskazówek na ten temat. Ezechiel jest zdecydowanie pro izraelski.
W Księdze Ezechiela czytamy, że to nie Izrael jest wyjątkowy i święty, ale to Pan Bóg i Jego święte imię JHWH jest wyjątkowe. Ewentualna wyjątkowość Izraela wynika z faktu, że to Pan Bóg jest wyjątkowy i suwerenny. Izrael był wybrany by być naczyniem objawiającym świętość Pana Boga i wielkość Bożego imienia. Izrael miał być świadectwem, znakiem dla narodów. To poprzez Izrael ludzkość miała i ma poznać w przyszłości wielkość i świętość Pana Boga, że On jest JHWH Panem.
W 5 Mojżeszowej 32:9,10 czytamy; „Gdyż dziełem Pana jest lud jego, Jakub wyznaczonym mu dziedzictwem. Znalazł go w ziemi pustynnej i w bezludnym zawodzeniu pustyni. Otoczył go, doglądał go, strzegł go jak źrenicy oka”
Około 50 lat od zburzenia Jerozolimy za proroka Ezechiela prorokował Zacheusz. Jego proroctwo jest bardzo ważnym proroctwem dotyczącym przyszłości Izraela. Prorok ten napisał, że Pan Bóg „Żywi żarliwą miłość do Jeruzalemu i do Syjonu” oraz „Chrońcie się na Syjonie, którzy jeszcze mieszkacie u córki babilońskiej, gdyż tak mówi Pan Zastępów, którego chwała mnie posłała, o narodach, które was złupiły, że kto was dotyka, dotyka źrenicy mojego oka” Zachariasza 1:14; 2: 11,12.
Zastanawiam się nad wyborem Izraela jako ludu Bożego. W Księdze Ezechiela spotykamy Izraela w przerażającym miejscu. Naród który tkwi w wielkim odstępstwie, czyniący obrzydliwe i ohydne rzeczy, hańbiący i plugawiący świętość i imię Pana Boga. Mimo to Pan Bóg nazywa Izrael swoją niewierną żonę, źrenicą swojego oka i swoim ludem. Musimy o tym pamiętać.
Aby odpowiedzieć na pytanie; W jakim miejscu w planie Bożym jest obecne Państwo Izrael? Przeprowadźmy test na podstawie 36 rozdziału Ezechiela.
Czy Pan Bóg dał Izraelowi nowe serce i nowego ducha ? Nie
Czy góry Izraela są obsiewane i uprawiane ? Tak
Czy miasta są zamieszkane a ruiny odbudowane ? Tak
Czy w Izraelu mamy wzrost populacji ? Tak, liczba ludności systematycznie wzrasta.
Czy Izraelowi powodzi się lepiej niż poprzednio ? Tak, PKB systematycznie wzrasta.
Czy Izrael jest głodny? Nie
Czy w związku z tym Izraelici poznali, że Pan Bóg jest ich Panem JHWH ? Nie
Czy Izrael nie słyszy obelg narodów i zniewag ? Nie
Czy narody zobaczyły na Izraelu świętość Pana Boga ? Nie
Czy wypełniły się słowa; „Zabiorę was spomiędzy narodów, zgromadzę was ze wszystkich krajów i wprowadzę do waszej ziemi.” ? Tak, to jest proces, który nadal trwa.
Czy wypełniły się słowa; „Pokropię was czystą wodą, aby was oczyścić. Oczyszczę was ze wszystkich waszych nieczystości i ze wszystkich waszych bożków.” Trudno powiedzieć. To też jest prawdopodobnie proces, ale jeszcze nie skończony.
Czy obecnie Izrael postępuje według przykazań i praw Bożych i czy wykonuje je ? Nie
Czy Izrael wstydzi się "wszystkich swoich nieczystości" ? Nie
Czy wypełniły się słowa; "Będą mówić: Ten kraj, niegdyś spustoszony, stał się jak ogród Edenu. Miasta zrujnowane, spustoszone i zburzone są teraz umocnione i zamieszkane." Tak
Na podstawie tego testu, wyraźnie widzimy, że obecnie coś ważnego dzieje się z ludem Bożym, że część proroctwa Ezechiela wypełnia się za naszego pokolenia. Nasze oczy i myśli, a zwłaszcza modlitwy i błogosławieństwo powinno być zwrócone w kierunku Jeruzalem.
Uwolnię was od wszystkich waszych nieczystości.
To jest rozdział zawierający piękne obietnice dla Izraela. Pan Bóg obiecuje swojemu ludowi czas prosperity; "Zamieszkacie w kraju, który dałem waszym przodkom. Będziecie moim ludem, a Ja będę waszym Bogiem". Obiecuje również, zresztą po raz drugi u Ezechiela (Ezechiela 11:18-20), że da Izraelowi nowe życie; "Dam wam nowe serce i nowego ducha ześlę do waszego wnętrza. Wyjmę z waszej piersi serce kamienne, a dam wam serce z ciała. Poślę do waszego wnętrza mojego Ducha i sprawię, że będziecie postępowali według moich nakazów i zachowywali moje prawo. Będziecie go przestrzegali."
Kiedy to nastąpi ?
W Ezechiela 11:17,18 czytamy; "Tak mówi Wszechmocny Pan: Zbiorę was spośród ludów i zgromadzę was z krajów, po których was rozproszyłem, i dam wam ziemię izraelską. A gdy wrócą tam i usuną z niej wszystkie jej ohydy i wszystkie jej obrzydliwości, WTEDY Ja dam im nowe serce i nowego ducha włożę do ich wnętrza;"
Kiedy? Kiedy ludzie usuną z ziemi Izraela wszystkie ohydy i wszystkie jej obrzydliwości. Kiedy Pan Bóg sam osobiście uwolni lud swój od wszystkich nieczystości i ze wszystkich bożków. Kiedy pokropi ten lud czystą wodą, i będą czyści.
Jest jeszcze jeden ważny warunek "Przypomnicie sobie wasze złe postępowanie i wasze czyny, które nie był y dobre. Będziecie się brzydzić samych siebie z powodu waszych grzechów i waszych obrzydliwości." Idea rachunku sumienia, analizy własnego postepowania jest mocno podkreślona przez proroka Ezechiela w jego proroctwie.
W Ezechiela 23:36 czytamy; "Przedstawisz im, uświadomisz im ich obrzydliwości." Jest rzeczą ważną by przyjrzeć się swoim czynom, szczególnie tym złym, uznać je za złe i przyznać się do tego nawet wobec innych. Skoro ta myśl powtarza się kilkakrotnie, musimy ją potraktować jako kluczową w Księdze Ezechiela.
"Aby opowiadali wśród narodów, do których przyjdą, o wszystkich swoich obrzydliwościach" Ez. 12:16; "Synu człowieczy! Oznajmij Jeruzalemowi jego obrzydliwości," Ez. 16:2; "Synu człowieczy, czy nie powinieneś [ich] sądzić? Daj im poznać obrzydliwości ich ojców." Ez. 20:4; "Synu człowieczy, czy nie powinieneś osądzić, czy nie powinieneś wydać wyroku na miasto krwi? Wyjaw mu wszystkie jego obrzydliwości." Ez. 22:2
Jakie to były obrzydliwości?
W Księdze Ezechiela padają zarzuty przeciwko czynom i postawom które są dla Pana Boga ohydne i obrzydliwe. Czynami tymi są; bałwochwalstwo, duchowe wszeteczeństwo, uprawianie polityki na własną rękę wbrew woli Bożej, odstępstwo, przewrotność, bezprawie, bezbożność, przemoc fizyczna i psychiczna oraz wyzysk, grabież, a także przelew krwi. Dalej; cudzołóstwo, nieczystość seksualna, nie udzielanie pomocy ludziom w potrzebie, lichwiarstwo, kalanie swojego dobrego imienia, lekceważenie ojca i matki, gnębienie wdów i sierot, całkowita zapaść systemu pomocy społecznej, pogarda dla świętości, nieprzestrzeganie, znieważanie Bożych sabatów, łapówkarstwo, oszczerstwo, kazirodztwo, przemoc seksualna, rozpusta, zapominanie o Bogu oraz zniesławienie imienia Bożego.
Po wypełnieniu się tych wszystkich powyższych warunków Pan Bóg Sam osobiście odbuduje to, co było zburzone. Obsieje to, co było spustoszone. Następnie pomnoży ludzi jak owce. "Jak liczne są stada prowadzone do świątyni, jak liczne są owce w Jerozolimie podczas świąt, tak zrujnowane miasta będą pełne ludzi. I przekonają się, że Ja jestem PANEM". Pozna Pana nie tylko lud wybrany, ale także wszystkie narody. "I przekonają się narody, które pozostały wokół was, że Ja jestem PANEM."
Musicie jednak wiedzieć, że nie ze względu na was tak uczynię - wyrocznia Pana BOGA
„Lecz Ja powstrzymałem moją rękę, a uczyniłem tak przez wzgląd na moje imię, aby nie zostało zbezczeszczone w oczach narodów, na oczach których wyprowadziłem ich.... I poznacie, że Ja jestem Pan, gdy postąpię z wami przez wzgląd na moje imię, nie według waszego złego postępowania i według waszych przewrotnych czynów, domu izraelski – mówi Wszechmocny Pan” (Ezechiel 20:22,44).
Jeszcze tego będzie u mnie szukał dom Izraelski
Jeszcze chciałbym zwrócić uwagę na wiersz Ezechiela 36:37. W Biblii Warszawskiej jest on oddany w następujący sposób; „Oto jeszcze dam się uprosić domowi izraelskiemu, aby im uczynić.” W Biblii Poznańskiej; „W tym jeszcze pozwolę się uprosić przez Dom Izraela, aby mu to czynić.” Natomiast w Biblii Gdańskiej czytamy; „Jeszcze tego będzie u mnie szukał dom Izraelski, abym to im uczynił” Czy Izraelici mają uprosić Pana czy szukać czegoś szukać u Niego ? W Biblii angielskiej KJV mamy użyte słowo ‘inquire’ ( pytać, badać, dowiadywać się, dociekać) od hebrajskiego ‘darach’ (dowiadywać się, pytać, poszukiwać.)
Staniecie się moim ludem...
W jakim miejscu w planie Bożym jest obecne Państwo Izrael?
Kiedy czytamy tego typu proroctwa (Ezechiela 36 - 37) zadajemy sobie pytanie; w jakim miejscu, w planie Bożym jest obecne Państwo Izrael? Księga Ezechiela dostarcza nam kilku ważnych wskazówek na ten temat. Ezechiel jest zdecydowanie pro izraelski.
W Księdze Ezechiela czytamy, że to nie Izrael jest wyjątkowy i święty, ale to Pan Bóg i Jego święte imię JHWH jest wyjątkowe. Ewentualna wyjątkowość Izraela wynika z faktu, że to Pan Bóg jest wyjątkowy i suwerenny. Izrael był wybrany by być naczyniem objawiającym świętość Pana Boga i wielkość Bożego imienia. Izrael miał być świadectwem, znakiem dla narodów. To poprzez Izrael ludzkość miała i ma poznać w przyszłości wielkość i świętość Pana Boga, że On jest JHWH Panem.
W 5 Mojżeszowej 32:9,10 czytamy; „Gdyż dziełem Pana jest lud jego, Jakub wyznaczonym mu dziedzictwem. Znalazł go w ziemi pustynnej i w bezludnym zawodzeniu pustyni. Otoczył go, doglądał go, strzegł go jak źrenicy oka”
Około 50 lat od zburzenia Jerozolimy za proroka Ezechiela prorokował Zacheusz. Jego proroctwo jest bardzo ważnym proroctwem dotyczącym przyszłości Izraela. Prorok ten napisał, że Pan Bóg „Żywi żarliwą miłość do Jeruzalemu i do Syjonu” oraz „Chrońcie się na Syjonie, którzy jeszcze mieszkacie u córki babilońskiej, gdyż tak mówi Pan Zastępów, którego chwała mnie posłała, o narodach, które was złupiły, że kto was dotyka, dotyka źrenicy mojego oka” Zachariasza 1:14; 2: 11,12.
Zastanawiam się nad wyborem Izraela jako ludu Bożego. W Księdze Ezechiela spotykamy Izraela w przerażającym miejscu. Naród który tkwi w wielkim odstępstwie, czyniący obrzydliwe i ohydne rzeczy, hańbiący i plugawiący świętość i imię Pana Boga. Mimo to Pan Bóg nazywa Izrael swoją niewierną żonę, źrenicą swojego oka i swoim ludem. Musimy o tym pamiętać.
Aby odpowiedzieć na pytanie; W jakim miejscu w planie Bożym jest obecne Państwo Izrael? Przeprowadźmy test na podstawie 36 rozdziału Ezechiela.
Czy Pan Bóg dał Izraelowi nowe serce i nowego ducha ? Nie
Czy góry Izraela są obsiewane i uprawiane ? Tak
Czy miasta są zamieszkane a ruiny odbudowane ? Tak
Czy w Izraelu mamy wzrost populacji ? Tak, liczba ludności systematycznie wzrasta.
Czy Izraelowi powodzi się lepiej niż poprzednio ? Tak, PKB systematycznie wzrasta.
Czy Izrael jest głodny? Nie
Czy w związku z tym Izraelici poznali, że Pan Bóg jest ich Panem JHWH ? Nie
Czy Izrael nie słyszy obelg narodów i zniewag ? Nie
Czy narody zobaczyły na Izraelu świętość Pana Boga ? Nie
Czy wypełniły się słowa; „Zabiorę was spomiędzy narodów, zgromadzę was ze wszystkich krajów i wprowadzę do waszej ziemi.” ? Tak, to jest proces, który nadal trwa.
Czy wypełniły się słowa; „Pokropię was czystą wodą, aby was oczyścić. Oczyszczę was ze wszystkich waszych nieczystości i ze wszystkich waszych bożków.” Trudno powiedzieć. To też jest prawdopodobnie proces, ale jeszcze nie skończony.
Czy obecnie Izrael postępuje według przykazań i praw Bożych i czy wykonuje je ? Nie
Czy Izrael wstydzi się "wszystkich swoich nieczystości" ? Nie
Czy wypełniły się słowa; "Będą mówić: Ten kraj, niegdyś spustoszony, stał się jak ogród Edenu. Miasta zrujnowane, spustoszone i zburzone są teraz umocnione i zamieszkane." Tak
Na podstawie tego testu, wyraźnie widzimy, że obecnie coś ważnego dzieje się z ludem Bożym, że część proroctwa Ezechiela wypełnia się za naszego pokolenia. Nasze oczy i myśli, a zwłaszcza modlitwy i błogosławieństwo powinno być zwrócone w kierunku Jeruzalem.
Uwolnię was od wszystkich waszych nieczystości.
To jest rozdział zawierający piękne obietnice dla Izraela. Pan Bóg obiecuje swojemu ludowi czas prosperity; "Zamieszkacie w kraju, który dałem waszym przodkom. Będziecie moim ludem, a Ja będę waszym Bogiem". Obiecuje również, zresztą po raz drugi u Ezechiela (Ezechiela 11:18-20), że da Izraelowi nowe życie; "Dam wam nowe serce i nowego ducha ześlę do waszego wnętrza. Wyjmę z waszej piersi serce kamienne, a dam wam serce z ciała. Poślę do waszego wnętrza mojego Ducha i sprawię, że będziecie postępowali według moich nakazów i zachowywali moje prawo. Będziecie go przestrzegali."
Kiedy to nastąpi ?
W Ezechiela 11:17,18 czytamy; "Tak mówi Wszechmocny Pan: Zbiorę was spośród ludów i zgromadzę was z krajów, po których was rozproszyłem, i dam wam ziemię izraelską. A gdy wrócą tam i usuną z niej wszystkie jej ohydy i wszystkie jej obrzydliwości, WTEDY Ja dam im nowe serce i nowego ducha włożę do ich wnętrza;"
Kiedy? Kiedy ludzie usuną z ziemi Izraela wszystkie ohydy i wszystkie jej obrzydliwości. Kiedy Pan Bóg sam osobiście uwolni lud swój od wszystkich nieczystości i ze wszystkich bożków. Kiedy pokropi ten lud czystą wodą, i będą czyści.
Jest jeszcze jeden ważny warunek "Przypomnicie sobie wasze złe postępowanie i wasze czyny, które nie był y dobre. Będziecie się brzydzić samych siebie z powodu waszych grzechów i waszych obrzydliwości." Idea rachunku sumienia, analizy własnego postepowania jest mocno podkreślona przez proroka Ezechiela w jego proroctwie.
W Ezechiela 23:36 czytamy; "Przedstawisz im, uświadomisz im ich obrzydliwości." Jest rzeczą ważną by przyjrzeć się swoim czynom, szczególnie tym złym, uznać je za złe i przyznać się do tego nawet wobec innych. Skoro ta myśl powtarza się kilkakrotnie, musimy ją potraktować jako kluczową w Księdze Ezechiela.
"Aby opowiadali wśród narodów, do których przyjdą, o wszystkich swoich obrzydliwościach" Ez. 12:16; "Synu człowieczy! Oznajmij Jeruzalemowi jego obrzydliwości," Ez. 16:2; "Synu człowieczy, czy nie powinieneś [ich] sądzić? Daj im poznać obrzydliwości ich ojców." Ez. 20:4; "Synu człowieczy, czy nie powinieneś osądzić, czy nie powinieneś wydać wyroku na miasto krwi? Wyjaw mu wszystkie jego obrzydliwości." Ez. 22:2
Jakie to były obrzydliwości?
W Księdze Ezechiela padają zarzuty przeciwko czynom i postawom które są dla Pana Boga ohydne i obrzydliwe. Czynami tymi są; bałwochwalstwo, duchowe wszeteczeństwo, uprawianie polityki na własną rękę wbrew woli Bożej, odstępstwo, przewrotność, bezprawie, bezbożność, przemoc fizyczna i psychiczna oraz wyzysk, grabież, a także przelew krwi. Dalej; cudzołóstwo, nieczystość seksualna, nie udzielanie pomocy ludziom w potrzebie, lichwiarstwo, kalanie swojego dobrego imienia, lekceważenie ojca i matki, gnębienie wdów i sierot, całkowita zapaść systemu pomocy społecznej, pogarda dla świętości, nieprzestrzeganie, znieważanie Bożych sabatów, łapówkarstwo, oszczerstwo, kazirodztwo, przemoc seksualna, rozpusta, zapominanie o Bogu oraz zniesławienie imienia Bożego.
Po wypełnieniu się tych wszystkich powyższych warunków Pan Bóg Sam osobiście odbuduje to, co było zburzone. Obsieje to, co było spustoszone. Następnie pomnoży ludzi jak owce. "Jak liczne są stada prowadzone do świątyni, jak liczne są owce w Jerozolimie podczas świąt, tak zrujnowane miasta będą pełne ludzi. I przekonają się, że Ja jestem PANEM". Pozna Pana nie tylko lud wybrany, ale także wszystkie narody. "I przekonają się narody, które pozostały wokół was, że Ja jestem PANEM."
Musicie jednak wiedzieć, że nie ze względu na was tak uczynię - wyrocznia Pana BOGA
„Lecz Ja powstrzymałem moją rękę, a uczyniłem tak przez wzgląd na moje imię, aby nie zostało zbezczeszczone w oczach narodów, na oczach których wyprowadziłem ich.... I poznacie, że Ja jestem Pan, gdy postąpię z wami przez wzgląd na moje imię, nie według waszego złego postępowania i według waszych przewrotnych czynów, domu izraelski – mówi Wszechmocny Pan” (Ezechiel 20:22,44).
Jeszcze tego będzie u mnie szukał dom Izraelski
Jeszcze chciałbym zwrócić uwagę na wiersz Ezechiela 36:37. W Biblii Warszawskiej jest on oddany w następujący sposób; „Oto jeszcze dam się uprosić domowi izraelskiemu, aby im uczynić.” W Biblii Poznańskiej; „W tym jeszcze pozwolę się uprosić przez Dom Izraela, aby mu to czynić.” Natomiast w Biblii Gdańskiej czytamy; „Jeszcze tego będzie u mnie szukał dom Izraelski, abym to im uczynił” Czy Izraelici mają uprosić Pana czy szukać czegoś szukać u Niego ? W Biblii angielskiej KJV mamy użyte słowo ‘inquire’ ( pytać, badać, dowiadywać się, dociekać) od hebrajskiego ‘darach’ (dowiadywać się, pytać, poszukiwać.)
Uważam, że słowo poszukiwać, dowiadywać się jest bardziej stosowne
w kontekście innych fragmentów Słowa, w których Pan Bóg przez proroków zachęca swój
lud wybrany do szukania Go całym sercem.
„A gdy mnie będziecie szukać,
znajdziecie mnie. Gdy mnie będziecie szukać całym swoim sercem”. Jeremiasza 29:13;
„Szukajcie Pana, dopóki można Go znaleźć,
wzywajcie go, dopóki jest blisko!.” Izajasza 55:6
”Byłem przystępny dla tych, którzy o mnie nie pytali, dałem się znaleźć tym, którzy mnie nie szukali. Oto jestem, oto jestem, mówiłem do narodu, który nie był nazwany moim imieniem.” Izajasza 65:1
”Byłem przystępny dla tych, którzy o mnie nie pytali, dałem się znaleźć tym, którzy mnie nie szukali. Oto jestem, oto jestem, mówiłem do narodu, który nie był nazwany moim imieniem.” Izajasza 65:1
„Dobry jest Pan dla tego, kto mu ufa, dla
duszy, która go szuka.” Lamentacje
Jeremiasza 3:25
Za czasów proroków Ezechiela, Izajasza czy Ozeasza naród Izraela nie szukał Pana, trwał swoim uporze, nie dowiadywał się, nie wypytywał, co w całej tej
tragicznej sytuacji On ma do powiedzenia. „A choć pycha Izraela świadczy
przeciwko niemu, jednak nie nawrócili się do Pana, swojego Boga, ani w tym
wszystkim go nie szukali.” Ozeasza 7:10 Czy dzisiejszy Izrael szuka Pana,
w takim znaczeniu dopytywania się, szukania całym sercem ? Myślę, że nie. Widzę jednak, że
świadomość konieczności zaangażowanego poszukiwania Boga budzi się w pojedynczych jednostkach.
czwartek, 15 września 2016
Ezechiela 36:20-25
„Gdy przybyli do narodów, dokąd zawędrowali, zbezcześcili moje święte Imię, gdyż mówiono o nich: Oni są ludem Jahwe, a musieli opuścić Jego kraj. Ale żal mi się zrobiło mojego świętego Imienia, które zbezcześcił Dom Izraela u narodów, tam, dokąd przybył. Dlatego powiedz Domowi Izraela: Tak mówi Pan, Jahwe: Ja nie działałem ze względu na was, Domu Izraela. Ja nie przez wzgląd na was działałem, ale ze względu na moje święte Imię, które zbezcześciliście u narodów, tam, dokąd zawędrowaliście. Uświęcę przeto zbezczeszczone u narodów wielkie Imię moje, które znieważyliście wśród nich. I dowiedzą się narody, że Ja jestem Jahwe - wyrocznia Pana, Jahwe - gdy na ich oczach okażę się w was świętym. Wezmę was z narodów, zgromadzę was ze wszystkich krajów i wprowadzę was do waszej ziemi. Wyleję na was czystą wodę i będziecie czyści. Oczyszczę was ze wszystkich waszych nieczystości i ze wszystkich waszych bożków." Biblia Poznańska
Ale żal mi się zrobiło mojego świętego Imienia
Tytuł, a zarazem myśl przewodnia naszych rozważań nad Księgą Ezechiela to; „I poznacie, że Ja jestem JHWH Pan." Imię Boże. Ono jest wyjątkowe, cenne i święte. Pan Bóg dba o dobre swoje Imię. Gdy zobaczył, że Jego dobre i święte Imię jest zniesławiane, ulitował się nad nim, i dzisiejszy fragment zaczyna się od takiej osobistej refleksji Pana Boga; żal mi się zrobiło mojego świętego Imienia. Inne tłumaczenie oddaje tą myśl; "Zrobiło mi się przykro, że moje święte imię Izraelici zhańbili wśród narodów.”
Dzisiaj wiele się dzieje w Izraelu i wokół niego. Musimy być bardzo uważni i nie popadać w emocjonalną euforię. Pojawia się pytanie; w jakim miejscu w planie Bożym jest obecne Państwo Izrael? Księga Ezechiela dostarcza nam kilku ważnych wskazówek na ten temat. Jeżeli myślimy, że naród wybrany jest szczególny w oczach Boga, i że Pan Bóg robi coś dobrego ze względu na wyjątkowość Izraela, to jesteśmy w błędzie. To nie Izrael jest wyjątkowy i święty, ale to Pan Bóg i Jego święte imię JHWH jest wyjątkowe. I ten fakt dzisiaj chciałbym mocno podkreślić.
W wierszu 22 czytamy; Ja czynię to nie z waszego powodu, Izraelici (ja nie działam, ze względu na was), ale ze względu na moje święte imię.
To ze względu na Swoje imię Pan Bóg zapowiada odmianę losu narodu Izraelskiego. Mamy to bardzo wyraźnie pokazane w dzisiejszym fragmencie: Ja czynię to nie z waszego powodu, Izraelici, ale ze względu na moje święte imię, zbezczeszczone wśród narodów, do których przybyliście. Pan Bóg zapowiada; „Uświęcę moje wielkie imię znieważone i zbezczeszczone przez was wśród narodów.” Dalej w wierszu 32 myśl ta jest powtórzona; „Musicie jednak wiedzieć, że nie ze względu na was tak uczynię - wyrocznia Pana BOGA.”
Jak już wcześniej zauważyliśmy coś złego działo się z narodem wybranym gdy byli w niewoli egipskiej. Pan Bóg owszem wyprowadził ich z tej niewoli, ale nie ze względu na ich wyjątkowość, ale ze względu na swoje imię. Czytamy o tym w Ezechiela 20: 8-11 „Lecz oni byli przekorni wobec mnie i nie chcieli mnie słuchać; nikt nie odrzucił obrzydliwości miłych dla swoich oczu i nie opuścili bałwanów egipskich. Wtedy postanowiłem wylać na nich swoją zapalczywość i dać upust swojemu gniewowi na nich pośród ziemi egipskiej. Brałem jednak wzgląd na moje imię, aby nie zostało zbezczeszczone w oczach narodów, wśród których byli i na oczach których dałem im znać, że wyprowadzę ich z ziemi egipskiej. I wyprowadziłem ich z ziemi egipskiej, i powiodłem ich na pustynię. I dałem im moje przykazania, i objawiłem im moje prawa, które jeżeli człowiek wykonuje, żyje dzięki nim,”
Sto lat przed Ezechielem prorok Izajasz pisał, że przez wzgląd na Boże imię Pan Bóg powstrzymywał swój gniew i oszczędził Izraela, aby go całkowicie nie zniszczyć. Izrael nie jest święty ani wyjątkowy. To Boże Imię jest święte i wyjątkowe. „Przez wzgląd na moje imię powstrzymywałem swój gniew i przez wzgląd na moją cześć oszczędzałem cię, aby cię nie zniszczyć. Oto wytapiałem cię sobie jak srebro, próbowałem cię w piecu cierpienia. Przez wzgląd na siebie, przez wzgląd na siebie czynię to, bo jakże zbezczeszczone było moje imię; a przecież mojej chwały nie oddam innemu.” Izajasza 48:9-11
Pan Bóg zapowiada; "Wezmę was z narodów, zgromadzę was ze wszystkich krajów i wprowadzę was do waszej ziemi. Wyleję na was czystą wodę i będziecie czyści. Oczyszczę was ze wszystkich waszych nieczystości i ze wszystkich waszych bożków." To wszystko o czym teraz czytamy i będziemy czytać w następnych rozdziałach wykona się przez wzgląd na Boże Imię. Musimy o tym pamiętać. I poznają, że ja jestem JHWH Pan.
Ale żal mi się zrobiło mojego świętego Imienia
Tytuł, a zarazem myśl przewodnia naszych rozważań nad Księgą Ezechiela to; „I poznacie, że Ja jestem JHWH Pan." Imię Boże. Ono jest wyjątkowe, cenne i święte. Pan Bóg dba o dobre swoje Imię. Gdy zobaczył, że Jego dobre i święte Imię jest zniesławiane, ulitował się nad nim, i dzisiejszy fragment zaczyna się od takiej osobistej refleksji Pana Boga; żal mi się zrobiło mojego świętego Imienia. Inne tłumaczenie oddaje tą myśl; "Zrobiło mi się przykro, że moje święte imię Izraelici zhańbili wśród narodów.”
Dzisiaj wiele się dzieje w Izraelu i wokół niego. Musimy być bardzo uważni i nie popadać w emocjonalną euforię. Pojawia się pytanie; w jakim miejscu w planie Bożym jest obecne Państwo Izrael? Księga Ezechiela dostarcza nam kilku ważnych wskazówek na ten temat. Jeżeli myślimy, że naród wybrany jest szczególny w oczach Boga, i że Pan Bóg robi coś dobrego ze względu na wyjątkowość Izraela, to jesteśmy w błędzie. To nie Izrael jest wyjątkowy i święty, ale to Pan Bóg i Jego święte imię JHWH jest wyjątkowe. I ten fakt dzisiaj chciałbym mocno podkreślić.
W wierszu 22 czytamy; Ja czynię to nie z waszego powodu, Izraelici (ja nie działam, ze względu na was), ale ze względu na moje święte imię.
To ze względu na Swoje imię Pan Bóg zapowiada odmianę losu narodu Izraelskiego. Mamy to bardzo wyraźnie pokazane w dzisiejszym fragmencie: Ja czynię to nie z waszego powodu, Izraelici, ale ze względu na moje święte imię, zbezczeszczone wśród narodów, do których przybyliście. Pan Bóg zapowiada; „Uświęcę moje wielkie imię znieważone i zbezczeszczone przez was wśród narodów.” Dalej w wierszu 32 myśl ta jest powtórzona; „Musicie jednak wiedzieć, że nie ze względu na was tak uczynię - wyrocznia Pana BOGA.”
Jak już wcześniej zauważyliśmy coś złego działo się z narodem wybranym gdy byli w niewoli egipskiej. Pan Bóg owszem wyprowadził ich z tej niewoli, ale nie ze względu na ich wyjątkowość, ale ze względu na swoje imię. Czytamy o tym w Ezechiela 20: 8-11 „Lecz oni byli przekorni wobec mnie i nie chcieli mnie słuchać; nikt nie odrzucił obrzydliwości miłych dla swoich oczu i nie opuścili bałwanów egipskich. Wtedy postanowiłem wylać na nich swoją zapalczywość i dać upust swojemu gniewowi na nich pośród ziemi egipskiej. Brałem jednak wzgląd na moje imię, aby nie zostało zbezczeszczone w oczach narodów, wśród których byli i na oczach których dałem im znać, że wyprowadzę ich z ziemi egipskiej. I wyprowadziłem ich z ziemi egipskiej, i powiodłem ich na pustynię. I dałem im moje przykazania, i objawiłem im moje prawa, które jeżeli człowiek wykonuje, żyje dzięki nim,”
Sto lat przed Ezechielem prorok Izajasz pisał, że przez wzgląd na Boże imię Pan Bóg powstrzymywał swój gniew i oszczędził Izraela, aby go całkowicie nie zniszczyć. Izrael nie jest święty ani wyjątkowy. To Boże Imię jest święte i wyjątkowe. „Przez wzgląd na moje imię powstrzymywałem swój gniew i przez wzgląd na moją cześć oszczędzałem cię, aby cię nie zniszczyć. Oto wytapiałem cię sobie jak srebro, próbowałem cię w piecu cierpienia. Przez wzgląd na siebie, przez wzgląd na siebie czynię to, bo jakże zbezczeszczone było moje imię; a przecież mojej chwały nie oddam innemu.” Izajasza 48:9-11
Pan Bóg zapowiada; "Wezmę was z narodów, zgromadzę was ze wszystkich krajów i wprowadzę was do waszej ziemi. Wyleję na was czystą wodę i będziecie czyści. Oczyszczę was ze wszystkich waszych nieczystości i ze wszystkich waszych bożków." To wszystko o czym teraz czytamy i będziemy czytać w następnych rozdziałach wykona się przez wzgląd na Boże Imię. Musimy o tym pamiętać. I poznają, że ja jestem JHWH Pan.
wtorek, 13 września 2016
Dlatego musiałem wylać na nich swój gniew
Obecnie wiele się mówi o miłości Bożej, lub tylko o miłości Bożej. „Bóg Ciebie kocha niezależnie jakim jesteś i co robisz.” Bóg jest jak mama, która wszystkich trzyma na swoich kolanach i głaszcze po główkach.
Wizerunek ten jest bardzo zbliżony do wierzeń dalekowschodnich, ocierający się nawet o wyobrażenia boga w New Age. Tymczasem Biblia mówi o miłości Boga, o Jego Łasce i miłosierdziu, ale także o tym, że Bóg jest sprawiedliwy, surowy, a Jego gniew jest zapalczywy. Ktoś powie, dobrze, ale to Bóg Starego Testamentu jest tym, który się gniewa, Jezus Chrystus w Nowym Testamencie jest już innym Bogiem. Takie postawienie tej kwestii jest zakłamaniem prawdy biblijnej. W Księdze Objawienia widzimy, że Baranek (jagnię), ten dotąd łagodny, „cichy i pokornego serca”, gniewa się. I nie jest to tylko zwykłe zagniewanie, ale o jest tam mowa również, tak jak u Ezechiela o zazdrosnej furii, o gniewie zapalczywym. Jeden z południowo koreańskich teologów napisał: „Mówienie o miłości i miłosierdziu staje się wypaczone i powierzchowne, jeśli zapomni się o Jego gniewie.”
Księgi proroków Jeremiasza i Ezechiela oraz Księga Objawienia nie pozwalają nam o gniewie Bożym zapomnieć.
W Objawieniu czytamy jeszcze o kielichu pełnym wina zapalczywego gniewu Bożego (Obj. 14:10; 16:19), o wielkiej tłoczni gniewu Bożego (Obj. 14:19; 19:15 ), o wylaniu złotych czasz pełnych gniewu Bożego (Obj. 15:7; 16:1).
W języku hebrajskim przy określeniu Gniewu Bożego użyto słówek charown 'aph 'qin'ah i chemach, co oznacza zwykły gniew, ale także dziką wściekłość, zazdrosną zapalczywość, jad, gorliwą wściekłość czy furię. Biblia KJV używa tutaj frazy ‘my fury’. Dosłowne tłumaczenie wielu z poniższych wierszy wyraża Bożą furię, zazdrosną zapalczywość.
"Pan dopełnił swojej popędliwości 'chemah' , wylał żar 'charown' swojego gniewu 'aph' i wzniecił na Syjonie ogień, który pochłonął jego podwaliny." Lamentacje Jeremiasza 4:11
Dzisiaj zacytuję tylko kilka fragmentów mówiących o Gniewie Bożym a pochodzących z ksiąg proroków Jeremiasza i Ezechiela. Obaj prorocy działają w tym samym czasie, w podobnych okolicznościach. Chcę pokazać na tych wierszach, że temat Gniewu Bożego nie jest marginalny, ale ważny i Pan Bóg chciał abyśmy poznali Go, jako Boga który się gniewa.
Nie chowam gniewu na wieki
"Idź i głoś te słowa ku północy i mów :Nawróć się żono odstępna, Izraelu - mówi Pan - nie spojrzę na was surowo, gdyż Ja jestem dobrotliwy - mówi Pan - a nie chowam gniewu na wieki!”
Nasze studium na temat Gniewu Bożego zaczniemy od wiersza z Jeremiasza 3:12 i z Izajasza 57:15-21. To jest bardzo ważny wstęp. Boży Gniew jest święty, zawsze słuszny i sprawiedliwy. Ten gniew nie trwa jednak wiecznie, choć czasami długo w ludzkim wymiarze czasu. Nasze rozważania Słowa zakończymy fragmentem z Psalmu 103:8-12
„Bo tak mówi Ten, który jest Wysoki i Wyniosły, który króluje wiecznie, a którego imię jest "Święty": Króluję na wysokim i świętym miejscu, lecz jestem też z tym, który jest skruszony i pokorny duchem, aby ożywić ducha pokornych i pokrzepić serca skruszonych. Bo nie na wieki wiodę spór i nie na zawsze się gniewam, w przeciwnym razie musiałby przede mną ustać duch i istnienia, które Ja sam stworzyłem. (…) Lecz bezbożni są jak wzburzone morze, które nie może się uspokoić, a którego wody wyrzucają na wierzch muł i błoto. Nie mają pokoju bezbożnicy - mówi mój Bóg.”
Temat Gniewu Bożego w Księdze Jeremiasza -
I tak się rozlało moje oburzenie i mój gniew,
”Obrzeżcie się dla Pana i usuńcie nieobrzezki waszych serc, mężowie judzcy i mieszkańcy Jeruzalemu, aby mój gniew nie wybuch jak ogień i nie palił, a niktby go nie ugasił z powodu waszych złych czynów!” Jeremiasza 4:4
”Dlatego przyodziejcie się w wory, narzekajcie i biadajcie, gdyż nie odwrócił się od nas zapalczywy gniew Pana!” Jeremiasza 4:8
Wizerunek ten jest bardzo zbliżony do wierzeń dalekowschodnich, ocierający się nawet o wyobrażenia boga w New Age. Tymczasem Biblia mówi o miłości Boga, o Jego Łasce i miłosierdziu, ale także o tym, że Bóg jest sprawiedliwy, surowy, a Jego gniew jest zapalczywy. Ktoś powie, dobrze, ale to Bóg Starego Testamentu jest tym, który się gniewa, Jezus Chrystus w Nowym Testamencie jest już innym Bogiem. Takie postawienie tej kwestii jest zakłamaniem prawdy biblijnej. W Księdze Objawienia widzimy, że Baranek (jagnię), ten dotąd łagodny, „cichy i pokornego serca”, gniewa się. I nie jest to tylko zwykłe zagniewanie, ale o jest tam mowa również, tak jak u Ezechiela o zazdrosnej furii, o gniewie zapalczywym. Jeden z południowo koreańskich teologów napisał: „Mówienie o miłości i miłosierdziu staje się wypaczone i powierzchowne, jeśli zapomni się o Jego gniewie.”
Księgi proroków Jeremiasza i Ezechiela oraz Księga Objawienia nie pozwalają nam o gniewie Bożym zapomnieć.
W Objawieniu czytamy jeszcze o kielichu pełnym wina zapalczywego gniewu Bożego (Obj. 14:10; 16:19), o wielkiej tłoczni gniewu Bożego (Obj. 14:19; 19:15 ), o wylaniu złotych czasz pełnych gniewu Bożego (Obj. 15:7; 16:1).
W języku hebrajskim przy określeniu Gniewu Bożego użyto słówek charown 'aph 'qin'ah i chemach, co oznacza zwykły gniew, ale także dziką wściekłość, zazdrosną zapalczywość, jad, gorliwą wściekłość czy furię. Biblia KJV używa tutaj frazy ‘my fury’. Dosłowne tłumaczenie wielu z poniższych wierszy wyraża Bożą furię, zazdrosną zapalczywość.
"Pan dopełnił swojej popędliwości 'chemah' , wylał żar 'charown' swojego gniewu 'aph' i wzniecił na Syjonie ogień, który pochłonął jego podwaliny." Lamentacje Jeremiasza 4:11
Dzisiaj zacytuję tylko kilka fragmentów mówiących o Gniewie Bożym a pochodzących z ksiąg proroków Jeremiasza i Ezechiela. Obaj prorocy działają w tym samym czasie, w podobnych okolicznościach. Chcę pokazać na tych wierszach, że temat Gniewu Bożego nie jest marginalny, ale ważny i Pan Bóg chciał abyśmy poznali Go, jako Boga który się gniewa.
Nie chowam gniewu na wieki
"Idź i głoś te słowa ku północy i mów :Nawróć się żono odstępna, Izraelu - mówi Pan - nie spojrzę na was surowo, gdyż Ja jestem dobrotliwy - mówi Pan - a nie chowam gniewu na wieki!”
Nasze studium na temat Gniewu Bożego zaczniemy od wiersza z Jeremiasza 3:12 i z Izajasza 57:15-21. To jest bardzo ważny wstęp. Boży Gniew jest święty, zawsze słuszny i sprawiedliwy. Ten gniew nie trwa jednak wiecznie, choć czasami długo w ludzkim wymiarze czasu. Nasze rozważania Słowa zakończymy fragmentem z Psalmu 103:8-12
„Bo tak mówi Ten, który jest Wysoki i Wyniosły, który króluje wiecznie, a którego imię jest "Święty": Króluję na wysokim i świętym miejscu, lecz jestem też z tym, który jest skruszony i pokorny duchem, aby ożywić ducha pokornych i pokrzepić serca skruszonych. Bo nie na wieki wiodę spór i nie na zawsze się gniewam, w przeciwnym razie musiałby przede mną ustać duch i istnienia, które Ja sam stworzyłem. (…) Lecz bezbożni są jak wzburzone morze, które nie może się uspokoić, a którego wody wyrzucają na wierzch muł i błoto. Nie mają pokoju bezbożnicy - mówi mój Bóg.”
Temat Gniewu Bożego w Księdze Jeremiasza -
I tak się rozlało moje oburzenie i mój gniew,
”Obrzeżcie się dla Pana i usuńcie nieobrzezki waszych serc, mężowie judzcy i mieszkańcy Jeruzalemu, aby mój gniew nie wybuch jak ogień i nie palił, a niktby go nie ugasił z powodu waszych złych czynów!” Jeremiasza 4:4
”Dlatego przyodziejcie się w wory, narzekajcie i biadajcie, gdyż nie odwrócił się od nas zapalczywy gniew Pana!” Jeremiasza 4:8
poniedziałek, 12 września 2016
Ezechiela 36:16-20
"Jahwe powiedział do mnie te słowa: Synu człowieczy, gdy Dom Izraela mieszkał w swej ziemi, swym postępowaniem i swymi czynami uczynił ją nieczystą. Ich postępowanie wobec mnie było jak miesięczna nieczystość [kobiety]. Wylałem przeto mój gniew na nich za krew, którą rozlali w kraju, i za ich bożki, które ją uczyniły nieczystą. Rozproszyłem ich między narody i rozrzuciłem po krajach. Osądziłem ich według ich postępowania i według ich uczynków. Gdy przybyli do narodów, dokąd zawędrowali, zbezcześcili
moje święte Imię, gdyż mówiono o nich: Oni są ludem Jahwe, a musieli opuścić
Jego kraj." Biblia Poznańska
Wylałem przeto mój gniew na nich...
W Ezechiela 36:6 czytamy; "Oto Ja w mojej żarliwości i w mym gniewie powiedziałem, ponieważ znosiliście zniewagę narodów. Tak przeto mówi Pan, Jahwe: Przysięgam. Zaprawdę, te narody, które są wokół was, one poniosą swą hańbę.” Inne tłumaczenie oddaje; „Oto mówiłem z zapalczywością i z oburzeniem.” Dosłowne tłumaczenie tego wiersza wyraża Bożą furię przeciwko wrogom narodu wybranego. W języku hebrajskim użyto tutaj słówek 'qin'ah i chemach', co oznacza zazdrosną zapalczywość, jad, gorliwą wściekłość czy furię. Biblia KJV używa tutaj słowa ‘my fury’. Dosłowne tłumaczenie tego wiersza wyraża Bożą furię przeciwko wrogom narodu wybranego.
Podobny wyraz mamy użyty w wierszu 36:18; „Wylałem przeto mój gniew na nich za krew, którą rozlali w kraju, i za ich bożki, które ją (ziemię izraelską) uczyniły nieczystą. Tutaj jest mowa o zapalczywym gniewie Bożym skierowanym już nie na narody, ale na Izraela. Izrael swoim ohydnym postępowaniem zasłużył na srogi gniew Pana Boga, ponieważ prowokował Go do zazdrości i do zapalczywego gniewu. Czy dzisiejszy Izrael zasługuje na gniew Boży?
Obecnie mówi się wiele o miłości Bożej, lub tylko o miłości Bożej. Bóg Ciebie kocha niezależnie jakim jesteś i co robisz. Niektórzy porównują Boga do mamusi, która wszystkich trzyma na swoich kolanach i głaszcze po główkach. Teologowie sprytnie wyrywają wersety, a nawet całe księgi z kontekstu Biblii i budują w naszych umysłach niewłaściwy, fragmentaryczny wizerunek Pana Boga. Boga który się nie gniewa.
Wizerunek ten jest bardziej zbliżony do wierzeń dalekowschodnich, ocierający się nawet o wyobrażenia Boga w New Age. Tymczasem Biblia mówi o miłości Boga, o Jego Łasce i miłosierdziu, ale także o tym, że Bóg jest sprawiedliwy, surowy, a Jego gniew jest zapalczywy. Ktoś powie, dobrze, ale to Bóg Starego Testamentu jest tym, który się gniewa, Jezus Chrystus w Nowym Testamencie jest już innym Bogiem. Takie postawienie tej kwestii jest zakłamaniem prawdy biblijnej. W Księdze Objawienia widzimy, że Baranek (jagnię), ten dotąd łagodny, „cichy i pokornego serca”, gniewa się. I nie jest to tylko zwykłe zagniewanie, ale o jest tam mowa również, tak jak u Ezechiela o furii, o gniewie zapalczywym. Jeden z południowo koreańskich teologów napisał: „Mówienie o miłości i miłosierdziu staje się wypaczone i powierzchowne, jeśli zapomni się o Jego gniewie.” Księgi Ezechiela i Objawienia nie pozwalają nam o gniewie Bozym zapomnieć.
Zacytuję kilka fragmentów mówiących o Gniewie Bożym. Jest ich w Biblii o wiele więcej. Chcę pokazać, że to nie jest temat marginalny, ale ważny i Bóg chciał abyśmy poznali Go również z tej strony.
„Rzekł jeszcze Pan do Mojżesza: Patrzę na lud ten i widzę, że jest to lud twardego karku. Teraz zostaw mnie, żeby zapłonął mój gniew na nich. Wytracę ich, a ciebie uczynię wielkim ludem. Lecz Mojżesz łagodził gniew Pana, Boga swego i mówił: Dlaczegóż, Panie, płonie gniew twój przeciwko ludowi twojemu, który wyprowadziłeś z ziemi egipskiej wielką siłą i ręką potężną?” 2 Moj. 32:9-11
„Nie pójdziecie za innymi bogami, za bogami ludów, które są naokoło was, Gdyż pośród ciebie jest Pan, Bóg twój, Bóg zazdrosny. Niechaj więc nie zapłonie przeciwko tobie gniew Pana, Boga twego, by cię nie wytępił z powierzchni ziemi. Nie będziesz kusił Pana, Boga swego, jak kusiliście go w Massa. Pilnie będziecie przestrzegać przykazań Pana, Boga waszego, jego nakazów i ustaw, które ci nakazał. Będziesz czynił to, co jest prawe i dobre w oczach Pana, aby ci się dobrze powodziło, abyś wszedł i objął w posiadanie tę piękną ziemię, którą Pan przysiągł twoim ojcom,” 5 Moj. 6:14-18
„Lecz gdy mięso było jeszcze między ich zębami, zanim zostało ono spożyte, zapłonął gniew Pana przeciwko ludowi. Pan zadał ludowi bardzo ciężki cios. Miejsce to nazwano Kibrot-Hattaawa (Groby Rozkoszy), gdyż tam pogrzebano ludzi pożądliwych.” 4 Moj. 11:33-34
„I rozgorzał gniew Pana na Izraela, i sprawił, że tułali się po pustyni przez czterdzieści lat, aż wyginęło pokolenie, które czyniło zło w oczach Pana.” 4 Moj. 32:13
„Służcie Panu z bojaźnią i weselcie się, Z drżeniem złóżcie mu hołd, Aby się nie rozgniewał i abyście nie zgubili drogi, Bo łatwo płonie gniewem. Szczęśliwi wszyscy, którzy mu ufają!” Ps. 2:11-12
„Straszny Ty jesteś! Któż się ostoi przed obliczem twoim, Przed siłą gniewu twego?” Ps. 76:8
„Spuścił na nich zapalczywość swego gniewu, Popędliwość, zaciekłość i utrapienie, Poczet aniołów zagłady. Dał upust gniewowi swemu, Nie ochronił od śmierci duszy ich, A życie ich wydał zarazie.” Ps. 78:49-50
W Psalmach znajdujemy ponad 50 miejsc na temat Gniewu Bożego, u proroka Izajasza ponad 30 wersetów, u Jeremiasza około 40, u Ezechiela około 30 miejsc. To bardzo dużo. Nie sposób zacytować je wszystkie tutaj, bo byśmy ugięli się pod ich ciężarem. „Któż się zdoła ostać ?
„Przeto zapłonął gniew Pana przeciwko jego ludowi i wyciągnął swoją rękę przeciwko niemu i uderzył weń, tak że zadrżały góry, a ich trupy leżały jak gnój na ulicach. Mimo to nie ustawał jego gniew, a jego ręka jeszcze jest wyciągnięta.” Izaj. 5:25
„Ja sam tłoczyłem do kadzi, bo spośród ludów żadnego nie było ze mną; a tłoczyłem ich w gniewie i deptałem ich w zapalczywości tak, że ich sok pryskał na moją szatę i całe moje odzienie zbryzgałem. Ustanowiłem bowiem dzień pomsty i nadszedł rok mojego odkupienia.” Izaj. 63:3-4
„Bogiem żarliwym i mściwym jest Pan. Mściwy jest Pan i pełen gniewu. Mści się Pan na swoich wrogach i wybucha gniewem na swoich nieprzyjaciół. Pan jest cierpliwy i pełen łaski, lecz na pewno sprawi, że winny nie ujdzie bezkarnie. Jego droga jest w burzy i wichrze, a chmura jest prochem pod jego nogami.” Nahum 1:2-3
„Bliski jest wielki dzień Pana, bliski i bardzo szybko nadchodzi. Słuchaj! Dzień Pana jest gorzki! Wtedy nawet i bohater będzie krzyczał. Dzień ów jest dniem gniewu, dniem ucisku i utrapienia, dniem huku i hałasu, dniem ciemności i mroku, dniem obłoków i gęstych chmur, Ani ich srebro, ani ich złoto nie będzie mogło ich wyratować w dniu gniewu Pana, bo ogień gniewu Pana pochłonie całą ziemię. Doprawdy, koniec straszną zagładę zgotuje wszystkim mieszkańcom ziemi. Sof. 1:14-15,18
„Dlatego oczekujcie dnia - mówi Pan - w którym wystąpię jako oskarżyciel. Bo mam zamiar zgromadzić narody, zebrać królestwa, aby wylać na nie swoją popędliwość, cały żar swojego gniewu. Zaprawdę, cała ziemia będzie pożarta ogniem mojej żarliwości.” Sof. 3:8
„Lecz oni nie chcieli usłuchać, odwrócili się do mnie plecami i zatkali uszy, aby nie słyszeć. Zatwardzili swoje serca jak diament, aby nie musieć słuchać zakonu i słów, które Pan Zastępów posyłał do nich przez swego Ducha za pośrednictwem dawnych proroków. Dlatego Pan Zastępów wybuchnął wielkim gniewem.” Zach. 7:11-12
„Albo może lekceważysz bogactwo jego dobroci i cierpliwości, i pobłażliwości, nie zważając na to, że dobroć Boża do upamiętania cię prowadzi? Ty jednak przez zatwardziałość swoją i nieskruszone serce gromadzisz sobie gniew na dzień gniewu i objawienia sprawiedliwego sądu Boga, Który odda każdemu według uczynków jego” Rzym. 2:4-6
„Nie możecie pić kielicha Pańskiego i kielicha demonów; nie możecie być uczestnikami stołu Pańskiego i stołu demonów. Albo czy chcemy Pana pobudzać do gniewu? Czyśmy mocniejsi od niego?” 1 Kor. 10:21-22
„Umartwiajcie tedy to, co w waszych członkach jest ziemskiego: wszeteczeństwo, nieczystość, namiętność, złą pożądliwość i chciwość, która jest bałwochwalstwem, Z powodu których przychodzi gniew Boży.” Kol. 3:5-6
Wylałem przeto mój gniew na nich...
W Ezechiela 36:6 czytamy; "Oto Ja w mojej żarliwości i w mym gniewie powiedziałem, ponieważ znosiliście zniewagę narodów. Tak przeto mówi Pan, Jahwe: Przysięgam. Zaprawdę, te narody, które są wokół was, one poniosą swą hańbę.” Inne tłumaczenie oddaje; „Oto mówiłem z zapalczywością i z oburzeniem.” Dosłowne tłumaczenie tego wiersza wyraża Bożą furię przeciwko wrogom narodu wybranego. W języku hebrajskim użyto tutaj słówek 'qin'ah i chemach', co oznacza zazdrosną zapalczywość, jad, gorliwą wściekłość czy furię. Biblia KJV używa tutaj słowa ‘my fury’. Dosłowne tłumaczenie tego wiersza wyraża Bożą furię przeciwko wrogom narodu wybranego.
Podobny wyraz mamy użyty w wierszu 36:18; „Wylałem przeto mój gniew na nich za krew, którą rozlali w kraju, i za ich bożki, które ją (ziemię izraelską) uczyniły nieczystą. Tutaj jest mowa o zapalczywym gniewie Bożym skierowanym już nie na narody, ale na Izraela. Izrael swoim ohydnym postępowaniem zasłużył na srogi gniew Pana Boga, ponieważ prowokował Go do zazdrości i do zapalczywego gniewu. Czy dzisiejszy Izrael zasługuje na gniew Boży?
Obecnie mówi się wiele o miłości Bożej, lub tylko o miłości Bożej. Bóg Ciebie kocha niezależnie jakim jesteś i co robisz. Niektórzy porównują Boga do mamusi, która wszystkich trzyma na swoich kolanach i głaszcze po główkach. Teologowie sprytnie wyrywają wersety, a nawet całe księgi z kontekstu Biblii i budują w naszych umysłach niewłaściwy, fragmentaryczny wizerunek Pana Boga. Boga który się nie gniewa.
Wizerunek ten jest bardziej zbliżony do wierzeń dalekowschodnich, ocierający się nawet o wyobrażenia Boga w New Age. Tymczasem Biblia mówi o miłości Boga, o Jego Łasce i miłosierdziu, ale także o tym, że Bóg jest sprawiedliwy, surowy, a Jego gniew jest zapalczywy. Ktoś powie, dobrze, ale to Bóg Starego Testamentu jest tym, który się gniewa, Jezus Chrystus w Nowym Testamencie jest już innym Bogiem. Takie postawienie tej kwestii jest zakłamaniem prawdy biblijnej. W Księdze Objawienia widzimy, że Baranek (jagnię), ten dotąd łagodny, „cichy i pokornego serca”, gniewa się. I nie jest to tylko zwykłe zagniewanie, ale o jest tam mowa również, tak jak u Ezechiela o furii, o gniewie zapalczywym. Jeden z południowo koreańskich teologów napisał: „Mówienie o miłości i miłosierdziu staje się wypaczone i powierzchowne, jeśli zapomni się o Jego gniewie.” Księgi Ezechiela i Objawienia nie pozwalają nam o gniewie Bozym zapomnieć.
Zacytuję kilka fragmentów mówiących o Gniewie Bożym. Jest ich w Biblii o wiele więcej. Chcę pokazać, że to nie jest temat marginalny, ale ważny i Bóg chciał abyśmy poznali Go również z tej strony.
„Rzekł jeszcze Pan do Mojżesza: Patrzę na lud ten i widzę, że jest to lud twardego karku. Teraz zostaw mnie, żeby zapłonął mój gniew na nich. Wytracę ich, a ciebie uczynię wielkim ludem. Lecz Mojżesz łagodził gniew Pana, Boga swego i mówił: Dlaczegóż, Panie, płonie gniew twój przeciwko ludowi twojemu, który wyprowadziłeś z ziemi egipskiej wielką siłą i ręką potężną?” 2 Moj. 32:9-11
„Nie pójdziecie za innymi bogami, za bogami ludów, które są naokoło was, Gdyż pośród ciebie jest Pan, Bóg twój, Bóg zazdrosny. Niechaj więc nie zapłonie przeciwko tobie gniew Pana, Boga twego, by cię nie wytępił z powierzchni ziemi. Nie będziesz kusił Pana, Boga swego, jak kusiliście go w Massa. Pilnie będziecie przestrzegać przykazań Pana, Boga waszego, jego nakazów i ustaw, które ci nakazał. Będziesz czynił to, co jest prawe i dobre w oczach Pana, aby ci się dobrze powodziło, abyś wszedł i objął w posiadanie tę piękną ziemię, którą Pan przysiągł twoim ojcom,” 5 Moj. 6:14-18
„Lecz gdy mięso było jeszcze między ich zębami, zanim zostało ono spożyte, zapłonął gniew Pana przeciwko ludowi. Pan zadał ludowi bardzo ciężki cios. Miejsce to nazwano Kibrot-Hattaawa (Groby Rozkoszy), gdyż tam pogrzebano ludzi pożądliwych.” 4 Moj. 11:33-34
„I rozgorzał gniew Pana na Izraela, i sprawił, że tułali się po pustyni przez czterdzieści lat, aż wyginęło pokolenie, które czyniło zło w oczach Pana.” 4 Moj. 32:13
„Służcie Panu z bojaźnią i weselcie się, Z drżeniem złóżcie mu hołd, Aby się nie rozgniewał i abyście nie zgubili drogi, Bo łatwo płonie gniewem. Szczęśliwi wszyscy, którzy mu ufają!” Ps. 2:11-12
„Straszny Ty jesteś! Któż się ostoi przed obliczem twoim, Przed siłą gniewu twego?” Ps. 76:8
„Spuścił na nich zapalczywość swego gniewu, Popędliwość, zaciekłość i utrapienie, Poczet aniołów zagłady. Dał upust gniewowi swemu, Nie ochronił od śmierci duszy ich, A życie ich wydał zarazie.” Ps. 78:49-50
W Psalmach znajdujemy ponad 50 miejsc na temat Gniewu Bożego, u proroka Izajasza ponad 30 wersetów, u Jeremiasza około 40, u Ezechiela około 30 miejsc. To bardzo dużo. Nie sposób zacytować je wszystkie tutaj, bo byśmy ugięli się pod ich ciężarem. „Któż się zdoła ostać ?
„Przeto zapłonął gniew Pana przeciwko jego ludowi i wyciągnął swoją rękę przeciwko niemu i uderzył weń, tak że zadrżały góry, a ich trupy leżały jak gnój na ulicach. Mimo to nie ustawał jego gniew, a jego ręka jeszcze jest wyciągnięta.” Izaj. 5:25
„Ja sam tłoczyłem do kadzi, bo spośród ludów żadnego nie było ze mną; a tłoczyłem ich w gniewie i deptałem ich w zapalczywości tak, że ich sok pryskał na moją szatę i całe moje odzienie zbryzgałem. Ustanowiłem bowiem dzień pomsty i nadszedł rok mojego odkupienia.” Izaj. 63:3-4
„Bogiem żarliwym i mściwym jest Pan. Mściwy jest Pan i pełen gniewu. Mści się Pan na swoich wrogach i wybucha gniewem na swoich nieprzyjaciół. Pan jest cierpliwy i pełen łaski, lecz na pewno sprawi, że winny nie ujdzie bezkarnie. Jego droga jest w burzy i wichrze, a chmura jest prochem pod jego nogami.” Nahum 1:2-3
„Bliski jest wielki dzień Pana, bliski i bardzo szybko nadchodzi. Słuchaj! Dzień Pana jest gorzki! Wtedy nawet i bohater będzie krzyczał. Dzień ów jest dniem gniewu, dniem ucisku i utrapienia, dniem huku i hałasu, dniem ciemności i mroku, dniem obłoków i gęstych chmur, Ani ich srebro, ani ich złoto nie będzie mogło ich wyratować w dniu gniewu Pana, bo ogień gniewu Pana pochłonie całą ziemię. Doprawdy, koniec straszną zagładę zgotuje wszystkim mieszkańcom ziemi. Sof. 1:14-15,18
„Dlatego oczekujcie dnia - mówi Pan - w którym wystąpię jako oskarżyciel. Bo mam zamiar zgromadzić narody, zebrać królestwa, aby wylać na nie swoją popędliwość, cały żar swojego gniewu. Zaprawdę, cała ziemia będzie pożarta ogniem mojej żarliwości.” Sof. 3:8
„Lecz oni nie chcieli usłuchać, odwrócili się do mnie plecami i zatkali uszy, aby nie słyszeć. Zatwardzili swoje serca jak diament, aby nie musieć słuchać zakonu i słów, które Pan Zastępów posyłał do nich przez swego Ducha za pośrednictwem dawnych proroków. Dlatego Pan Zastępów wybuchnął wielkim gniewem.” Zach. 7:11-12
„Albo może lekceważysz bogactwo jego dobroci i cierpliwości, i pobłażliwości, nie zważając na to, że dobroć Boża do upamiętania cię prowadzi? Ty jednak przez zatwardziałość swoją i nieskruszone serce gromadzisz sobie gniew na dzień gniewu i objawienia sprawiedliwego sądu Boga, Który odda każdemu według uczynków jego” Rzym. 2:4-6
„Nie możecie pić kielicha Pańskiego i kielicha demonów; nie możecie być uczestnikami stołu Pańskiego i stołu demonów. Albo czy chcemy Pana pobudzać do gniewu? Czyśmy mocniejsi od niego?” 1 Kor. 10:21-22
„Umartwiajcie tedy to, co w waszych członkach jest ziemskiego: wszeteczeństwo, nieczystość, namiętność, złą pożądliwość i chciwość, która jest bałwochwalstwem, Z powodu których przychodzi gniew Boży.” Kol. 3:5-6
„Zanim staniecie się jak
plewa, którą wiatr unosi, zanim was dosięgnie żar gniewu Pana, zanim zaskoczy
was dzień gniewu Pana! Szukajcie Pana, wszyscy pokorni ziemi, którzy
wypełniacie jego prawo! Szukajcie sprawiedliwości, szukajcie pokory, może się
ukryjecie w dniu gniewu Pana.” Sof. 2:2-3
W Księdze Objawienia 19:15,16 czytamy, że; „On sam też tłoczy kadź wina zapalczywego
gniewu Boga, Wszechmogącego”; θυμου και της οργης του θεου του παντοκρατορος
(thymou kai tēs orgēs tou theou tou pantokratoros) wzburzenia, szału i
gniewu Boga Wszechmogącego Wszechwładcy, Boga Zastępów.
Słowo θυμου (thymou) znaczy wściekłość, wzburzenie, gniewny nastrój, gwałtowny wybuch gniewu, gniew z pasją, silne emocje, intensywny gniew, zapalczywy, natomiast οργης (orgēs) znaczy po prostu gniew, działanie w afekcie, oburzenie. W Objawieniu czytamy jeszcze o kielichu pełnym wina zapalczywego gniewu Bożego (Obj. 14:10; 16:19), o wielkiej tłoczni gniewu Bożego (Obj. 14:19; 19:15 ), o wylaniu złotych czasz pełnych gniewu Bożego (Obj. 15:7; 16:1).
Słowo θυμου (thymou) znaczy wściekłość, wzburzenie, gniewny nastrój, gwałtowny wybuch gniewu, gniew z pasją, silne emocje, intensywny gniew, zapalczywy, natomiast οργης (orgēs) znaczy po prostu gniew, działanie w afekcie, oburzenie. W Objawieniu czytamy jeszcze o kielichu pełnym wina zapalczywego gniewu Bożego (Obj. 14:10; 16:19), o wielkiej tłoczni gniewu Bożego (Obj. 14:19; 19:15 ), o wylaniu złotych czasz pełnych gniewu Bożego (Obj. 15:7; 16:1).
Zbezcześcili
moje święte Imię,
a ziemię swymi czynami uczynili nieczystą
Izrael zasłużył na zapalczywy Gniew Boży. Rozdział 36 Księgi Ezechiela jest krótkim streszczeniem niechlubnej historii Izraela, który pobudził Pana Boga do gniewu a przez swoje obrzydliwe czyny splugawił ziemię Izraela. Pan Bóg mówi do proroka; "Synu człowieczy, gdy lud Izraela mieszkał w swojej ziemi, splamił ją swoim postępowaniem i swoimi czynami."
Izrael zasłużył na zapalczywy Gniew Boży. Rozdział 36 Księgi Ezechiela jest krótkim streszczeniem niechlubnej historii Izraela, który pobudził Pana Boga do gniewu a przez swoje obrzydliwe czyny splugawił ziemię Izraela. Pan Bóg mówi do proroka; "Synu człowieczy, gdy lud Izraela mieszkał w swojej ziemi, splamił ją swoim postępowaniem i swoimi czynami."
W dzisiejszym fragmencie, w wierszu 20 czytamy, że Izrael nie był dobrym świadectwem dla okolicznych narodów.
Najpierw dla tych które pokonał w zwycięskim marszu do Ziemi Obiecanej, a
później dla narodów do których został zesłany w niewolę.
Przychodząc do narodów, hańbili tam moje święte imię.
Mówiono bowiem o nich: «Oni są ludem PANA, lecz opuści Jego kraj». Dla
pogańskich narodów to nie Izrael poniósł dotkliwą porażkę,ale klęskę
poniósł „słaby” Bóg Izraela, który „umarł” z chwilą zburzenia świątyni i wymazania Państwa Izrael z politycznych map ówczesnego świata.
Rozdział ten jest łącznikiem pomiędzy niechlubną
historią potomków Abrahama, ich rozproszeniem a historią odnowy dzięki której naród ten będzie,
zgromadzony na swojej ziemi i obficie błogosławiony przez Pana na wieki. Można powiedzieć, że rozdział ten jest punktem
granicznym między starym Izraelem a
nowym, odbudowanym przez Boga.
W tym przełomowym rozdziale Pan Bóg przypomina obrzydliwe
czyny jakie popełniali Izraelici. Za te czyny Izraelici musieli opuścić
splugawioną, zbezczeszczaną przez siebie ziemię. Ziemię, która nawet przesiąkła
krwią ofiar pomordowanych współobywateli. Za te wszystkie obrzydliwe czyny Pan Bóg wylewa swoje święte oburzenie na Izraela, zgodnie z tym co zapowiadał przez proroków.
"I
obrócę Jeruzalem w gruzy, w legowisko szakali, a miasta judzkie zamienię w
pustynię, gdzie nikt nie mieszka. Który mąż tak jest mądry, aby to zrozumieć, i do kogo przemówiły
usta Pana, aby to oznajmił, dlatego ginie ten kraj, jest wypalony jak pustynia,
tak iż nikt tamtędy nie przechodzi? A Pan rzekł: Dlatego że porzucili mój zakon, który im dałem, nie
słuchali mojego głosu i według niego nie postępowali, lecz kierowali się uporem
swojego serca i szli za Baalami, jak ich nauczyli ich ojcowie. Dlatego tak mówi Pan Zastępów,
Bóg Izraela: Oto Ja nakarmię ich, to jest ten lud, piołunem i napoję ich wodą
zatrutą, i
rozproszę ich między narodami, których nie znali ani oni, ani ich ojcowie, i
poślę za nimi miecz, aż ich wytracę." Jeremiasza 9: 10-15
niedziela, 11 września 2016
Ezechiela 36:1-15
"Ty zaś, synu człowieczy, prorokuj górom Izraela i powiedz: Góry Izraela, słuchajcie słowa Jahwe. Tak mówi Pan, Jahwe: Ponieważ nieprzyjaciel mówił przeciwko wam: Ach, starożytne wzgórza stały się naszą posiadłością, dlatego prorokuj i mów: Tak mówi Pan, Jahwe: Właśnie dlatego, że was spustoszono i zewsząd czyniono zasadzki, abyście były posiadłością reszty ludów; że wzięto was na języki [i stałyście się przedmiotem] obmów ludzkich, dlatego, góry Izraela, słuchajcie słowa Pana, Jahwe: Tak mówi Pan, Jahwe, górom, pagórkom, potokom i dolinom, zrujnowanym pustkowiom, opuszczonym miastom, które były łupem i pośmiewiskiem dla reszty ludów, jakie są wokoło. Tak przeto mówi Pan, Jahwe: Zaprawdę, w ogniu mej żarliwości wyrzekłem przeciw reszcie ludów i przeciw całemu Edomowi, którzy z pełną radością w sercu i z pogardą w duszy zagarnęli sobie mój kraj w posiadanie, aby jego pastwiska stały się łupem. Dlatego prorokuj o ziemi Izraela i powiedz górom, pagórkom, potokom i dolinom: Tak mówi Pan, Jahwe: Oto Ja w mojej żarliwości i w mym gniewie powiedziałem, ponieważ znosiliście zniewagę narodów. Tak przeto mówi Pan, Jahwe: Przysięgam. Zaprawdę, te narody, które są wokół was, one poniosą swą hańbę. Wy zaś, góry Izraela, będziecie wypuszczały swe gałązki i wydawały wasze owoce dla mojego ludu izraelskiego, bo [jego synowie] są blisko, aby przyjść. Oto bowiem Ja jestem wam przychylny i zwracam się ku wam, będziecie uprawiane i będziecie obsiane. Powiększę w was liczbę ludzi, cały Dom Izraela razem, miasta będą zamieszkałe i ruiny zostaną zabudowane. Powiększę w was liczbę ludzi i zwierząt; będą liczni i płodni. Zaludnię was, jak za waszych dawnych czasów, będę wam czynił więcej dobrego niż na początku i poznacie, że Ja jestem Jahwe. Sprawię, że ludzie będą po was chodzili, lud mój izraelski. Posiądę cię i będziesz dla nich dziedzictwem, i nie będziesz ich więcej pozbawiać potomstwa. Tak mówi Pan, Jahwe: Ponieważ mówią ci, że pożerasz ludzi i swój lud pozbawiasz dzieci, dlatego nie będziesz dłużej pożerać ludzi i nie będziesz już więcej twojego ludu pozbawiać potomstwa - wyrocznia Pana, Jahwe. Sprawię, że nie będziesz już dłużej słuchać urągań narodów i nie będziesz już znosić zniewagi ludów. Ludu twojego nie będziesz więcej pozbawiać potomstwa - wyrocznia Pana, Jahwe." Biblia Poznańska
Po jednej stronie mamy górę Seir, po drugiej stronie jest góra Syjon. Dwie góry, położone w niedalekiej odległości od siebie. W Piśmie Świętym niektóre ważne myśli podawane są przy pomocy kontrastów. Oblubienica i Wielka wszetecznica, Babilon i Nowe Jeruzalem. W Pięcioksięgu czytamy o górze błogosławieństw Garizim i o górze przekleństw Ebal. W poprzednim rozdziale czytaliśmy o tym, że Pan Bóg nakazał Ezechielowi wypowiadać się przeciwko górze Seir, w tym rozdziale mamy pełną obietnic mowę skierowaną do gór Izraela.
„Wy zaś, góry Izraela, zazielenicie się, przyniesiecie owoce mojemu ludowi, Izraelowi, bo wkrótce on tu wróci. Oto jestem i zwracam się do was: będziecie uprawiane i obsiewane. Sprawię, że mnóstwo ludzi tam zamieszka, cały lud Izraela. Miasta będą zamieszkane, ruiny zostaną odbudowane”
Stan poniżenia Izraela nie będzie trwał wiecznie
Poprzedni rozdział mówił o Edomitach, którzy mimo pokrewieństwa byli zaciekłymi wrogami Izraela. Po upadku Jerozolimy zagarnęli część terytorium Izraela, przejęli rynki i biznesy oraz drwili sobie z klęski Izraela, a także z Pana Boga. "Którzy z pełną radością w sercu i z pogardą w duszy zagarnęli sobie mój kraj w posiadanie, aby jego pastwiska stały się łupem." W poprzednim rozważaniu napisałem, ze góra Seir jest symbolem ruchów antysemickich.
W dzisiejszym fragmencie czytamy; „Wróg szydził z was: «Oto prastare wzgórza stały się naszą własnością!». Prorokuj więc i mów: Tak mówi Pan BÓG: Pustoszono was i zewsząd na was napadano, abyście się stały własnością reszty narodów. Ludzie obmawiali was i zniesławiali. Dlatego, góry Izraela, słuchajcie słowa Pana BOGA: Tak mówi Pan BÓG górom, pagórkom, potokom i dolinom, spustoszonym ruinom, opuszczonym miastom, które stały się łupem i pośmiewiskiem dla reszty sąsiednich narodów,” Boże dziedzictwo dla Izraela jest wieczne i nie może na trwale stać się własnością kogokolwiek.
Po zburzeniu Jerozolimy i Świątyni sytuacja narodu jest beznadziejna. Państwo Izrael praktycznie nie istnieje. Lud wybrany jest w niewoli. Jednak stan poniżenia Izraela nie będzie trwał wiecznie.
Proroctwa Starego Testamentu pełne są zapowiedzi odnowy wiecznego przymierza z Izraelem i odmiany jego losu. W naszym dzisiejszym rozdziale Księgi Ezechiela jest o tym mowa. Również czytamy o tym w następnym rozdziale o dolinie suchych kości. Jest wiele innych fragmentów mówiących o odnowie, odbudowie, oczyszczeniu, uleczeniu, utwierdzeniu oraz o dziedzictwie i przymierzu wiecznym Pana Boga z potomkami Abrahama.. Większość tych fragmentów mówi o trwałej i wiecznej stabilizacji sytuacji narodu wybranego. Na dzisiaj nie jest to czas odnowy przymierza, bojaźni Bożej czy zmiany serc z kamiennych na mięsiste. Na wypełnienie się tych proroctw musimy poczekać.
W Ezechiela 11:23 czytamy, że Chwała Boża odeszła ze świątyni i z Jerozolimy, ale nie odeszła z Izraela. Zatrzymała się na górze Oliwnej i wierzę, że jest tam do dnia dzisiejszego. Będzie tam do powrotu Pana Jezusa na ziemię, do czasu gdy będzie mogła wejść do nowej świątyni wg wizji Ezechiela o czym czytamy w Ezechiela 43:2 Izrael, Jerozolima i góra Oliwna to szczególne miejsca na które powinniśmy patrzeć z należytą powagą. Przeczytajmy kilka ważnych, dla naszych dzisiejszych rozważań, proroctw dotyczących odbudowy i odnowy Izraela.
1. PRZYMIERZE WIECZNE
”I ZAWRĘ z nimi przymierze pokoju, będzie to PRZYMIERZE WIECZNE z nimi. Okażę im łaskę, rozmnożę ich i postawię swoją świątynię wśród nich NA WIEKI. I będę wśród nich mieszkał; będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem. I poznają narody, że Ja jestem Pan, który uświęcam Izraela, gdy moja świątynia będzie wśród nich na wieki." Ezechiela 37:26-28
„bo Ja, Pan, który miłuję prawo i nienawidzę zbrodniczego łupiestwa, dam im słuszną nagrodę i ZAWRĘ z nimi WIECZNE PRZYMIERZE.” Izajasza 61:8
2. ODMIENIĘ LOS, ODNOWIĘ I OCZYSZCZĘ
„I poznają narody, że dom izraelski z powodu winy swojej poszedł do niewoli za to, że stali mi się niewierni, i zakryłem moje oblicze przed nimi, i wydałem ich w ręce ich wrogów, i wszyscy padli od miecza. Według ich nieczystości i ich występków postąpiłem z nimi i zakryłem moje oblicze przed nimi. Dlatego tak mówi Wszechmocny Pan: Teraz ODMIENIĘ LOS Jakuba, zmiłuję się nad całym domem izraelskim i zadbam gorliwie o święte moje imię. I zapomną o swojej hańbie i wszelkim swoim odstępstwie, którego się dopuścili wobec mnie, gdy bezpiecznie mieszkać będą na swojej ziemi i nikt ich nie będzie straszył. Gdy sprowadzę ich spośród narodów i zgromadzę ich z ziem ich wrogów, wtedy okażę się na nich świętym na oczach wielu narodów.” Ks. Ezechiela 39:23-27
„Wszakże każdy , kto będzie wzywał imienia Pana, będzie wybawiony; gdyż na górze Syjon i w Jeruzalemie będzie wybawienie - jak rzekł Pan - a wśród pozostałych przy życiu będą ci, których powoła Pan. Bo oto w owych dniach i w owym czasie, GDY ODMIENIĘ LOS Judy i Jeruzalemu, zgromadzę wszystkie narody i sprowadzę je do Doliny Józafata, i tam się z nimi rozprawię z powodu mojego ludu i mojego dziedzictwa, Izraela, ponieważ rozproszyli je między ludy pogańskie i podzielili mój kraj.” Ks. Joela 3:5-7,
„Oto idą dni, mówi Pan, w których oracz będzie przynaglał żniwiarza, a tłoczący winogrona siewcę ziarna; i góry będą ociekały moszczem, a wszystkie pagórki nim opływały. I ODMIENIĘ LOS mojego ludu izraelskiego, tak że odbudują spustoszone miasta i osiedlą się w nich. Nasadzą winnice i będą pić ich wino, założą ogrody i będą jeść ich owoce. Zaszczepię ich na ich ziemi; i nikt ich już nie wyrwie z ich ziemi, którą im dałem - mówi Pan, twój Bóg.” Amosa 9:13-15
„Oto Ja sprawię, że zabliźnią się ich rany i uleczę je; ULECZĘ ICH i obdarzę ich trwałym pokojem i bezpieczeństwem. I ODMIENIĘ los Judy i los Izraela, i ODBUDUJĘ ich jak niegdyś, i OCZYSZCZĘ ich z wszelkiej ich winy, którą zgrzeszyli przeciwko mnie i odstąpili ode mnie.” Jeremiasza 33:6-8
”Tak mówi Wszechmocny Pan: Gdy OCZYSZCZĘ WAS ze wszystkich waszych win, zaludnię miasta i ruiny będą ODBUDOWANE, a spustoszony kraj będzie uprawiany zamiast być pustkowiem na oczach wszystkich przechodniów, i będą mówić: Ten kraj, niegdyś spustoszony, stał się podobny do ogrodu Eden; a miasta, które legły w gruzach i były spustoszone i zburzone, są teraz obwarowane i zamieszkane. I poznają narody, które wokoło nas pozostały, że Ja, Pan, ODBUDOWAŁEM, co było zburzone, zasadziłem to, co było spustoszone; Ja, Pan, powiedziałem to i uczynię ” Ezechiela 36:31-36"I ODNOWIĘ moje przymierze z tobą, i poznasz, że Ja jestem Pan, abyś pamiętała i wstydziła się, i już nigdy nie otworzyła ust ze wstydu, gdy ci przebaczę wszystko, co uczyniłaś - mówi Wszechmocny Pan." Ezechiela 16:1-63
"Któż da z Syonu wybawienie Izraelowi? Gdy Bóg PRZYWRÓCI Z WIĘZIENIA lud swój, rozraduje się Jakób, rozweseli się Izrael." Psalm 53:6 BG; "Kto przyniesie z Syjonu zbawienie Izraelowi? Gdy Bóg ODMIENI LOS swego narodu, Jakub się uraduje, Izrael się ucieszy. Psalm 14:8 BT
3. DZIEDZICTWO WIECZNE
”I sprowadzę na was (góry izraelskie) ludzi, mój lud izraelski, wezmą was w posiadanie i będziecie ich DZIEDZICZNĄ WŁASNOŚCIĄ, i już nigdy nie uczynicie ich bezdzietnymi.” Ezechiela 36:12
„I rzekł Jakób do Józefa: Bóg wszechmogący ukazał mi się w Luzie, w ziemi Chananejskiej, i błogosławił mi. A mówił do mnie: Oto, ja rozrodzę cię, i rozmnożę cię, i wywiodę z ciebie wielki naród; a dam ziemię tę nasieniu twemu po tobie w DZIEDZICTWO WIECZNE. Przetoż teraz dwaj synowie twoi, którzyć się urodzili w ziemi Egipskiej, pierwej niżem ja tu do ciebie przyszedł do Egiptu, moi są, Efraim i Manases; jako Ruben i Symeon moi będą. Ale dzieci twoje, które po tych spłodzisz, twoje będą; imieniem braci swojej będą zwani w osiadłościach swych. Ks. Rodzaju 48:1-7 Biblia Gdańska
„I utwierdzę przymierze moje między mną, i między tobą, i między nasieniem twojem po tobie, w narodziech ich umową wieczną; żebym ci był Bogiem i nasieniu twemu po tobie. Dam też tobie, i nasieniu twemu po tobie ziemię, w której teraz jesteś gościem; wszystkę ziemię Chananejską w OSIADŁOŚĆ WIECZNĄ, i będę Bogiem ich Ks. Rodzaju 17:7-9 BG
W chwili gdy Ezechiel w 36 rozdziale prorokuje nadzieję i odmianę losu górom Izraela, tak naprawdę mamy krajobraz bo bitwie, góry te są zniszczone, opustoszałe i przypominają pola po przejściu szarańczy. Pan Bóg przez proroków, przez proroka Joela zapowiada, że wynagrodzi Izraelowi szkody lat, których plony pożarła szarańcza. To jest piękna obietnica dotycząca Izraela.
"A wy, dzieci Syjonu, wykrzykujcie radośnie i weselcie się w Panu, swoim Bogu, gdyż da wam obfity deszcz jesienny i ześle wam, jak dawniej deszcz, deszcz jesienny i wiosenny. I klepiska będą pełne zboża, a prasy opływać będą moszczem i oliwą. I wynagrodzę wam szkody lat, których plony pożarła szarańcza, konik polny, larwa i gąsienica, moje wielkie wojsko, które na was wyprawiłem. Wtedy będziecie jeść obficie i nasycicie się, i wysławiać będziecie imię Pana, swojego Boga, który dokonał u was cudów, i mój lud nigdy nie zazna wstydu. I poznacie, że Ja jestem wśród Izraela i że Ja, Pan, jestem waszym Bogiem i nie ma innego; i lud mój nigdy nie zazna wstydu." Ks. Joela 2:1-27
Po jednej stronie mamy górę Seir, po drugiej stronie jest góra Syjon. Dwie góry, położone w niedalekiej odległości od siebie. W Piśmie Świętym niektóre ważne myśli podawane są przy pomocy kontrastów. Oblubienica i Wielka wszetecznica, Babilon i Nowe Jeruzalem. W Pięcioksięgu czytamy o górze błogosławieństw Garizim i o górze przekleństw Ebal. W poprzednim rozdziale czytaliśmy o tym, że Pan Bóg nakazał Ezechielowi wypowiadać się przeciwko górze Seir, w tym rozdziale mamy pełną obietnic mowę skierowaną do gór Izraela.
„Wy zaś, góry Izraela, zazielenicie się, przyniesiecie owoce mojemu ludowi, Izraelowi, bo wkrótce on tu wróci. Oto jestem i zwracam się do was: będziecie uprawiane i obsiewane. Sprawię, że mnóstwo ludzi tam zamieszka, cały lud Izraela. Miasta będą zamieszkane, ruiny zostaną odbudowane”
Stan poniżenia Izraela nie będzie trwał wiecznie
Poprzedni rozdział mówił o Edomitach, którzy mimo pokrewieństwa byli zaciekłymi wrogami Izraela. Po upadku Jerozolimy zagarnęli część terytorium Izraela, przejęli rynki i biznesy oraz drwili sobie z klęski Izraela, a także z Pana Boga. "Którzy z pełną radością w sercu i z pogardą w duszy zagarnęli sobie mój kraj w posiadanie, aby jego pastwiska stały się łupem." W poprzednim rozważaniu napisałem, ze góra Seir jest symbolem ruchów antysemickich.
W dzisiejszym fragmencie czytamy; „Wróg szydził z was: «Oto prastare wzgórza stały się naszą własnością!». Prorokuj więc i mów: Tak mówi Pan BÓG: Pustoszono was i zewsząd na was napadano, abyście się stały własnością reszty narodów. Ludzie obmawiali was i zniesławiali. Dlatego, góry Izraela, słuchajcie słowa Pana BOGA: Tak mówi Pan BÓG górom, pagórkom, potokom i dolinom, spustoszonym ruinom, opuszczonym miastom, które stały się łupem i pośmiewiskiem dla reszty sąsiednich narodów,” Boże dziedzictwo dla Izraela jest wieczne i nie może na trwale stać się własnością kogokolwiek.
Po zburzeniu Jerozolimy i Świątyni sytuacja narodu jest beznadziejna. Państwo Izrael praktycznie nie istnieje. Lud wybrany jest w niewoli. Jednak stan poniżenia Izraela nie będzie trwał wiecznie.
Proroctwa Starego Testamentu pełne są zapowiedzi odnowy wiecznego przymierza z Izraelem i odmiany jego losu. W naszym dzisiejszym rozdziale Księgi Ezechiela jest o tym mowa. Również czytamy o tym w następnym rozdziale o dolinie suchych kości. Jest wiele innych fragmentów mówiących o odnowie, odbudowie, oczyszczeniu, uleczeniu, utwierdzeniu oraz o dziedzictwie i przymierzu wiecznym Pana Boga z potomkami Abrahama.. Większość tych fragmentów mówi o trwałej i wiecznej stabilizacji sytuacji narodu wybranego. Na dzisiaj nie jest to czas odnowy przymierza, bojaźni Bożej czy zmiany serc z kamiennych na mięsiste. Na wypełnienie się tych proroctw musimy poczekać.
W Ezechiela 11:23 czytamy, że Chwała Boża odeszła ze świątyni i z Jerozolimy, ale nie odeszła z Izraela. Zatrzymała się na górze Oliwnej i wierzę, że jest tam do dnia dzisiejszego. Będzie tam do powrotu Pana Jezusa na ziemię, do czasu gdy będzie mogła wejść do nowej świątyni wg wizji Ezechiela o czym czytamy w Ezechiela 43:2 Izrael, Jerozolima i góra Oliwna to szczególne miejsca na które powinniśmy patrzeć z należytą powagą. Przeczytajmy kilka ważnych, dla naszych dzisiejszych rozważań, proroctw dotyczących odbudowy i odnowy Izraela.
1. PRZYMIERZE WIECZNE
”I ZAWRĘ z nimi przymierze pokoju, będzie to PRZYMIERZE WIECZNE z nimi. Okażę im łaskę, rozmnożę ich i postawię swoją świątynię wśród nich NA WIEKI. I będę wśród nich mieszkał; będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem. I poznają narody, że Ja jestem Pan, który uświęcam Izraela, gdy moja świątynia będzie wśród nich na wieki." Ezechiela 37:26-28
„bo Ja, Pan, który miłuję prawo i nienawidzę zbrodniczego łupiestwa, dam im słuszną nagrodę i ZAWRĘ z nimi WIECZNE PRZYMIERZE.” Izajasza 61:8
2. ODMIENIĘ LOS, ODNOWIĘ I OCZYSZCZĘ
„I poznają narody, że dom izraelski z powodu winy swojej poszedł do niewoli za to, że stali mi się niewierni, i zakryłem moje oblicze przed nimi, i wydałem ich w ręce ich wrogów, i wszyscy padli od miecza. Według ich nieczystości i ich występków postąpiłem z nimi i zakryłem moje oblicze przed nimi. Dlatego tak mówi Wszechmocny Pan: Teraz ODMIENIĘ LOS Jakuba, zmiłuję się nad całym domem izraelskim i zadbam gorliwie o święte moje imię. I zapomną o swojej hańbie i wszelkim swoim odstępstwie, którego się dopuścili wobec mnie, gdy bezpiecznie mieszkać będą na swojej ziemi i nikt ich nie będzie straszył. Gdy sprowadzę ich spośród narodów i zgromadzę ich z ziem ich wrogów, wtedy okażę się na nich świętym na oczach wielu narodów.” Ks. Ezechiela 39:23-27
„Wszakże każdy , kto będzie wzywał imienia Pana, będzie wybawiony; gdyż na górze Syjon i w Jeruzalemie będzie wybawienie - jak rzekł Pan - a wśród pozostałych przy życiu będą ci, których powoła Pan. Bo oto w owych dniach i w owym czasie, GDY ODMIENIĘ LOS Judy i Jeruzalemu, zgromadzę wszystkie narody i sprowadzę je do Doliny Józafata, i tam się z nimi rozprawię z powodu mojego ludu i mojego dziedzictwa, Izraela, ponieważ rozproszyli je między ludy pogańskie i podzielili mój kraj.” Ks. Joela 3:5-7,
„Oto idą dni, mówi Pan, w których oracz będzie przynaglał żniwiarza, a tłoczący winogrona siewcę ziarna; i góry będą ociekały moszczem, a wszystkie pagórki nim opływały. I ODMIENIĘ LOS mojego ludu izraelskiego, tak że odbudują spustoszone miasta i osiedlą się w nich. Nasadzą winnice i będą pić ich wino, założą ogrody i będą jeść ich owoce. Zaszczepię ich na ich ziemi; i nikt ich już nie wyrwie z ich ziemi, którą im dałem - mówi Pan, twój Bóg.” Amosa 9:13-15
„Oto Ja sprawię, że zabliźnią się ich rany i uleczę je; ULECZĘ ICH i obdarzę ich trwałym pokojem i bezpieczeństwem. I ODMIENIĘ los Judy i los Izraela, i ODBUDUJĘ ich jak niegdyś, i OCZYSZCZĘ ich z wszelkiej ich winy, którą zgrzeszyli przeciwko mnie i odstąpili ode mnie.” Jeremiasza 33:6-8
”Tak mówi Wszechmocny Pan: Gdy OCZYSZCZĘ WAS ze wszystkich waszych win, zaludnię miasta i ruiny będą ODBUDOWANE, a spustoszony kraj będzie uprawiany zamiast być pustkowiem na oczach wszystkich przechodniów, i będą mówić: Ten kraj, niegdyś spustoszony, stał się podobny do ogrodu Eden; a miasta, które legły w gruzach i były spustoszone i zburzone, są teraz obwarowane i zamieszkane. I poznają narody, które wokoło nas pozostały, że Ja, Pan, ODBUDOWAŁEM, co było zburzone, zasadziłem to, co było spustoszone; Ja, Pan, powiedziałem to i uczynię ” Ezechiela 36:31-36"I ODNOWIĘ moje przymierze z tobą, i poznasz, że Ja jestem Pan, abyś pamiętała i wstydziła się, i już nigdy nie otworzyła ust ze wstydu, gdy ci przebaczę wszystko, co uczyniłaś - mówi Wszechmocny Pan." Ezechiela 16:1-63
"Któż da z Syonu wybawienie Izraelowi? Gdy Bóg PRZYWRÓCI Z WIĘZIENIA lud swój, rozraduje się Jakób, rozweseli się Izrael." Psalm 53:6 BG; "Kto przyniesie z Syjonu zbawienie Izraelowi? Gdy Bóg ODMIENI LOS swego narodu, Jakub się uraduje, Izrael się ucieszy. Psalm 14:8 BT
3. DZIEDZICTWO WIECZNE
”I sprowadzę na was (góry izraelskie) ludzi, mój lud izraelski, wezmą was w posiadanie i będziecie ich DZIEDZICZNĄ WŁASNOŚCIĄ, i już nigdy nie uczynicie ich bezdzietnymi.” Ezechiela 36:12
„I rzekł Jakób do Józefa: Bóg wszechmogący ukazał mi się w Luzie, w ziemi Chananejskiej, i błogosławił mi. A mówił do mnie: Oto, ja rozrodzę cię, i rozmnożę cię, i wywiodę z ciebie wielki naród; a dam ziemię tę nasieniu twemu po tobie w DZIEDZICTWO WIECZNE. Przetoż teraz dwaj synowie twoi, którzyć się urodzili w ziemi Egipskiej, pierwej niżem ja tu do ciebie przyszedł do Egiptu, moi są, Efraim i Manases; jako Ruben i Symeon moi będą. Ale dzieci twoje, które po tych spłodzisz, twoje będą; imieniem braci swojej będą zwani w osiadłościach swych. Ks. Rodzaju 48:1-7 Biblia Gdańska
„I utwierdzę przymierze moje między mną, i między tobą, i między nasieniem twojem po tobie, w narodziech ich umową wieczną; żebym ci był Bogiem i nasieniu twemu po tobie. Dam też tobie, i nasieniu twemu po tobie ziemię, w której teraz jesteś gościem; wszystkę ziemię Chananejską w OSIADŁOŚĆ WIECZNĄ, i będę Bogiem ich Ks. Rodzaju 17:7-9 BG
W chwili gdy Ezechiel w 36 rozdziale prorokuje nadzieję i odmianę losu górom Izraela, tak naprawdę mamy krajobraz bo bitwie, góry te są zniszczone, opustoszałe i przypominają pola po przejściu szarańczy. Pan Bóg przez proroków, przez proroka Joela zapowiada, że wynagrodzi Izraelowi szkody lat, których plony pożarła szarańcza. To jest piękna obietnica dotycząca Izraela.
"A wy, dzieci Syjonu, wykrzykujcie radośnie i weselcie się w Panu, swoim Bogu, gdyż da wam obfity deszcz jesienny i ześle wam, jak dawniej deszcz, deszcz jesienny i wiosenny. I klepiska będą pełne zboża, a prasy opływać będą moszczem i oliwą. I wynagrodzę wam szkody lat, których plony pożarła szarańcza, konik polny, larwa i gąsienica, moje wielkie wojsko, które na was wyprawiłem. Wtedy będziecie jeść obficie i nasycicie się, i wysławiać będziecie imię Pana, swojego Boga, który dokonał u was cudów, i mój lud nigdy nie zazna wstydu. I poznacie, że Ja jestem wśród Izraela i że Ja, Pan, jestem waszym Bogiem i nie ma innego; i lud mój nigdy nie zazna wstydu." Ks. Joela 2:1-27
sobota, 3 września 2016
Ezechiela 35:1-15
"Jahwe przemówił do mnie w te słowa: Synu człowieczy, zwróć swe oblicze na górę Seir i prorokuj przeciw niej. Powiedz jej: Tak mówi Pan, Jahwe: Oto Ja jestem przeciw tobie, góro Seir, Wyciągnę moją rękę przeciw tobie. Zamienię cię w pustkowie i zgliszcza. Twoje miasta obrócę w ruinę, ty zaś staniesz się pustkowiem. I poznasz, że Ja jestem Jahwe. Ponieważ żywiłaś wieczną nienawiść i wydawałaś synów Izraela w ręce miecza w czasie ich nieszczęścia, w okresie kresu kary, dlatego [jak prawdą jest, że] Ja żyję - wyrocznia Pana, Jahwe - zamienię cię w krew i krew będzie cię prześladować, bo krew miałaś w nienawiści, dlatego krew będzie cię prześladowała. Górę Seir zamienię w pustynię i pustkowie oraz wytracę z niej tego, kto będzie przechodził i wracał. Jej góry napełnię pomordowanymi, a polegli od miecza padną na twoich wzgórzach, twoich dolinach i wszystkich twoich potokach. Zamienię cię w wieczne pustkowie, a twoje miasta nie będą zamieszkałe. I poznacie, że Ja jestem Jahwe. Ponieważ powiedziałaś: dwa narody i dwa kraje będą moimi, wezmę je w posiadanie, mimo iż Jahwe tam przebywał, dlatego [jak prawdą jest, że] Ja żyję - wyrocznia Pana, Jahwe - postąpię według twojego gniewu i według twej zapalczywości, gdy dawałaś wyraz swej nienawiści ku nim, i dam ci się poznać, gdy cię będę sądził. Poznasz, że Ja jestem Jahwe. Słyszałem wszystkie twe obelgi, które wypowiadałaś przeciw górom Izraela mówiąc: Spustoszone są, nam zostały wydane na pastwę. Tak przechwalaliście się waszymi ustami przeciwko mnie i urągaliście mi swymi słowami. Ja słyszałem. Tak mówi Pan, Jahwe: Ku radości całej ziemi uczynię z ciebie pustkowie. Jak ty okazywałaś radość, że dziedzictwo Domu Izraela zostało spustoszone, tak uczynię tobie. Góro Seir, staniesz się pustkowiem i cały Edom wokół ciebie. I poznają, że Ja jestem Jahwe." Biblia Poznańska
Kolejność wydarzeń i wypowiedzi prorockich nie jest tutaj przypadkowa. Najpierw obserwowaliśmy agonię Królestwa Judy, tłem tych tragicznych wydarzeń były okoliczne narody oraz Tyr i Egipt. Cały czas prorok Ezechiel ostrzegał przed bałwochwalstwem, wyniosłością, przewrotnością i innymi obrzydliwościami. Jego wypowiedzi, znaki i przedstawienia były złowieszcze i przerażające. Doszliśmy do wersetu 33:21, który jest punktem kulminacyjnym. Jerozolima została zamordowana.
Co dzieje się dalej ? Pan Bóg, w ramach analizy sytuacji, co jest bardzo ważne, całą winą za upadek Jerozolimy i spalenie Świątyni oraz za rozproszenie owiec obarcza pasterzy Izraela. Następnie widzimy jak powoli ale wyraźnie zmienia się klimat wypowiedzi prorockich. W rozdziale 34, w wierszach 23 – 31 pojawia się nadzieja i obietnice błogosławieństwa dla narodu wybranego. „Jesteście moimi owcami.” I dalej w rozdziałach od 36 do 48 mamy zapowiedź powrotu Izraela do społeczności z Bogiem i odbudowy Świątyni oraz miasta które będzie się nazywać „Pan tam mieszka.” Wierzę, że są to proroctwa których wypełnienie jest jeszcze przed nami.
Ale zanim przejdziemy do tej części proroctwa, mamy „po drodze” rozdział 35, w którym jest zapisana wypowiedź przeciwko górze Seir, przeciwko Edomowi. To jest bardzo ważny, charakterystyczny fragment. Właściwie mamy tutaj powtórkę fragmentu z Ezechiela 25:12-15. Dlaczego ten fragment? Nie jestem syjonistą w politycznym znaczeniu tego słowa, czytając jednak Pismo Święte, widzę zawarte w nim „wieczne przymierze” jakie Bóg zawarł z tym narodem. Wierzę, że ten naród nawróci się do Boga a Żydzi "ujrzą kogo przebodli" i uznają Jezusa Chrystusa za swojego Króla i Mesjasza. (Zachariasza 12:10; Jana 19:37; i Objawienie 1:7)
Uważam, że ten rozdział jest symboliczną wypowiedzią przeciwko wszystkim ruchom antysemickim. Ostrzeżeniem aby żaden naród, żaden władca, żaden człowiek nie występował przeciwko narodowi wybranemu.
Tytułem wstępu do rozważań 35 rozdziału Księgi proroka Ezechiela zachęcam do przeczytania dwóch artykułów
1."Petra: miasto wykute w skale"
2. "Hor, czyli góra milczących strumieni"
Twoje miasta obrócę w ruinę, ty zaś staniesz się pustkowiem.
„Synu człowieczy, zwróć się ku górze Seir i prorokuj przeciwko niej. Powiedz jej: Tak mówi Pan BÓG: Oto Ja jestem przeciwko tobie, góro Seir. Wyciągnę moją rękę przeciwko tobie. Zamienię cię w pustkowie i zgliszcza. Twoje miasta obrócę w ruinę, ty zaś staniesz się pustkowiem. I przekonasz się, że Ja jestem PANEM.
"Ezaw zamieszkał na pogórzu Seir. Ezaw to Edom."
Ks. Rodzaju 36:8
Góry Seir ( hebr : הַר-שֵׂעִיר; Har Se'ir) obszar znany również jako Jibāl ash Sharāh to górski region rozciągający się pomiędzy Morzem Martwym i Zatoką Akabah. Obszar dzisiejszej Jordanii, najpierw zamieszkiwali potomkowie Ezawa – Edomici, później Idumejczycy a obecnie głównie Beduini. W okolicy góry Seir były połozone duze miasta takie jak; Teman, Dedan, Bosra, Sella, oaza El – Ulla (Oaza ta jest utożsamiana z biblijnym Dedanem).
Niegdyś te tętniące życiem miasta, położone na szlaku handlowym Drogi Królewskiej, dzisiaj nie istnieją, nikt nie wie gdzie były usytuowane, po niektórych z nich zostały tylko ruiny i obecnie prowadzone sa tam prace archeologiczne. Badania archeologiczne w Buseira, Tawilan, Tell El Chelejfa (Elat) wskazują, że na dzisiaj pustynnym terenie, na przełomie VII i VI wieku przed Chrystusem miasta te były dużymi centrami handlowymi i przeżywały swój „złoty wiek”. W naszym fragmencie czytamy, że Seir (Edom) swoją pozycję lidera ekonomicznego, podobnie jak Tyr chcieli umocnić i prawdopodobnie umocnili na jakiś czas, kosztem bankructwa Judy.
Oto Ja jestem przeciwko tobie
To nie jest dobre miejsce w którym Pan Bóg, sam osobiście staje przeciwko komuś. Fraza "przeciwko tobie"; "przeciwko wam" i jej synonim "biada wam" pojawia się dość często w Biblii, a zwłaszcza w księgach prorockich. Jednego popołudnia przeczytałem wiele z tych miejsc, przytłacza ta mnogość, jak wiele razy, sam Pan Bóg stawał przeciwko komuś lub czemuś, zdecydowanie przeciwstawiał się złu, bezbożnym ludziom, pewnym grupom społecznym, narodom. Prorocy nie byli populistami, nie mówili "Bóg kocha ciebie i ma dla ciebie dobry plan." Oni byli uczciwi i wołali, "biada wam" lub "Pan jest przeciwko wam."
W Psalmie 34:17 czytamy; "Oblicze Pańskie jest zwrócone przeciwko złoczyńcom, Aby wytracić z ziemi pamięć ich." W Księdze Jeremiasza czytamy o tym jak Pan Bóg staje przeciwko Judzie i mieszkańcom Jerozolimy; "I Ja będę walczył przeciwko wam wyciągniętą ręką i mocnym ramieniem, z gniewem i z zapalczywością, i z wielką srogością." Jeremiasza 21:5; "Oto Ja staję przeciwko tobie, mieszkanko doliny, skało nad równiną - mówi Pan - was, którzy mówicie: Kto na nas uderzy i kto wedrze się do naszych mieszkań?" Jeremiasza 21:13; "Dlatego tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Oto Ja zwracam swoje oblicze przeciwko wam ku złemu, aby wytracić całą Judę." Jeremiasza 44:11
W samej Księdze Ezechiela jest około 30 miejsc gdzie czytamy o tym, że Pan Bóg jest przeciwko komuś, lub czemuś. Również w Nowym Testamencie czytamy o tym, że Pan Bóg się nie zmienił i nadal zdecydowanie jest przeciwko bezbożnym ludziom i ich złemu postępowaniu. Widzimy to głównie w Księdze Objawienia, a w dwóch miejscach apostołowie Piotr i Paweł piszą;
"Albowiem oczy Pana zwrócone są na sprawiedliwych, a uszy jego ku prośbie ich, lecz oblicze Pańskie przeciwko tym, którzy czynią zło." 1 List Piotra 3:12
"Albowiem gniew Boży z nieba objawia się przeciwko wszelkiej bezbożności i nieprawości ludzi, którzy przez nieprawość tłumią prawdę." List do Rzymian 1:18
W naszym fragmencie czytamy, że Pan Bóg przeciwstawia się górze Seir. Dalej czytamy; "Ty żywiłaś zadawnioną wrogość i wydałaś Izraelitów pod miecz w czasie ich niedoli, gdy ich kara doszła do kresu. Dlatego - na moje życie, wyrocznia Pana BOGA - sprawię, że będziesz krwawić i krew będzie cię prześladować. Tak! Ponieważ nieustannie przelewałaś krew, krew będzie cię prześladować. " (...) Mówiłaś: «Obydwa narody i obydwa kraje będą moimi, wezmę je w posiadanie, nawet gdyby PAN tam przebywał», dlatego - na moje życie, wyrocznia Pana BOGA - postąpię z tobą według twojego gniewu i według zapalczywości, z jaką ty postępowałaś z nienawiści do nich. Dam ci się poznać, gdy będę cię sądził. Przekonasz się, że Ja, PAN, słyszałem wszystkie obelgi, które wypowiadałaś przeciwko górom Izraela, mówiąc: «Obyście były spustoszone i dane nam na pożarcie!». Wywyższałaś się nade Mnie w swojej mowie i urągałaś Mi swoimi słowami - Ja to słyszałem. ."
O mieszkańcach pogórza Seir, Edomitach czytaliśmy już w Ezechiela 25:12-15, a także czytamy w proroctwie Abdiasza. Jest to naród który jest symbolem antysemityzmu.
"Tak mówi Pan, Jahwe: Ponieważ Edom postępował bardzo mściwie względem Domu Judy i ciężko zawinił, wywierając na nim zemstę, dlatego tak mówi Pan, Jahwe: Wyciągnę moją rękę przeciw Edomowi, wytracę w nim ludzi i zwierzęta oraz zamienię go w pustkowie. Od Teman aż po Dedan polegną od miecza. Moją pomstę nad Edomem złożę w ręce mego ludu izraelskiego, aby postąpił z Edomem według mojego gniewu i według mojej zapalczywości." Ezechiela 25:12-15
"Edomici to trzeci wymieniony w tym rozdziale „spokrewniony” naród, graniczący od południowego wschoduz Izraelem. Wg polskiego słownika judaistycznego Edom (hebr. Edomim, od adom = czerwony); później Idumejczycy to politeistyczne plemię semickie zamieszkujące od przełomu XIV i XII w. p.n.e. tereny na południe od Morza Martwego, po obu stronach wielkiego rowu tektonicznego Wadi Araba (w Biblii nazywanego krainą Seir), gdzie występował czerwony piaskowiec nubijski. Według tradycji biblijnej, Edomici, odwieczni wrogowie Izraela byli potomkami Ezawa; do Palestyny przybyli wcześniej niż Izraelici, wcześniej też mieli rozwinięty własny system państwowy i monarchię. Pierwsze konflikty zbrojne Izraelitów z Edomitami miały miejsce za czasów panowania królów Saula i Dawida (który po zdobyciu ich terytoriów okrutnie obszedł się z nimi). Odzyskali niezawisłość dopiero po podziale Izraela na Królestwo Północne i Południowe (Juda). Od końca IX w. p.n.e. Edomici znajdowali się w sferze wpływów państwa asyryjskiego, a po jego upadku – babilońskiego. Po zdobyciu i zburzeniu Jerozolimy przez Nabuchodonozora (587/586 p.n.e.) Edomici wzięli udział w grabieży miasta. Z czasem, coraz bardziej posuwając się w kierunku płn.-zach., stali się zagrożeniem dla Państwa Północnego. Mieli własną, bogatą literaturę o charakterze moralizatorskim. Po okresie niewoli babilońskiej w literaturze żydowskiej określano ich mianem Idumejczyków.
Pycha twojego serca zwiodła cię
Edomitom poświęcona jest jedna księga w Biblii, a mianowicie, Księga proroka Abdiasza. Dowiadujemy się z niej wiele waznych informacji na temat tego bezbożnego narodu.
Czytamy w nim, że podobnie jak Ammonici i Moabici, tak i Edom był to zuchwały i wyniosły naród przed obliczem Pana Boga. „Pycha twojego serca zwiodła cię, który mieszkasz w rozpadlinach skalnych, swoją siedzibę umieściłeś wysoko, myśląc w swoim sercu: Kto mnie sprowadzi na ziemię? Choćbyś wzbił się wysoko jak orzeł, choćbyś założył swoje gniazdo wśród gwiazd, sprowadzę cię stamtąd - mówi Pan.” Abdiasza 1: 3-4
Dalej prorok zarzuca Edomowi zbrodnie i grabież jakiej dokonywali wobec Izraela „z powodu zbrodni na twoim bracie Jakubie, okryje cię hańba i będziesz wytępiony na zawsze. Wówczas gdy stałeś na uboczu, kiedy to wrogowie brali do niewoli jego wojsko, a cudzoziemcy wkraczali do jego bram i rzucali losy o Jeruzalem, także ty byłeś jednym z nich. Nie paś oczu widokiem swojego brata w dniu jego nieszczęścia! Nie ciesz się z powodu synów Judy w dniu ich zagłady i nie mów zuchwale w dniu niedoli! Nie wkraczaj do bramy mojego ludu w dniu jego klęski; nie paś i ty oczu widokiem jego nieszczęścia w dniu jego klęski! I nie wyciągaj ręki po jego mienie w dniu jego klęski! Nie stój na rozstaju dróg, aby zabijać jego uchodźców! I nie wydawaj jego zbiegów w dniu niedoli! Gdyż bliski jest dzień Pana na wszystkie narody.” Abdiasza 1:10-15
Coś się złego wydarzyło, Edomici dopuścili się jakieś potwornej zbrodni przeciwko mieszkańcom Jerozolimy podczas najazdu Chaldejczyków. Być może tędy próbowali uciec mieszkańcy Jerozolimy. Może tędy prowadzono ich do niewoli. Edomici cieszyli się i drwili z niewoli ludu Bożego, zabijali uchodźców i grabili ich mienie."
Góra Seir jest symbolem antysemityzmu
W wierszu 11 czytamy "z jaką ty (góro Seir) postępowałaś z nienawiści (hebr. sinah) do nich (do Izraelitów)." Jest tutaj mowa o nienawiści. Dzisiaj wielu ludzi żywi nienawiść w stosunku do Żydów. Ostatnia wojna pokazała jak wiele nienawiści wzbudzonej w ludziach doprowadziło do Holokaustu. Dzisiaj w wielu sercach odżywa chęć "palenia Żydów w komorach gazowych." Wielu ludzi aprobuje fakt bestialskich mordów na Żydach. To jest duch góry Seir. To, że dzisiaj budzą się nastroje antyżydowskie jest ważnym znakiem czasu, jest stąpaniem po kruchym lodzie. To jest jawne igranie z Panem Bogiem, który był i nadal jest przeciwny wrogom Izraela. "Oto Ja jestem przeciwko tobie."
"Jak ty cieszyłaś się, że dziedzictwo ludu Izraela stało się pustkowiem, tak Ja uczynię tobie. Góra Seir i cały Edom staną się pustkowiem" Dzisiaj okolice góry Seir to surowe skaliste pustkowie. To proroctwo się wypełniło. W Piśmie Świętym jeszcze jest kilka proroctw które dopiero się wypełnią. Mówią one o wielkiej wojnie narodów, które zgromadzą się przeciwko Izraelowi, ale Pan będzie przeciwko nim. Dzisiaj obserwujemy pewne ruchy polityczne, militarne wokół Izraela oraz wzrost antysemityzmu na całym świecie. Duch "góry Seir" najwyraźniej budzi się...
Ja to słyszałem
Warto się jeszcze zatrzymać przy wierszu trzynastym w którym jest napisane; „Wywyższałaś się nade Mnie w swojej mowie i urągałaś Mi swoimi słowami - Ja to słyszałem."
Wrogowie Izraela nie tylko cieszyli się „że dziedzictwo ludu Izraela stało się pustkowiem.” Nie tylko zacierali ręce z powodu wzrostu gospodarczego, wynikającego z przejęcia „klientów” Jerozolimy, ale jeszcze w swojej mowie wynosili się ponad Pana Boga i urągali Mu. Potomkowie Ezawa mieli swoich bogów, teraz ci stali mocniejsi nad Boga Izraela. Utrata niepodległości Izraela, zburzenie Jerozolimy i spalenie domu Pana spowodowały, że Edomczycy drwili z Boga Izraela i zapewne uważali, że Bóg Izraela, jest martwy, tak jak martwe jest ich państwo. W swoich wypowiedziach, opiniach, oficjalnych przemowach wynosili się ponad Pana Boga. Dlatego Ten „który słyszy” był i nadal jest przeciwko mieszkańcom „góry Seir”. Dzisiaj w wielu miejscach mówi się o „śmierci” Boga Abrahama, Jakuba i Izaaka. Ludzie w swojej wielkiej pysze wynoszą się ponad Boga i drwią sobie z niego. Wypowiadanych jest wiele wyniosłych i nierozsądnych słów przeciwko Bogu, a także przeciwko Izraelowi. My tego nie słyszymy, ale Pan Bóg słyszy. Warto przy okazji pamiętać, że Pan Bóg słyszy również każde nasze słowo.
Pan Jezus powiedział; „Albowiem z obfitości serca mówią usta. Dobry człowiek wydobywa z dobrego skarbca dobre rzeczy, a zły człowiek wydobywa ze złego skarbca złe rzeczy. A powiadam wam, że z każdego nieużytecznego słowa, które ludzie wyrzekną, zdadzą sprawę w dzień sądu.” Ew. Mateusza 12:34 - 36
Kolejność wydarzeń i wypowiedzi prorockich nie jest tutaj przypadkowa. Najpierw obserwowaliśmy agonię Królestwa Judy, tłem tych tragicznych wydarzeń były okoliczne narody oraz Tyr i Egipt. Cały czas prorok Ezechiel ostrzegał przed bałwochwalstwem, wyniosłością, przewrotnością i innymi obrzydliwościami. Jego wypowiedzi, znaki i przedstawienia były złowieszcze i przerażające. Doszliśmy do wersetu 33:21, który jest punktem kulminacyjnym. Jerozolima została zamordowana.
Co dzieje się dalej ? Pan Bóg, w ramach analizy sytuacji, co jest bardzo ważne, całą winą za upadek Jerozolimy i spalenie Świątyni oraz za rozproszenie owiec obarcza pasterzy Izraela. Następnie widzimy jak powoli ale wyraźnie zmienia się klimat wypowiedzi prorockich. W rozdziale 34, w wierszach 23 – 31 pojawia się nadzieja i obietnice błogosławieństwa dla narodu wybranego. „Jesteście moimi owcami.” I dalej w rozdziałach od 36 do 48 mamy zapowiedź powrotu Izraela do społeczności z Bogiem i odbudowy Świątyni oraz miasta które będzie się nazywać „Pan tam mieszka.” Wierzę, że są to proroctwa których wypełnienie jest jeszcze przed nami.
Ale zanim przejdziemy do tej części proroctwa, mamy „po drodze” rozdział 35, w którym jest zapisana wypowiedź przeciwko górze Seir, przeciwko Edomowi. To jest bardzo ważny, charakterystyczny fragment. Właściwie mamy tutaj powtórkę fragmentu z Ezechiela 25:12-15. Dlaczego ten fragment? Nie jestem syjonistą w politycznym znaczeniu tego słowa, czytając jednak Pismo Święte, widzę zawarte w nim „wieczne przymierze” jakie Bóg zawarł z tym narodem. Wierzę, że ten naród nawróci się do Boga a Żydzi "ujrzą kogo przebodli" i uznają Jezusa Chrystusa za swojego Króla i Mesjasza. (Zachariasza 12:10; Jana 19:37; i Objawienie 1:7)
Uważam, że ten rozdział jest symboliczną wypowiedzią przeciwko wszystkim ruchom antysemickim. Ostrzeżeniem aby żaden naród, żaden władca, żaden człowiek nie występował przeciwko narodowi wybranemu.
Tytułem wstępu do rozważań 35 rozdziału Księgi proroka Ezechiela zachęcam do przeczytania dwóch artykułów
1."Petra: miasto wykute w skale"
2. "Hor, czyli góra milczących strumieni"
Twoje miasta obrócę w ruinę, ty zaś staniesz się pustkowiem.
„Synu człowieczy, zwróć się ku górze Seir i prorokuj przeciwko niej. Powiedz jej: Tak mówi Pan BÓG: Oto Ja jestem przeciwko tobie, góro Seir. Wyciągnę moją rękę przeciwko tobie. Zamienię cię w pustkowie i zgliszcza. Twoje miasta obrócę w ruinę, ty zaś staniesz się pustkowiem. I przekonasz się, że Ja jestem PANEM.
"Ezaw zamieszkał na pogórzu Seir. Ezaw to Edom."
Ks. Rodzaju 36:8
Góry Seir ( hebr : הַר-שֵׂעִיר; Har Se'ir) obszar znany również jako Jibāl ash Sharāh to górski region rozciągający się pomiędzy Morzem Martwym i Zatoką Akabah. Obszar dzisiejszej Jordanii, najpierw zamieszkiwali potomkowie Ezawa – Edomici, później Idumejczycy a obecnie głównie Beduini. W okolicy góry Seir były połozone duze miasta takie jak; Teman, Dedan, Bosra, Sella, oaza El – Ulla (Oaza ta jest utożsamiana z biblijnym Dedanem).
Niegdyś te tętniące życiem miasta, położone na szlaku handlowym Drogi Królewskiej, dzisiaj nie istnieją, nikt nie wie gdzie były usytuowane, po niektórych z nich zostały tylko ruiny i obecnie prowadzone sa tam prace archeologiczne. Badania archeologiczne w Buseira, Tawilan, Tell El Chelejfa (Elat) wskazują, że na dzisiaj pustynnym terenie, na przełomie VII i VI wieku przed Chrystusem miasta te były dużymi centrami handlowymi i przeżywały swój „złoty wiek”. W naszym fragmencie czytamy, że Seir (Edom) swoją pozycję lidera ekonomicznego, podobnie jak Tyr chcieli umocnić i prawdopodobnie umocnili na jakiś czas, kosztem bankructwa Judy.
Oto Ja jestem przeciwko tobie
To nie jest dobre miejsce w którym Pan Bóg, sam osobiście staje przeciwko komuś. Fraza "przeciwko tobie"; "przeciwko wam" i jej synonim "biada wam" pojawia się dość często w Biblii, a zwłaszcza w księgach prorockich. Jednego popołudnia przeczytałem wiele z tych miejsc, przytłacza ta mnogość, jak wiele razy, sam Pan Bóg stawał przeciwko komuś lub czemuś, zdecydowanie przeciwstawiał się złu, bezbożnym ludziom, pewnym grupom społecznym, narodom. Prorocy nie byli populistami, nie mówili "Bóg kocha ciebie i ma dla ciebie dobry plan." Oni byli uczciwi i wołali, "biada wam" lub "Pan jest przeciwko wam."
W Psalmie 34:17 czytamy; "Oblicze Pańskie jest zwrócone przeciwko złoczyńcom, Aby wytracić z ziemi pamięć ich." W Księdze Jeremiasza czytamy o tym jak Pan Bóg staje przeciwko Judzie i mieszkańcom Jerozolimy; "I Ja będę walczył przeciwko wam wyciągniętą ręką i mocnym ramieniem, z gniewem i z zapalczywością, i z wielką srogością." Jeremiasza 21:5; "Oto Ja staję przeciwko tobie, mieszkanko doliny, skało nad równiną - mówi Pan - was, którzy mówicie: Kto na nas uderzy i kto wedrze się do naszych mieszkań?" Jeremiasza 21:13; "Dlatego tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Oto Ja zwracam swoje oblicze przeciwko wam ku złemu, aby wytracić całą Judę." Jeremiasza 44:11
W samej Księdze Ezechiela jest około 30 miejsc gdzie czytamy o tym, że Pan Bóg jest przeciwko komuś, lub czemuś. Również w Nowym Testamencie czytamy o tym, że Pan Bóg się nie zmienił i nadal zdecydowanie jest przeciwko bezbożnym ludziom i ich złemu postępowaniu. Widzimy to głównie w Księdze Objawienia, a w dwóch miejscach apostołowie Piotr i Paweł piszą;
"Albowiem oczy Pana zwrócone są na sprawiedliwych, a uszy jego ku prośbie ich, lecz oblicze Pańskie przeciwko tym, którzy czynią zło." 1 List Piotra 3:12
"Albowiem gniew Boży z nieba objawia się przeciwko wszelkiej bezbożności i nieprawości ludzi, którzy przez nieprawość tłumią prawdę." List do Rzymian 1:18
W naszym fragmencie czytamy, że Pan Bóg przeciwstawia się górze Seir. Dalej czytamy; "Ty żywiłaś zadawnioną wrogość i wydałaś Izraelitów pod miecz w czasie ich niedoli, gdy ich kara doszła do kresu. Dlatego - na moje życie, wyrocznia Pana BOGA - sprawię, że będziesz krwawić i krew będzie cię prześladować. Tak! Ponieważ nieustannie przelewałaś krew, krew będzie cię prześladować. " (...) Mówiłaś: «Obydwa narody i obydwa kraje będą moimi, wezmę je w posiadanie, nawet gdyby PAN tam przebywał», dlatego - na moje życie, wyrocznia Pana BOGA - postąpię z tobą według twojego gniewu i według zapalczywości, z jaką ty postępowałaś z nienawiści do nich. Dam ci się poznać, gdy będę cię sądził. Przekonasz się, że Ja, PAN, słyszałem wszystkie obelgi, które wypowiadałaś przeciwko górom Izraela, mówiąc: «Obyście były spustoszone i dane nam na pożarcie!». Wywyższałaś się nade Mnie w swojej mowie i urągałaś Mi swoimi słowami - Ja to słyszałem. ."
O mieszkańcach pogórza Seir, Edomitach czytaliśmy już w Ezechiela 25:12-15, a także czytamy w proroctwie Abdiasza. Jest to naród który jest symbolem antysemityzmu.
"Tak mówi Pan, Jahwe: Ponieważ Edom postępował bardzo mściwie względem Domu Judy i ciężko zawinił, wywierając na nim zemstę, dlatego tak mówi Pan, Jahwe: Wyciągnę moją rękę przeciw Edomowi, wytracę w nim ludzi i zwierzęta oraz zamienię go w pustkowie. Od Teman aż po Dedan polegną od miecza. Moją pomstę nad Edomem złożę w ręce mego ludu izraelskiego, aby postąpił z Edomem według mojego gniewu i według mojej zapalczywości." Ezechiela 25:12-15
"Edomici to trzeci wymieniony w tym rozdziale „spokrewniony” naród, graniczący od południowego wschoduz Izraelem. Wg polskiego słownika judaistycznego Edom (hebr. Edomim, od adom = czerwony); później Idumejczycy to politeistyczne plemię semickie zamieszkujące od przełomu XIV i XII w. p.n.e. tereny na południe od Morza Martwego, po obu stronach wielkiego rowu tektonicznego Wadi Araba (w Biblii nazywanego krainą Seir), gdzie występował czerwony piaskowiec nubijski. Według tradycji biblijnej, Edomici, odwieczni wrogowie Izraela byli potomkami Ezawa; do Palestyny przybyli wcześniej niż Izraelici, wcześniej też mieli rozwinięty własny system państwowy i monarchię. Pierwsze konflikty zbrojne Izraelitów z Edomitami miały miejsce za czasów panowania królów Saula i Dawida (który po zdobyciu ich terytoriów okrutnie obszedł się z nimi). Odzyskali niezawisłość dopiero po podziale Izraela na Królestwo Północne i Południowe (Juda). Od końca IX w. p.n.e. Edomici znajdowali się w sferze wpływów państwa asyryjskiego, a po jego upadku – babilońskiego. Po zdobyciu i zburzeniu Jerozolimy przez Nabuchodonozora (587/586 p.n.e.) Edomici wzięli udział w grabieży miasta. Z czasem, coraz bardziej posuwając się w kierunku płn.-zach., stali się zagrożeniem dla Państwa Północnego. Mieli własną, bogatą literaturę o charakterze moralizatorskim. Po okresie niewoli babilońskiej w literaturze żydowskiej określano ich mianem Idumejczyków.
Pycha twojego serca zwiodła cię
Edomitom poświęcona jest jedna księga w Biblii, a mianowicie, Księga proroka Abdiasza. Dowiadujemy się z niej wiele waznych informacji na temat tego bezbożnego narodu.
Czytamy w nim, że podobnie jak Ammonici i Moabici, tak i Edom był to zuchwały i wyniosły naród przed obliczem Pana Boga. „Pycha twojego serca zwiodła cię, który mieszkasz w rozpadlinach skalnych, swoją siedzibę umieściłeś wysoko, myśląc w swoim sercu: Kto mnie sprowadzi na ziemię? Choćbyś wzbił się wysoko jak orzeł, choćbyś założył swoje gniazdo wśród gwiazd, sprowadzę cię stamtąd - mówi Pan.” Abdiasza 1: 3-4
Dalej prorok zarzuca Edomowi zbrodnie i grabież jakiej dokonywali wobec Izraela „z powodu zbrodni na twoim bracie Jakubie, okryje cię hańba i będziesz wytępiony na zawsze. Wówczas gdy stałeś na uboczu, kiedy to wrogowie brali do niewoli jego wojsko, a cudzoziemcy wkraczali do jego bram i rzucali losy o Jeruzalem, także ty byłeś jednym z nich. Nie paś oczu widokiem swojego brata w dniu jego nieszczęścia! Nie ciesz się z powodu synów Judy w dniu ich zagłady i nie mów zuchwale w dniu niedoli! Nie wkraczaj do bramy mojego ludu w dniu jego klęski; nie paś i ty oczu widokiem jego nieszczęścia w dniu jego klęski! I nie wyciągaj ręki po jego mienie w dniu jego klęski! Nie stój na rozstaju dróg, aby zabijać jego uchodźców! I nie wydawaj jego zbiegów w dniu niedoli! Gdyż bliski jest dzień Pana na wszystkie narody.” Abdiasza 1:10-15
Coś się złego wydarzyło, Edomici dopuścili się jakieś potwornej zbrodni przeciwko mieszkańcom Jerozolimy podczas najazdu Chaldejczyków. Być może tędy próbowali uciec mieszkańcy Jerozolimy. Może tędy prowadzono ich do niewoli. Edomici cieszyli się i drwili z niewoli ludu Bożego, zabijali uchodźców i grabili ich mienie."
Góra Seir jest symbolem antysemityzmu
W wierszu 11 czytamy "z jaką ty (góro Seir) postępowałaś z nienawiści (hebr. sinah) do nich (do Izraelitów)." Jest tutaj mowa o nienawiści. Dzisiaj wielu ludzi żywi nienawiść w stosunku do Żydów. Ostatnia wojna pokazała jak wiele nienawiści wzbudzonej w ludziach doprowadziło do Holokaustu. Dzisiaj w wielu sercach odżywa chęć "palenia Żydów w komorach gazowych." Wielu ludzi aprobuje fakt bestialskich mordów na Żydach. To jest duch góry Seir. To, że dzisiaj budzą się nastroje antyżydowskie jest ważnym znakiem czasu, jest stąpaniem po kruchym lodzie. To jest jawne igranie z Panem Bogiem, który był i nadal jest przeciwny wrogom Izraela. "Oto Ja jestem przeciwko tobie."
"Jak ty cieszyłaś się, że dziedzictwo ludu Izraela stało się pustkowiem, tak Ja uczynię tobie. Góra Seir i cały Edom staną się pustkowiem" Dzisiaj okolice góry Seir to surowe skaliste pustkowie. To proroctwo się wypełniło. W Piśmie Świętym jeszcze jest kilka proroctw które dopiero się wypełnią. Mówią one o wielkiej wojnie narodów, które zgromadzą się przeciwko Izraelowi, ale Pan będzie przeciwko nim. Dzisiaj obserwujemy pewne ruchy polityczne, militarne wokół Izraela oraz wzrost antysemityzmu na całym świecie. Duch "góry Seir" najwyraźniej budzi się...
Ja to słyszałem
Warto się jeszcze zatrzymać przy wierszu trzynastym w którym jest napisane; „Wywyższałaś się nade Mnie w swojej mowie i urągałaś Mi swoimi słowami - Ja to słyszałem."
Wrogowie Izraela nie tylko cieszyli się „że dziedzictwo ludu Izraela stało się pustkowiem.” Nie tylko zacierali ręce z powodu wzrostu gospodarczego, wynikającego z przejęcia „klientów” Jerozolimy, ale jeszcze w swojej mowie wynosili się ponad Pana Boga i urągali Mu. Potomkowie Ezawa mieli swoich bogów, teraz ci stali mocniejsi nad Boga Izraela. Utrata niepodległości Izraela, zburzenie Jerozolimy i spalenie domu Pana spowodowały, że Edomczycy drwili z Boga Izraela i zapewne uważali, że Bóg Izraela, jest martwy, tak jak martwe jest ich państwo. W swoich wypowiedziach, opiniach, oficjalnych przemowach wynosili się ponad Pana Boga. Dlatego Ten „który słyszy” był i nadal jest przeciwko mieszkańcom „góry Seir”. Dzisiaj w wielu miejscach mówi się o „śmierci” Boga Abrahama, Jakuba i Izaaka. Ludzie w swojej wielkiej pysze wynoszą się ponad Boga i drwią sobie z niego. Wypowiadanych jest wiele wyniosłych i nierozsądnych słów przeciwko Bogu, a także przeciwko Izraelowi. My tego nie słyszymy, ale Pan Bóg słyszy. Warto przy okazji pamiętać, że Pan Bóg słyszy również każde nasze słowo.
Pan Jezus powiedział; „Albowiem z obfitości serca mówią usta. Dobry człowiek wydobywa z dobrego skarbca dobre rzeczy, a zły człowiek wydobywa ze złego skarbca złe rzeczy. A powiadam wam, że z każdego nieużytecznego słowa, które ludzie wyrzekną, zdadzą sprawę w dzień sądu.” Ew. Mateusza 12:34 - 36
Subskrybuj:
Posty (Atom)